Έχουμε ήδη πολλά επιστημονικά στοιχεία που δείχνουν ότι η άσκηση είναι καλή για το μυαλό μας. Μια νέα έρευνα που έγινε σε γερμανικό ερευνητικό ινστιτούτο ισχυρίζεται ότι είναι καλή και για το μυαλό των παιδιών μας.

Μέχρι τώρα γνωρίζαμε ότι, μεταξύ πολλών άλλων επιδράσεων, η σωματική δραστηριότητα μπορεί να ενισχύσει τις συνδέσεις μεταξύ των νευρώνων στον ιππόκαμπο, ένα κρίσιμο τμήμα του εγκεφάλου που εμπλέκεται στη μνήμη και τη μάθηση.

Ισχυρότερες νευρωνικές συνδέσεις σημαίνουν πιο οξεία αντιληπτική ικανότητα και σκέψη, κάτι που οι συστηματικά ασκούμενοι περιγράφουν ως «καθαρό μυαλό». Αυτό που δεν γνωρίζαμε ήταν ότι η άσκηση ενδέχεται να αλλάζει τον εγκέφαλο και το σπέρμα των αρσενικών με τρόπους που αργότερα επηρεάζουν τον εγκέφαλο και τις δεξιότητες σκέψης των απογόνων τους, σύμφωνα με μια συναρπαστική νέα μελέτη που έγινε σε ποντίκια στο ερευνητικό κέντρο Νευροεκφυλιστικών Ασθενειών του Γκέτινγκεν.

Τα ευρήματα έδειξαν ότι ορισμένα από τα οφέλη της σωματικής δραστηριότητας του πατέρα μπορούν να μεταφερθούν στον εγκέφαλο των παιδιών, ακόμη κι αν ο πατέρας δεν γυμναζόταν ως παιδί ή ως έφηβος, αλλά το έκανε για κάποιο υπολογίσιμο διάστημα πριν ζευγαρώσει. Συγκεκριμένα, τα ποντίκια που αναπαράχθηκαν από αρσενικά ποντίκια  που ασκούνταν με παιχνίδια για περίπου τρεις μήνες μέσα στα κλουβιά είχαν πολύ πιο ισχυρές νευρωνικές συνδέσεις από εκείνα που απλώς έτρωγαν, ξεκουράζονταν και κοιμούνταν.

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η άσκηση, όπως και άλλες πτυχές του τρόπου ζωής, μπορεί να αλλάξει το πώς λειτουργούν τα γονίδια -ανεξάρτητα από το πότε ενεργοποιούνται ή απενεργοποιούνται- και ότι οι αλλαγές αυτές μπορούν να μεταφερθούν στα παιδιά μέσω της περίφημης κληρονομικότητας. Αυτή η διαδικασία είναι γνωστή ως επιγενετική και πρακτικά σημαίνει αλλαγή των γονιδιακών προδιαγραφών λόγω της συμπεριφοράς και του τρόπου ζωής και αποτελεί ένα πεδίο μελέτης που απασχολεί έντονα τους επιστήμονες.