Το τέλος της άνοιξης σηματοδοτεί την περίοδο των βασικών σχολικών και εξωσχολικών εξετάσεων και δυστυχώς τα περισσότερα νέα παιδιά αντί να απολαμβάνουν τις όμορφες ηλιόλουστες μέρες βυθίζονται στο άγχος. Γιατί οι εξετάσεις και ιδιαίτερα οι Πανελλήνιες βιώνονται τόσο τρομακτικά; Μπορούν οι νέοι να διαχειριστούν το άγχος και να έχουν παραγωγικές ημέρες κατά την διάρκεια των εξετάσεων; Ποιος ο είναι ο ρόλος κλειδί των γονέων;
Σε πρώτη φάση θα πρέπει όλοι ανεξαιρέτως να διαχωρίσουμε το φυσιολογικό άγχος από το παθολογικό. Το άγχος αποτελεί ένα ακόμα συναίσθημα στην παλέτα των συναισθημάτων που βιώνουμε και αποτελεί ερέθισμα που έχει ζωτική σημασία για την επιβίωση του ατόμου, καθώς η βασική ουσία που εκκρίνεται σε συνθήκες κινδύνου, η κορτιζόλη, επιφέρει μια ήπια ευφορία στον εγκέφαλο και δίνει ορμή στους μύες για να αντιμετωπίσει το άτομο τον ενδεχόμενο κίνδυνο, όταν μιλάμε για προσωρινή αύξησή της. Ωστόσο το επίμονο στρες κάνει αυτόν τον μηχανισμό επιβίωσης να δουλεύει με εντατικούς ρυθμούς, εξουδετερώνοντας έτσι την θετική του επίδραση. Παθολογικό λοιπόν είναι το μη διαχειρίσιμο άγχος, που μας «κόβει τα πόδια» και στις περισσότερες περιπτώσεις δεν σχετίζεται με συγκεκριμένο ερέθισμα, δηλαδή δεν φαίνεται να υπάρχει κάποιος ξεκάθαρος λόγος που να δικαιολογεί την ύπαρξη του σε τόσο έντονο βαθμό.
Ξεκαθαρίζοντας το τοπίο, είναι χρήσιμο να αντιληφθούν οι νέοι και οι γονείς τους πως στην περίπτωση των εξετάσεων υπάρχει σαφής λόγος να αισθάνονται αγχωμένοι, οπότε και θα πρέπει να αναγνωρίσουν στον εαυτό τους το «δικαίωμα» να βιώνουν αυτήν την περίοδο περισσότερο άγχος.
Πράγματι, οι εξετάσεις είναι συνδυασμένες με τον φόβο της αποτυχίας και την αγωνία -σε περίπτωση που δεν τα πάμε καλά- του πώς θα αισθανόμαστε και πώς θα έχουμε κάνει τους γονείς μας και γενικότερα τους «Σημαντικούς Άλλους» να αισθάνονται.
Ειδικότερα οι Πανελλήνιες, σχετίζονται λανθασμένα με την επαγγελματική αποκατάσταση ενώ είναι μόνο ένα από τα εισιτήρια που μπορούμε να βρούμε για να συνεχιστεί η εκπαίδευση μας στην Ελλάδα.
Ένα ακόμα γεγονός που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε είναι πως οι εξετάσεις είναι μια δύσκολη συνθήκη, ωστόσο στην μετέπειτα ζωή μας θα βρεθούμε αντιμέτωποι και με άλλες δύσκολες συνθήκες, ανάλογα με την κατεύθυνση που θέλουμε να πάρουμε. Οπότε και αυτό που κερδίζουμε κάθε φορά που μπαίνουμε και ολοκληρώνουμε την προσπάθεια μας σε μια πρόκληση είναι αυτοπεποίθηση και εμπειρία για το μετά. Λογικό είναι αυτό να λείπει σε μικρότερες ηλικίες και γι’αυτό οι διαδικασίες των εξετάσεων είναι πιο αγχωτικές στα σχολικά χρόνια απ’ότι σε μεγαλύτερες ηλικίες.
Πάμε λοιπόν τώρα στο περίφημο μετά! Η απάντηση για το τι θα γίνει μετά δεν υπάρχει και όσο ξοδεύουμε χρόνο και ενέργεια σε αρνητικές σκέψεις χαλάμε την διάθεση μας και δεν αποδίδουμε όσο θέλουμε. Το να έχουμε κάποια εναλλακτικά πλάνα/σκέψεις μπορεί να βοηθήσει σε ένα βαθμό, ωστόσο δεν πρέπει να επικεντρωθούμε εμμονικά σε αυτό. Άλλωστε στην ηλικία των 18, κανείς από εμάς δεν ήξερε ακριβώς τι θέλει να κάνει καθώς στην ζωή το ένα φέρνει το άλλο! Το τώρα λοιπόν, πρέπει να πρωταγωνιστήσει η φροντίδα ως προς τον εαυτό μας, προκειμένου να μας δώσει το καλύτερο του.
Για να μην αναλωθούμε σε συμβουλές και tips που έχουν ειπωθεί ξανά και ξανά, κρατήστε και οι νέοι και οι γονείς πως το διάστημα της προετοιμασίας και των εξετάσεων δεν είναι καιρός για πειράματα, απλά και μόνο χρειάζεται να αντέξουμε την πίεση των ημερών με όσον τον δυνατόν λιγότερες εντάσεις, περισσότερο ύπνο (βοηθάει όντως την μνήμη) και αερόβια άσκηση, η οποία βοηθάει στην μείωση του στρες εξαιτίας της έκκρισης ενδορφίνης στον εγκέφαλο που σχετίζεται με το αίσθημα ηρεμίας-ευτυχίας. Διαβάστε όπως πιστεύετε πως είναι παραγωγικό για εσάς, με καλά διαλείμματα όχι όμως συνεχή απόσπαση και προσπαθήστε να μάθετε από αυτήν την εμπειρία πράγματα για τον εαυτό σας.
Καλή επιτυχία σε όλους!