Οι διαφορές στην εξωστρέφεια – εσωστρέφεια εμφανίζονται στην πρώιμη ζωή και είναι σχετικά σταθερές καθ ‘όλη τη διάρκεια της ζωής των ανθρώπων. Επιδρούν τα περιβάλλοντα (γονείς λ.χ., τάξη κ.λπ.), επιδρούν όμως και τα γονίδια. Όπως και να ‘χει, σε αυτήν την ειδική κατάσταση που ζούμε, το πλεονέκτημα το έχουν οι εσωστρεφείς. Έχουν εκπαιδευτεί σε όλη τους τη ζωή για αυτήν την περίοδο, σε αντίθεση με τους εξωστρεφείς που αισθάνονται πιο κουρασμένοι, ευερέθιστοι και με λιγότερη ευεξία. Γιατί οι εσωστρεφείς βρίσκουν πιο εύκολη την απομόνωση σε σχέση με τους εξωστρεφείς; Μα προφανώς επειδή τείνουν να είναι λιγότερο προσανατολισμένοι στις κοινωνικές επαφές, Οι εσωστρεφείς τείνουν επίσης να αισθάνονται λιγότερο ανάγκη να βιώσουν την ευχαρίστηση και τον ενθουσιασμό μέσω της συναναστροφής, είναι περισσότερο ισορροπημένοι. Αυτό μπορεί να τους κάνει λιγότερο ευάλωτους στην πλήξη και τη βαρεμάρα που νιώθουν οι εξωστρεφείς.
Κοιτάζοντας βαθύτερα
Άλλες πτυχές της προσωπικότητάς μας μπορούν επίσης να διαμορφώσουν τη συμπεριφορά μας κατά την απομόνωση. Εξετάστε τα υπόλοιπα τέσσερα χαρακτηριστικά γνωρίσματα από το μοντέλο προσωπικότητας ‘Big Five’ και τοποθετηθείτε:
1) Οι άνθρωποι με υψηλή συνείδηση, οι οποίοι είναι πιο οργανωμένοι, λιγότερο παρορμητικοί και πιο προσαρμόσιμοι, θα είναι πιο εύκολο να μείνουν σπίτι και να τηρήσουν ένα δομημένο ημερήσιο πρόγραμμα, όπως συνιστούν πολλοί ειδικοί.
2) Οι άνθρωποι που τείνουν να είναι ευγενικοί, συμπονετικοί και συνεργάσιμοι, θα είναι καλύτερα εξοπλισμένοι για να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις της συνεχούς συγκατοίκησης.
3) Οι άνθρωποι με πολλές εμπειρίες, οι οποίοι τείνουν να είναι περίεργοι και ευφάνταστοι, πιθανόν να απορροφηθούν από βιβλία, μουσική και άλλες δημιουργικές λύσεις.
4) Οι νευρωτικοί, οι οποίοι είναι περισσότερο επιρρεπείς στο άγχος και έχουν περισσότερα αρνητικά συναισθήματα, θα κινδυνεύσουν περισσότερο από το άγχος και την κατάθλιψη κατά τη διάρκεια αυτών των δύσκολων στιγμών.
Φυσικά, όλα αυτά είναι γενικεύσεις. Ούτε οι εσωστρεφείς έχουν ανοσία στη μοναξιά και εκείνοι με πιο ευάλωτες προσωπικότητες μπορούν να ευημερήσουν με τους σωστούς πόρους και την κοινωνική στήριξη. Η πανδημία του κορωνοϊού έχει φέρει στην επιφάνεια αυτό που κάποιοι περιγράφουν ως «επιδημία μοναξιάς», αλλά αυτές οι περιγραφές είναι υπερβολικές. Διότι η μοναξιά μπορεί να είναι τόσο θεραπευτική όσο και η συναισθηματική υποστήριξη, και είναι από μόνη της μια μορφή συναισθηματικής ωριμότητας.
