Οι κήλες αποτελούν διογκώσεις στην περιοχή όπου το κοιλιακό τοίχωμα μπορεί να είναι αδύναμο και το μέγεθος τους μπορεί να είναι μικρό σε διάσταση μέχρι αρκετά μεγάλο. Η κήλη μπορεί να υποχωρεί μέσα στην κοιλιά σε κατάσταση ηρεμίας, δηλαδή να είναι ανατασσόμενη. Οι κήλες του κοιλιακού τοιχώματος ή κοιλιοκήλες περιλαμβάνουν τις ομφαλοκήλες, τις επιγαστρικές, τις μετεγχειρητικές και τις κήλες Spiegel. Άνδρες, γυναίκες και παιδιά είναι δυνατό να εμφανίσουν κάποια ομφαλοκήλη ή άλλη κοιλιοκήλη με προδιαθεσικούς παράγοντες την εγκυμοσύνη, την παχυσαρκία, τη χρόνια δυσκοιλιότητα, αναπνευστικά προβλήματα συνοδευόμενα από βήχα. Σε περίπτωση που προϋπάρχει χειρουργείο και η κήλη σχηματίζεται σε έδαφος προηγούμενης τομής τότε πρόκειται για μία μετεγχειρητική κήλη.

Οι πιθανές επιπλοκές μιας κοιλιοκήλης

Πέρα από αισθητικούς λόγους με την παρουσία της διόγκωσης στο τοίχωμα, ασθενείς με μία τέτοιου τύπου κήλη μπορεί να παραπονεθούν για ευαισθησία στην περιοχή ειδικά όταν προσπαθούν να σπρώξουν την κήλη μέσα. Ιδιαίτερα επικίνδυνο είναι όταν η κήλη γίνει περισφιγμένη και δεν ανατάσσεται, δεν μπαίνει μέσα δηλαδή ξανά στο κοιλιακό τοίχωμα, και να προκαλέσει στον ασθενή ναυτίες, εμέτους λόγω απόφραξης και ίσως και βλάβη στο έντερο λόγω στραγγαλισμού του στο συγκεκριμένο σημείο οπότε σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να αντιμετωπιστεί σαν επείγον χειρουργικό περιστατικό.

Η αποκατάσταση της ομφαλοκήλης και γενικά της κοιλιοκήλης

Η αντιμετώπιση των κηλών είναι χειρουργική. Εάν πρόκειται για μία πολύ μικρή ομφαλοκήλη ενδείκνυται και η ανοιχτή μέθοδος. Σε αυτήν την περίπτωση γίνεται μία μικρή τομή πάνω ή κάτω από την κήλη και το χάσμα ενισχύεται με χρήση κατάλληλου πλέγματος. Όμως γενικά η πιο αποτελεσματική μέθοδος αντιμετώπισης και λιγότερο επίπονη για τον ασθενή είναι η λαπαροσκοπική χειρουργική αποκατάσταση με χρήση πλέγματος. Σε αυτήν την περίπτωση μέσω μικρών τομών εισέρχεται μία κάμερα μέσα στην κοιλιακή χώρα και με χρήση κατάλληλων εργαλείων τοποθετείται το ιδανικό πλέγμα για την κάθε περίπτωση στο εσωτερικό μέρος του κοιλιακού τοιχώματος. Η επέμβαση πραγματοποιείται με γενική αναισθησία και ο ασθενής παίρνει εξιτήριο την επόμενη μέρα της επέμβασης. Αντίστοιχης λογικής και τεχνικής είναι και η ρομποτική χειρουργική αποκατάσταση μιας ομφαλοκήλης ή κοιλιοκήλης αν και αρκετές φορές η λαπαροσκοπική προσέγγιση είναι ιδανική για ένα άρτιο αποτέλεσμα.

Η χρήση πλέγματος και οι διαφορές τους

Υπάρχουν πολλών ειδών πλέγματα και πρέπει να χρησιμοποιείται το κατάλληλο ανάλογα με την περίπτωση. Η εξέλιξη της τεχνολογίας έχει βοηθήσει ιδιαίτερα στην δημιουργία νέας γενιάς πλεγμάτων. Στην περίπτωση της λαπαροσκοπικής αποκατάστασης ομφαλοκήλης και γενικά κοιλιοκήλης το πλέγμα που επιλέγεται συνήθως είναι διπλής όψεως, δηλαδή μία όψη που αποτελείται από μη απορροφήσιμο υλικό και την άλλη από απορροφήσιμο υλικό. Αυτό συμβαίνει διότι η μία πλευρά του πλέγματος έρχεται σε επαφή με το λεπτό έντερο μέσα στην κοιλιακή χώρα και πρέπει το πλέγμα να μην δημιουργήσει κάποια επιπλοκή κατά την επαφή. Στα νεότερης γενιάς διπλής όψεως πλέγματα ανήκουν και τα εκπτυσσόμενα πλέγματα που μέσω ενός ειδικού μηχανισμού εκπτύσσονται μέσα στην κοιλιακή χώρα για άριστη τοποθέτηση τους χωροταξικά και με ακρίβεια. Η ακριβής τεχνική τοποθέτησης πλέγματος έχει ιδιαίτερη σημασία για την αποφυγή πιθανών ανεπιθύμητων επιπλοκών με μετακίνηση του πλέγματος.