Οι γυναίκες που πάσχουν από ενδομητρίωση και κάνουν φυσικοθεραπεία πυελικού εδάφους, πονούν λιγότερο σύμφωνα με νέα μελέτη. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης, οι πάσχουσες από ενδομητρίωση είδαν σημαντική βελτίωση στη χαλάρωση του πυελικού εδάφους, μείωση του χρόνιου πόνου και βελτίωση της επιφανειακής δυσπαρευνίας (του πόνου στην ερωτική πράξη στην είσοδο του κόλπου) σε σύγκριση με τις γυναίκες που δεν έκαναν τη θεραπεία.
Οι ερευνητές του τμήματος Γυναικολογίας και Φυσιοπαθολογίας της Ανθρώπινης Αναπαραγωγής του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου St. Orsola στη Μπολόνια της Ιταλίας περίμεναν ότι θα υπάρξει βελτίωση στην επιφανειακή δυσπαρευνία, επειδή είχαν ήδη αποδείξει ότι αυτό το σύμπτωμα σχετίζεται με την υπερτονία των μυών του πυελικού εδάφους. «Αυτό που μας εξέπληξε, ήταν η βελτίωση του χρόνιου πυελικού πόνου, συμπτώματος που έχει πολύπλοκη φυσιοπαθολογία και δύσκολη θεραπεία», είπε η Σιμόνα Ντε Φόρνο, επικεφαλής της έρευνας.
Η Σιμόνα Ντελ Φόρνο παρατήρησε στην κλινική που εργαζόταν ότι πολλές γυναίκες με ενδομητρίωση υπέφεραν από έντονο πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή, που δεν σταματούσε πλήρως με τις παραδοσιακές θεραπείες και τις χειρουργικές επεμβάσεις, ενώ συχνά σχετιζόταν με υπερτονία των μυών του πυελικού εδάφους.
Ο πρωταρχικός στόχος της μελέτης ήταν να αξιολογήσει σε γυναίκες που πάσχουν από εν τω βάθει ενδομητρίωση και υποφέρουν από επιφανειακή δυσπαρευνία, με τη βοήθεια 3D/4Dδιαπερινεϊκού υπερηχογραφήματος την αποτελεσματικότητα της φυσικοθεραπείας του πυελικού εδάφους στις αλλαγές της περιοχής του κρεμαστήρα του ορθού κατά τη δοκιμασία Valsalva που αυξάνει την ενδοκοιλιακή πίεση και κατά συνέπεια την πίεση στο έδαφος της λεκάνης. Η δοκιμασίαValsalva είναι η προσπάθεια βίαιης εκπνοής με κλειστή τη γλωττίδα, τη μύτη και το στόμα, σαν να παίρνεις μία βαθιά ανάσα και να την κρατάς όπως όταν κάνουμε μακροβούτι. Το υπερηχογράφημα 4D είναι ένα τρισδιάστατο (3D) υπερηχογράφημα σε πραγματικό χρόνο και καταγράφεται σε βίντεο.
Στην τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη κλινική δοκιμή 34 γυναίκες με βαθιά διηθητική ενδομητρίωση και σχετιζόμενη επιφανειακή δυσπαρένεια χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Η μία ομάδα έκανε 5 συνεδρίες φυσιοθεραπείας πυελικού εδάφους διάρκειας 30 λεπτών μέσα σε 11 εβδομάδες και η άλλη ομάδα δεν έκανε φυσικοθεραπεία. Οι ερευνητές συνέκριναν τα επίπεδα πόνου όταν ξεκίνησε η μελέτη και 4 μήνες αργότερα, καθώς και τα αντίστοιχα υπερηχογραφήματα.
Κατά τη διάρκεια και των δύο υπερηχογραφικών εξετάσεων, η περιοχή κρεμαστήρας μυς του ορθού μετρήθηκε σε ηρεμία, κατά τη μέγιστη σύσπαση των μυών του πυελικού εδάφους και στο μέγιστο σημείο τη δοκιμασίας Valsalva. Συνολικά 30 γυναίκες έφθασαν στο τελευταίο στάδιο της μελέτης. Η ποσοστιαία μεταβολή στην περιοχή του κρεμαστήρα του εντέρου στο μέγιστο σημείο του χειρισμού Valsalva ήταν υψηλότερη στις γυναίκες που είχαν κάνει φυσικοθεραπεία πυελικού εδάφους σε σχέση με εκείνες που δεν είχαν κάνει (20,0 έναντι -0,5).
Η αλλαγή στη βαθμολογία της επιφανειακής δυσπαρευνίας ήταν επίσης υψηλότερη στην ομάδα των γυναικών που έπασχαν από εν των βάθει ενδομητρίωση και έκαναν φυσικοθεραπεία πυελικού εδάφους, σε σχέση με εκείνες που δεν έκαναν (-4 και 0 αντίστοιχα). Επιπλέον, η δεύτερη εξέταση έδειξε σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων στα επίπεδα χρόνιου πυελικού πόνου (-2 στην κλίμακα πόνου) στην ομάδα που έκανε φυσικοθεραπεία έναντι 0 της ομάδας που δεν έκανε.
«Πιστεύω ότι στις γυναίκες με ενδομητρίωση που πάσχουν από χρόνιο πυελικό πόνο, η χρήση πολλαπλών θεραπευτικών στρατηγικών, συμπεριλαμβανομένης και της φυσικοθεραπείας του πυελικού εδάφους, μπορεί να είναι το κλειδί για την επιτυχία», δήλωσε η επικεφαλής της μελέτης. «Η φυσικοθεραπεία του πυελικού εδάφους μπορεί να είναι μία επιπλέον αξιόπιστη, ελάχιστα επεμβατική, καινοτόμος θεραπευτική επιλογή για γυναίκες με ενδομητρίωση, στο πλαίσιο της σύγχρονης, προσωποποιημένης, διεπιστημονικής θεραπευτικής στρατηγικής», κατέληξε.
Οι γυναίκες που έλαβαν μέρος στη μελέτη, έκαναν ατομικές φυσικοθεραπείες, με τον ίδιο φυσικοθεραπευτή κάθε φορά. «Αφιερώσαμε χρόνο, χωρίς βιασύνη, σε έναν ήσυχο χώρο, για να κάνουμε όλες τις γυναίκες να νιώθουν άνετα», δήλωσε η Ντελ Φόρνο. «Πιστεύω ότι αυτό το περιβάλλον μπορεί να συνέβαλε στην επιτυχία και στα υψηλά επίπεδα ικανοποίησης των γυναικών που έκαναν φυσικοθεραπεία».
Όπως είπε η επικεφαλής της μελέτης, τα 3D / 4D υπερηχογραφήματα μπορεί επίσης να είναι μια αποτελεσματική μη επεμβατική μέθοδος για την αξιολόγηση των μυών του πυελικού εδάφους σε αυτή την κατηγορία σθενών. Οι ερευνητές τώρα σχεδιάζουν πιο διευρυμένες μελέτες για να επιβεβαιώσουν τα αποτελέσματα και να επεκτείνουν την κλινική χρήση της φυσιοθεραπείας του πυελικού εδάφους σε γυναίκες με άλλες γυναικολογικές παθήσεις που υποφέρουν από δυσπαρεύνια.
