Πολλοί ασθενείς παρουσιάζουν πόνο στην μέση σε συνδυασμό με πόνο στο πόδι. Πολύ συχνά μάλιστα ο πόνος είναι μόνο στο πόδι ή μόνο στην μέση.

Τα παραπάνω συμπτώματα δημιουργούν μεγάλη αναταραχή στην ζωή των ασθενών, οι οποίοι συχνά δεν μπορούν να δουλέψουν, και γενικότερα δεν μπορούν να φέρουν εις πέρας την καθημερινότητά τους.

Το πρώτο βήμα φυσικά σε οποιοδήποτε σύμπτωμα είναι η διερεύνηση της αιτιολογίας. Σε αρκετές περιπτώσεις μια μαγνητική τομογραφία αποκαλύπτει κάποιο Νευροχειρουργικό θέμα όπως μια κήλη δίσκου, μια μετακίνηση σπονδύλου (σπονδυλολίσθιση) ή μια στένωση στην σπονδυλική στήλη. Με απλά λόγια ο χώρος στον οποίον ταξιδεύουν τα νεύρα λιγοστεύει λόγω διαφόρων αιτιών.

Παρόλο που αυτές οι αιτίες ονομάζονται Νευροχειρουργικές η αντιμετώπισή τους δεν είναι πάντα χειρουργική.

Υπάρχουν διάφορες θεραπευτικές επιλογές οι οποίες περιλαμβάνουν διάφορα είδη φαρμάκων, ρομποτικές ενέσεις στο σημείο που υπάρχει το πρόβλημα, όπως και πολλές μη παρεμβατικές λύσεις.

Μέσα στις κοινές και απλές μη επεμβατικές λύσεις είναι η ενδυνάμωση κοιλιακών ραχιαίων μυών με περπάτημα στο νερό, κολύμβηση, διάφορα είδη γυμναστικής με έμφαση σε κοιλιακούς και ραχιαίους (όπως πχ Πιλάτες), αλλά και η απλή παρακολούθηση του προβλήματος καθότι σε ένα μεγάλο ποσοστό σχεδόν 60-70% αυτά τα συμπτώματα εξαφανίζονται από μόνα τους με τον χρόνο.

Σε περίπτωση που οι παραπάνω απλούστερες λύσεις δεν λύσουν το πρόβλημα και εφόσον ο ασθενής έχει δοκιμάσει ικανό αριθμό λύσεων για τουλάχιστον 6 μήνες χωρίς ικανοποιητικό αποτέλεσμα υπάρχει και η χειρουργική λύση.

Με την χρήση ειδικών εργαλείων δημιουργούμε χώρο για τα νεύρα μας αφαιρώντας οστά συνδέσμους ή και δίσκους οι οποίοι μπορεί να δημιουργούν πίεση στην σπονδυλική στήλη. Ο ασθενής συνήθως ανακουφίζεται άμεσα με πολύ καλά ποσοστά βραχυπρόθεσμης επιτυχίας άνω του 90%.

Συνήθως η επιλογή αντιμετώπισης δεν είναι πολύ απλή με την έννοια ότι είναι σημαντικό η απόφαση να λαμβάνεται εξατομικευμένα με βάση τις ανάγκες του κάθε ασθενούς.

Η χειρουργική παρέμβαση μακροπρόθεσμα σε συγκεκριμένες περιπτώσεις έχει παρόμοια αποτελέσματα με τις μη επεμβατικές λύσεις, ενώ οι χειρουργικές λύσεις φέρουν και έναν μικρό κίνδυνο επιπλοκών. Επιπλέον άτομα ηλικιωμένα με προβλήματα υγείας φέρουν αυξημένο κίνδυνο επιπλοκών και επομένως αυτό θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και να ζυγίζεται κατά την απόφαση της στρατηγικής αντιμετώπισης.

Η σωστή πρακτική είναι να ενημερώνεται ο ασθενής για τα υπέρ και τα κατά κάθε λύσης χειρουργικής ή μη και να συναποφασίζει με τον γιατρό.

Θα πρέπει να συζητιούνται οι ανάγκες, και οι προσδοκίες που έχει, και να δημιουργούνται ρεαλιστικοί εξατομικευμένοι στόχοι. Στο τέλος κάθε λύση θα πρέπει να ζυγίζεται ανάλογα με το πόσο κοντά βρίσκεται στους στόχους και τις ανάγκες κάθε ασθενούς και το όφελος της να συγκρίνεται με τον κίνδυνο τον οποίο φέρει.

Η τελική επιλογή ανήκει πάντα στον ασθενή, ο οποίος ενημερωμένος αποφασίζει για το ποια λύση εξυπηρετεί περισσότερο τις ανάγκες του.

Για παράδειγμα ένας ηλικιωμένος άνθρωπος με σοβαρή στένωση στην σπονδυλική στήλη και μετακίνηση των σπονδύλων του με πολλά προβλήματα όπως σάκχαρο και στεφανιαία νόσο θα ενημερωθεί για τον εξαιρετικά αυξημένο κίνδυνο της χειρουργικής λύσης. Επιπλέον οι στόχοι για έναν ασθενή που ούτως η άλλως είναι κλινήρης λόγω των προβλημάτων υγείας του είναι πιο συντηρητικοί και επομένως η αξία ενδεχόμενης χειρουργικής παρέμβασης είναι μειωμένη. Θα ενημερωθεί επιπλέον για την ασφάλεια που έχουν οι ρομποτικές ενέσεις στην σπονδυλική του στήλη και την αποτελεσματικότητα που προσφέρουν η οποία είναι παρόμοια αν και περισσότερο μακροπρόθεσμη και αργή από την χειρουργική λύση. Η πρόταση του ιατρού στον συγκεκριμένο ασθενή θα ήταν να κάνει τις ενέσεις και να αποφύγει το χειρουργείο

Ένα άλλο παράδειγμα είναι ένας νέος ασθενής που ασχολείται με τον αθλητισμό χωρίς προβλήματα υγείας ο οποίος μπορεί να έχει μια κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου που του δημιουργεί έντονα συμπτώματα. Ο ασθενής αυτός σαν στόχο έχει να επιστρέψει άμεσα στην ενεργό δράση. Στον συγκεκριμένο ασθενή με βάση τις ανάγκες του ο ιατρός θα προτείνει την χειρουργική αντιμετώπιση.

Με αυτόν τον τρόπο προσφέρουμε εξατομικευμένες λύσεις σε κάθε ασθενή με βάση τις ανάγκες του για να βοηθήσουμε τον ασθενή μέσα στον κόσμο στον οποίο ζει. Αυτή είναι η φιλοσοφία που θα πρέπει να ακολουθήσει η νευροχειρουργική αλλά και γενικότερα η ιατρική για να αυξήσει την προσφορά της αλλά και το συνολικό της όφελος προς το κοινωνικό σύνολο.