Είναι γνωστό ότι ο καρκίνος του ήπατος (ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα) είναι από τους πιο συχνούς καρκίνους στο κόσμο. Μάλιστα τα ποσοστά καρκίνου του ήπατος αυξάνονται σε όλο τον κόσμο ανά έτος, παρά τις πρωτοβουλίες που αποσκοπούν στην πρόληψη της νόσου. Το γεγονός αυτό αποδίδεται στο ότι οι παράγοντες κινδύνου όπως οι ιογενείς ηπατίτιδες, η κίρρωση του ήπατος, το κάπνισμα και ιδιαιτέρως η παχυσαρκία εντοπίζονται ολοένα και πιο συχνά, ακόμη και στη Μεσογειακή χώρα μας.
Η χειρουργική αφαίρεση του όγκου με χειρουργείο ήπατος (ηπατεκτομή) στον γενικό πληθυσμό σχετίζεται με πολύ υψηλά ποσοστά ίασης, και πολύ μικρή πιθανότητα υποτροπής (επανεμφάνισης) της νόσου. Μέχρι τώρα, η άποψη που επικρατούσε είναι ότι δυστυχώς, οι ασθενείς που μπορούν να επωφεληθούν από την ηπατεκτομή αποτελούν ένα μικρό ποσοστό του συνόλου (περίπου 30%), λόγω της κίρρωσης που συχνά συνοδεύει τους ασθενείς με καρκίνο του ήπατος. Η μεταμόσχευση ήπατος αποτελεί μια εναλλακτική, δυστυχώς όμως τα διαθέσιμα όργανα στη χώρα μας είναι πάρα πολύ λίγα, με αποτέλεσμα να πραγματοποιούνται πολύ λίγες τέτοιες επεμβάσεις. Οι ασθενείς με καρκίνο ήπατος φαίνεται λοιπόν να μην έχουν πολλές επιλογές θεραπείας.
Ωστόσο, σε μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Απρίλιο στο Annals of Surgical Oncology, το επιστημονικό περιοδικό της Αμερικάνικης ένωσης χειρουργών ογκολόγων (Society of Surgical Oncology), μελετήθηκαν ασθενείς με ήπια κίρρωση, οι οποίοι προέβησαν σε χειρουργείο για ηπατεκτομή. Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά! Συνοπτικά, όλα τα χειρουργεία ολοκληρώθηκαν με επιτυχία, με ασφαλή αφαίρεση του όγκου και χωρίς περαιτέρω προβλήματα, πάρα την ύπαρξη ηπίας κίρρωσης. Το πιο ενθαρρυντικό, ωστόσο, είναι πως οι ασθενείς με καρκίνο ήπατος και ήπια κίρρωση μετά την αφαίρεση του όγκου αποκόμισαν σημαντικά οφέλη σχετικά με την αύξηση του προσδόκιμου ζωής τους. Οι συγγράφεις της Αμερικάνικης μελέτης κατέληξαν πως η ήπια κίρρωση δε πρέπει να αποτελεί αντένδειξη για ηπατεκτομή, αντίθετα, το συγκεκριμένο χειρουργείο μπορεί να αποτελέσει μία νησίδα σωτηρίας για τους συγκεκριμένους ασθενείς.
Τα συγκεκριμένα αποτελέσματα βασίζονται στο γεγονός ότι οι σύγχρονες χειρουργικές μέθοδοι έχουν εξελιχθεί με τέτοιο τρόπο ώστε οι τεχνικές που χρησιμοποιούν οι χειρουργοί συνεργατικά με λοιπούς εξειδικευμένους ιατρούς (εντατικολόγοι, αναισθησιολόγοι κλπ.) είναι λιγότερο επεμβατικές, αλλά και περισσότερο αποτελεσματικές ταυτόχρονα.
*Ο Ιωάννης Χατζάρας, MD, MPH, PhD, FACS είναι Χειρουργός Ογκολόγος
