Χαμηλότερα επίπεδα ωκυτοκίνης, γνωστής ως ορμόνης της αγάπης, εμφάνισαν ενήλικες που βίωσαν το διαζύγιο των γονιών τους όταν ήταν παιδιά συγκριτικά με άτομα των οποίων οι γονείς τους παρέμειναν παντρεμένοι, σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου Μπέιλορ στις Ηνωμένες Πολιτείες που δημοσιεύεται στην Journal of Comparative Psychology.
Τα χαμηλότερα επίπεδα της ορμόνης ίσως διαδραματίζουν κάποιο ρόλο στη δυσκολία συναισθηματικής εγγύτητας κατά την ενήλικη ζωή.
Η συγκεκριμένη ορμόνη, η οποία εκκρίνεται στον εγκέφαλο και απελευθερώνεται κατά τη διάρκεια εμπειριών όπως ο τοκετός, η σεξουαλική επαφή, ο θηλασμός ή συντροφική αγκαλιά, έχει διαφανεί σε προηγούμενες έρευνες πως είναι σημαντική ως προς την κοινωνική συμπεριφορά και συναισθηματική εγγύτητα στα πρώτα στάδια της ζωής. Το σύστημα της ωκυτοκίνης έχει συνδεθεί επίσης με τη γονική συμπεριφορά, τους δεσμούς και τα επίπεδα άγχους.
Η νέα μελέτη υπό την καθηγήτρια Παιδικών και Οικογενειακών Σπουδών Maria Boccia διεισδύει σε έναν τομέα που δεν έχει διερευνηθεί επαρκώς και σαφώς χρειάζεται περαιτέρω έρευνα για την εξαγωγή των όποιων ασφαλών συμπερασμάτων.
Πρόκειται για ένα «αρχικό βήμα» προς την κατανόηση του πώς στρεσογόνες καταστάσεις κατά την παιδική ηλικία μπορεί να σχετίζονται με την ψυχοσύνθεση του ατόμου στην ενήλικη ζωή υπό το πρίσμα των επιπέδων της ωκυτοκίνης.
Ως προς τις επιπτώσεις του διαζυγίου στα παιδιά, η Maria Boccia αναφέρει πως «οι περισσότερες έρευνες έχουν επικεντρωθεί σε βραχυπρόθεσμες επιπτώσεις, όπως η ακαδημαϊκή απόδοση, ή μακροπρόθεσμα αποτελέσματα όπως ο αντίκτυπος στις σχέσεις. Ωστόσο, ο τρόπος με τον οποίο το διαζύγιο προκαλεί αυτές τις επιπτώσεις είναι άγνωστος».
«Η ωκυτοκίνη είναι μία νευροορμόνη που είναι σημαντική στη ρύθμιση αυτών των συμπεριφορών και είναι επίσης ευαίσθητη στις επιπτώσεις των αγχωτικών συμβάντων στα πρώτα στάδια της ζωής. Αυτό είναι ένα πρώτο βήμα προς την κατανόηση των μηχανισμών που ενδέχεται να εμπλέκονται» εξηγεί.
Στη μελέτη των ερευνητών του Πανεπιστημίου Μπέιλορ συμμετείχαν 128 άτομα ηλικίας 18 έως 62 ετών. Ποσοστό 27,3% είχε διαζευγμένους γονείς και η μέση ηλικία τους κατά το διαζύγιο ήταν τα εννέα έτη.
Οι μετέχοντες έδωσαν δείγμα ούρων για τη μέτρηση των επιπέδων της ωκυτοκίνης και παράλληλα κλήθηκαν να συμπληρώσουν ερωτηματολόγια σχετικά με τους γονείς και φίλους τους όταν ήταν παιδιά και τη δική τους συμπεριφορά σήμερα.
Σε ό,τι αφορά τους γονείς περιλαμβάνονταν ερωτήσεις σχετικά με επίπεδα στοργής, προστασίας, αδιαφορίας, υπερβολικού ελέγχου, καθώς και πιθανής κακοποίησης, και παράλληλα κλήθηκαν να αξιολογήσουν τα δικά τους σημερινά επίπεδα εκδήλωσης εμπιστοσύνης, δυσφορίας με την εγγύτητα, ανάγκης για την έγκριση των άλλων, τις σχέσεις και το βαθμό φροντίδας που δείχνουν.
Κατά την ανάλυση των συγκεντρώσεων ωκυτοκίνης στα ούρα διαπιστώθηκε πως τα επίπεδα της ορμόνης ήταν σημαντικά χαμηλότερα σε άτομα των οποίων η παιδική εμπειρία περιελάμβανε το διαζύγιο των γονιών τους.
Περαιτέρω ανάλυση κατέδειξε ότι τα άτομα αυτά αξιολόγησαν τους γονείς τους ως λιγότερο στοργικούς και πιο αδιάφορους. Οι ίδιοι ανέφεραν πως διαθέτουν λιγότερη αυτοπεποίθηση, νιώθουν πιο άβολα με την εγγύτητα και λιγότερο ασφαλείς στις σχέσεις, συγκριτικά με τα άτομα των οποίων οι γονείς δεν είχαν χωρίσει.
«Αυτά τα αποτελέσματα δείχνουν ότι τα επίπεδα ωκυτοκίνης επηρεάζονται αρνητικά από το διαζύγιο και μπορεί να σχετίζονται με άλλες επιδράσεις που έχουν τεκμηριωθεί σε άτομα που βιώνουν το διαζύγιο των γονιών τους. Μελέτες σε πειραματόζωα δείχνουν επίσης ότι ένας μηχανισμός που συμβάλλει στις αρνητικές επιπτώσεις του πρώιμου αποχωρισμού μπορεί να είναι η καταστολή της δραστηριότητας της ωκυτοκίνης» αναφέρει η υπογράφουσα τη μελέτη Maria Boccia.
Διαβάστε επίσης
Νόσος Αλτσχάιμερ: Ποια ορμόνη έχει τη δύναμη να αναστρέψει τη γνωστική βλάβη
Στρες και πεπτικά προβλήματα: Η ορμόνη που μπορεί να λύσει το πρόβλημα
