Κανένα από τα 41 συνηθέστερα φάρμακα για την αρτηριακή υπέρταση δεν συσχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης κατάθλιψης, ενώ αντιθέτως εννέα εξ αυτών φαίνεται πως έχουν προστατευτικά οφέλη, σύμφωνα με νέα ερευνητική μελέτη που έρχεται από τη Δανία και δημοσιεύεται στο American Heart Association.
Η κατάθλιψη είναι συχνή μεταξύ ασθενών με υπέρταση και καρδιαγγειακά νοσήματα, καθώς και ανθρώπων που έχουν υποστεί αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο.
Η παρούσα μελέτη είναι η πρώτη μελέτη που θέτει στο «μικροσκόπιο» την πιθανή επίπτωση των αντιϋπερτασικών φαρμάκων στον κίνδυνο εμφάνισης της ψυχικής νόσου.
Ο Lars Vedel Kessing, MD, DMSc., επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και καθηγητής Ψυχιατρικής στη Σχολή Ιατρικών Επιστημών και Υγείας στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, δηλώνει πως αποτέλεσε μεγάλη έκπληξη για τους ερευνητές το γεγονός ότι δεν προέκυψε καμία συσχέτιση μεταξύ των 41 πιο ευρέως συνταγογραφούμενων φαρμάκων για την υπέρταση και του κινδύνου κατάθλιψης, και μάλιστα ορισμένα σκευάσματα παρουσίασαν προστατευτική δράση.
Οι ερευνητές άντλησαν στοιχεία από βάσεις δεδομένων της Δανίας για περισσότερους από 3,7 εκατομμύρια ενήλικες που λάμβαναν τη δεκαετία 2005-2015 οποιοδήποτε από τα 41 πιο συνήθη αντιϋπερτασικά φάρμακα. Αποκλείστηκαν οι ασθενείς που είχαν διαγνωστεί με κατάθλιψη ή είχαν προηγουμένως λάβει αντικαταθλιπτική αγωγή.
Εξετάστηκαν οι τέσσερις βασικές κατηγορίες αντιϋπερτασικών φαρμάκων: αναστολείς της αγγειοτενσίνης, ανταγωνιστές ασβεστίου, β-αποκλειστές και διουρητικά.
Και διαπιστώθηκαν τα εξής:
- Κανένα από τα 41 πιο κοινά φάρμακα για την υπέρταση δεν δεν αύξησε τον κίνδυνο κατάθλιψης.
- Εννέα φάρμακα μείωσαν σημαντικά τον κίνδυνο κατάθλιψης – Δύο από τους 16 αναστολείς της αγγειοτενσίνης, τρεις από τους δέκα ανταγωνιστές ασβεστίου και τέσσερις από τους 15 β-αποκλειστές.
- Τα διουρητικά φάρμακα δεν παρουσίασαν καμία επίδραση στον κίνδυνο κατάθλιψης.
Τα εννέα μεμονωμένα φάρμακα για την υψηλή αρτηριακή πίεση που διαπιστώθηκε ότι μειώνουν σημαντικά τον κίνδυνο κατάθλιψης είναι η εναλαπρίλη και η ραμιπρίλη (αναστολείς της αγγειοτενσίνης), η αμλοδιπίνης, η βεραπαμίλη και συνδυασμοί βεραπαμίλης (ανταγωνιστές ασβεστίου) και προπρανολόλη, ατενολόλη, δισοπρολόλη και καρβεδιλόλη (β-αποκλειστές).
Ο Δρ. Lars Vedel Kessing θεωρεί πιθανό πως πίσω από το μηχανισμό μείωσης του κινδύνου εκδήλωσης κατάθλιψης κρύβεται η αντιφλεγμονώδης επίδραση αυτών των εννέα φαρμάκων, και σημειώνει πως μελλοντικά θα είναι χρήσιμες περαιτέρω έρευνες σε αυτό το πεδίο.
Ως προς τα ευρήματα της συγκεκριμένης μελέτης, ο ίδιος τονίζει ότι μπορεί να λειτουργήσουν ως οδηγός για την κατάλληλη συνταγογράφηση σε υπερτασικούς ασθενείς που διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο για την εκδήλωση κατάθλιψης -είτε έχουν προϋπάρχουσα κατάθλιψη ή αγχώδη διαταραχή, είτε οικογενειακό ιστορικό κατάθλιψης.
Σημειώνει πως εάν ο ασθενής έχει παρουσιάζει καλά αποτελέσματα με το φάρμακο που λαμβάνει, δεν συντρέχει λόγος αλλαγής της αγωγής. Εάν όμως εκδηλώσει κατάθλιψη θα μπορούσε να εξεταστεί μία αλλαγή φαρμάκου σε κάποιο από τα εννέα που υποδηλώνει η μελέτη.
Διαβάστε επίσης
Αναρωτιέστε αν έχετε κατάθλιψη; Αυτά είναι τα δέκα ύποπτα συμπτώματα
Υπέρταση: Πέντε σίγουρες κινήσεις που ρίχνουν την πίεση χωρίς φάρμακα
