Τι είναι ο εξοστρακισμός τη σήμερον ημέρα; Να αντιμετωπίζεσαι σαν φάντασμα, σαν να μην είσαι καν εκεί δηλαδή. Άγνοια και απομόνωση. Πλήττει όλους τους ανθρώπους, αλλά ειδικά τους νέους ανθρώπους, ακόμη και τα παιδιά. Η απόρριψη στις φιλικές σχέσεις και τον κοινωνικό κύκλο επιφέρει αντικοινωνικές επιπτώσεις. Η θλιβερή αίσθηση ότι κάποιος απομονώνεται από τους φίλους του και αφήνεται απ’έξω εμπνέει συναισθήματα θυμού, θλίψης και εκδίκησης στους ανθρώπους -μερικοί από τους οποίους εκφράζουν ακόμη και ενδιαφέρον για ένταξη σε συμμορίες, σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια.
Για να έχει κίνητρα ο άνθρωπος να προοδεύσει, πρέπει να έχει την αίσθηση ότι ανήκει κάπου, να εκτιμάται σε κάποιον βαθμό, να εκτιμάει τον εαυτό του και να νιώθει αποδοχή. Όταν αυτό δεν συμβαίνει, δημιουργείται ένα κενό, μία έλλειψη, η οποία μπορεί να εκτονωθεί σε άλλες δραστηριότητες, ακόμη και έκνομες. Η πιο συνηθισμένη αντίδραση είναι η επιθετικότητα, καθώς έτσι το άτομο προσπαθεί να ελέγξει το περιβάλλον που τον απορρίπτει. Η εν λόγω έρευνα δημοσιεύτηκε στο The Journal of Social Psychology και ταυτίζει τον εξοστρακισμό με την αρχή της παραβατικής συμπεριφοράς. Όπως αναφέρει η μελέτη, όταν οι άνθρωποι -και ειδικά οι νέοι- εξοστρακίζονται είναι πιο ανοιχτοί σε ομάδες που υπό κανονικές συνθήκες θα τους ήταν ανυπόφορες.
Η σχετική έρευνα βασίστηκε σε ένα αθλητικό παιχνίδι. Εκείνοι που έμειναν στον πάγκο ή ακόμη χειρότερα αποκλείστηκαν από την ομάδα, εμφάνισαν τάση για ακραία συμπεριφορά, όπως το να κάνουν κατάληψη στην πανεπιστημιούπολη ή να συλλέξουν υπογραφές εναντίον κάποιου καθηγητή. Αντιθέτως, εκείνοι που αγωνίζονταν κανονικά επέδειξαν πολύ πιο κοινωνικά ενσωματωμένη συμπεριφορά και πολύ περισσότερο αποστροφή σε ακραία φαινόμενα. Ένα πολύ ενδιαφέρον εύρημα στην ίδια έρευνα, είναι ότι εκείνοι που μπήκαν για να παίξουν έστω λίγο προς το τέλος και να αλλάξουν μερικές μπαλιές, έδειξαν το ίδιο κοινωνικοποιημένοι με τους βασικούς.
