Ένα ζευγάρι που έχει συχνά σεξουαλική επαφή πρέπει να αρχίσει να διερευνά εάν υπάρχει θέμα υπογονιμότητας όταν δεν έχει επιτευχθεί εγκυμοσύνη μέσα σε ένα χρόνο, εφόσον η γυναίκα έχει φυσιολογικό κύκλο.

Το ζευγάρι πρέπει να ζητήσει νωρίτερα τη βοήθεια γιατρού εάν η γυναίκα είναι άνω των 35 ετών ή εάν γνωρίζουν/υποπτεύονται πως η γυναίκα έχει πρόβλημα με την περίοδό της (π.χ. εξαιτίας ανωορρηξίας, ενδομητρίωσης, φλεγμονής), έχει πρόσφατη μητρορραγία, έχει συμφύσεις ή αποφραγμένες σάλπιγγες ή έχει υποβληθεί σε επέμβαση κύστης ωοθήκης.

Επίσης το ζευγάρι πρέπει να απευθυνθεί στον γιατρό όταν γνωρίζουν ή υποψιάζονται ότι ο άνδρας αντιμετωπίζει προβλήματα με το σπέρμα του (π.χ. από παρωτίτιδα σε μεγάλη ηλικία, τραυματισμό των όρχεων ή χημειοθεραπεία).

Η υπογονιμότητα δεν είναι ασθένεια, αλλά μία ένδειξη ότι είναι πιθανό να υπάρχει κάποιο πρόβλημα στον έναν ή και στους δύο συντρόφους. Είναι πολύ σημαντικό ο γιατρός να εντπιίσει το αίτιο της υπογονιμότητας, πριν χορηγηθεί οποιαδήποτε θεραπεία, έτσι ώστε να αποφύγουμε άσκοπες καθυστερήσεις στην επίλυση του προβλήματος.

Η υπογονιμότητα αφορά και τους δύο συντρόφους. Μπορεί να υπάρχει πρόβλημα στον ένα ή στον άλλο σύντροφο ή και στους δύο. Είναι σημαντικό να επισκεφθούν μαζί τον γιατρό για τη λήψη ενός καλού ιστορικού και από τους δύο, να κάνουν ερωτήσεις στον γιατρό και να πάρουν απαντήσεις, ενώ θα θυμούνται καλύτερα όλα όσα συζητήθηκαν.

Τι συμβαίνει στο πρώτο ραντεβού για τη διερεύνηση της υπογονιμότητας;

Ο γιατρός θα ρωτήσει τη γυναίκα για την ηλικία της και το χρονικό διάστημα που προσπαθεί να μείνει έγκυος.

Ακόμη θα ρωτήσει την ηλικία που άρχισε η περίοδός της, αν είναι σταθερή, τη διάρκεια του κύκλου, πόσες μέρες διαρκεί η περίοδος και αν υπάρχει πόνος κατά την διάρκεια της.

Θα ενημερωθεί για την ύπαρξη κυήσεων σε αυτή ή σε προηγούμενη σχέση καθώς και ποια ήταν η κατάληξη τους. Η γυναίκα δεν χρειάζεται να ανησυχεί αν θα ρωτήσει ο γιατρός για προηγούμενες διακοπές κυήσεων (που πιθανώς δε γνωρίζει ο τωρινός σύντροφος της) καθώς μπορεί να ενημερώσει τον γιατρό όταν είναι μόνοι τους π.χ. κατά την κλινική εξέταση. Όλες οι πληροφορίες είναι απόλυτα εμπιστευτικές.

Ο γιατρός πρέπει ακόμη να γνωρίζει για

  • ύπαρξη σεξουαλικά μεταδιδόμενων νοσημάτων κατά το παρελθόν ή πυελικές φλεγμονές ή ιστορικό σκωληκοειδίτιδας και κάθε κοιλιακή επέμβαση γιατί μπορούν να προκαλέσουν συμφύσεις και αποφραγμένες σάλπιγγες.
  • συμπτώματα ενδεικτικά ενδομητρίωσης, όπως π.χ. πόνος μέσα βαθιά κατά την διάρκεια της σεξουαλικής επαφής ή δυσμηνόρροια
  • οποιοδήποτε πρόβλημα υγείας και φαρμακευτική αγωγή
  • συνήθειες όπως κατανάλωση αλκοόλ και κάπνισμα

Ο γιατρός θα ρωτήσει τον άνδρα για το ιστορικό όλων των καταστάσεων που επηρεάζουν αρνητικά τη γονιμότητα, όπως:

  • χειρουργικές επεμβάσεις ή τραυματισμούς στους όρχεις ή ιστορικό παρωτίτιδας
  • σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα και πόνο στους όρχεις
  • τακτική λήψη φαρμάκων
  • συνήθειες όπως κατανάλωση αλκοόλ και κάπνισμα
  • επίτευξη κυήσεων με προηγούμενες συντρόφους

Ως ζευγάρι θα πρέπει να πείτε στον γιατρό πόσο συχνά έχετε σεξουαλικές επαφές και αν γίνονται σε κάποια συγκεκριμένη στιγμή του κύκλου της γυναίκας, καθώς και εάν υπάρχουν προβλήματα με την σεξουαλική επαφή, όπως π.χ. πρόωρη εκσπερμάτωση.

Τέλος ο  γιατρός θα σας εξετάσει και θα σας ζητήσει να κάνετε ορισμένες εξετάσεις.

Για τη γυναίκα απαραίτητες εξετάσεις είναι το διακολπικό υπερηχογράφημα, η σαλπιγγογραφία, το ορμονικό προφίλ. Η λαπαροσκόπηση είναι πολύ χρήσιμη, αν και δεν χρειάζεται πάντα. Για τον άνδρα το σπερμοδιάγραμα είναι η πιο σημαντική εξέταση. Επίσης, ο γιατρός μπορεί να ζητήσει να κάνετε και οποιαδήποτε άλλη εξέταση κρίνει χρήσιμη στην αντιμετώπιση του προβλήματος.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο χειρότερος εχθρός της γονιμότητας είναι ο χρόνος.