Ο ερχομός ενός παιδιού είναι από τα πιο ευχάριστα γεγονότα στη ζωή ενός ανθρώπου και συμβάλλει αποτελεσματικά στην ολοκλήρωση ενός ζευγαριού. Δεν είναι, όμως, λίγα τα ζευγάρια που επιλέγουν να φέρουν στη ζωή ένα παιδί για να διατηρήσουν το «μαζί» και όχι για να το ολοκληρώσουν. Το παιδί χρησιμοποιείται έτσι ως το μέσο που θα καλυτερέψει τη σχέση τους. «Πίστευα πως το παιδί θα τον άλλαζε», αναφωνεί ο ένας σύντροφος , «Κάναμε παιδί και μυαλό δεν έβαλες», θα αναφωνήσει ο άλλος στα γραφεία των ψυχολόγων.
Στην πραγματικότητα, είναι έντονη η πεποίθηση πως πίσω από ένα παιδί θα κρυφτούν όλες οι συγκρούσεις, οι διαφωνίες, τα προβλήματα που ενδεχομένως προϋπάρχουν. Και αν αυτό δεν πετύχει με το πρώτο παιδί, θα ακολουθήσει η φράση «ας κάνουμε ακόμα ένα».
Όταν το ζευγάρι έρχεται για θεραπεία, ο ψυχολόγος οφείλει να ενημερώσει πως ένα παιδί δεν έρχεται για να σώσει, ο ρόλος του δεν είναι αυτός του σωτήρα. Μη ξεχνάμε, όμως, πόσοι ενήλικες του σήμερα υπήρξαν παιδιά- σωτήρες, γονείς των γονιών τους, σύντροφοι των γονιών τους (ειδικά σε περιπτώσεις χωρισμών), ρόλοι που τους κουβαλούν και στις δικές τους ερωτικές σχέσεις και οικογένειες. Και όλα αυτό για να κρύψουν το πραγματικό πρόβλημα της συντροφικής σχέσης και παράλληλα να το διαιωνίσουν. Είναι πολύ βαρύς ο ρόλος του σωτήρα, άδικο και δύσκολο για ένα παιδί να τον κουβαλάει.
Ποιοι είναι οι πραγματικοί λόγοι που ένα παιδί δεν μπορεί να σώσει έναν γάμο;
- Το παιδί είναι ένας διαφορετικός άνθρωπος με πολλές ανάγκες και ιδιαιτερότητες. Οφείλει ο κάθε σύντροφος να σιγουρευτεί αν καλύπτονται πρωτίστως οι δικές του ανάγκες και επιθυμίες, έτσι ώστε μετέπειτα να καλυφθούν και του παιδιού.
- Είναι σύνηθες όταν γεννιέται ένα παιδί, η μητέρα να στρέψει όλη την προσοχή της σε αυτό, με αποτέλεσμα ο πατέρας να νιώσει παραμελημένος. Αυτό έχει ως συνέπεια το ζευγάρι να απομακρυνθεί τόσο σεξουαλικά όσο και συναισθηματικά, οδηγώντας την μητέρα με το παιδί σε μία συμμαχία και τον πατέρα σε πλήρη απομόνωση.
- Με τη γέννηση ενός παιδιού γεννιούνται διάφοροι φόβοι οικονομικής και συναισθηματικής φύσεως, δημιουργώντας και στους δύο συντρόφους αισθήματα ανεπάρκειας για το μέλλον που θα ακολουθήσει. Φόβοι για το αν θα αναθρέψουν σωστά το παιδί τους, αν είναι καλοί γονείς, αν το παιδί τους είναι ευτυχισμένο. Μέσα σε όλους αυτούς τους φόβους, ξεχνούν να ρωτήσουν τον εαυτό τους αν είναι καλοί σύντροφοι.
- Πολλές φορές η επιθυμία για ένα παιδί δεν έχει την ίδια ένταση και στους δύο συντρόφους. Είναι απαραίτητο η επιθυμία τους καθώς και το αξιακό σύστημα της έννοιας της οικογενείας να συμβαδίζει.
Συμπεραίνουμε από τα παραπάνω, πως καλό θα ήταν πριν βρεθείτε σε έναν γονεϊκό ρόλο, να έχετε δουλέψει πολύ το μέσα σας, να έχειτε κατανοήσει τον εαυτό σας, να έχετε ζήσει εποικοδομητικά τον συντροφικό ρόλο. Στην θέση της φράσης «να μην έχεις απωθημένα όταν κάνεις παιδί»’, θα συμπληρώναμε «να έχεις συνειδητοποιήσει ποια είναι τα δυνατά και ποια τα αδύναμά σου κομμάτια, να αποδεχθείς τον εαυτό σου και τον σύντροφό σου και τότε είσαι έτοιμος να κάνεις παιδί.»
Με ποιους άλλους τρόπους λοιπόν μπορείτε να σώσετε τη σχέση σας;
- Δώστε προτεραιότητα στη σχέση σας. Θυμηθείτε τους λόγους που σας έκαναν να ερωτευτείτε τον σύντροφό σας, όλους εκείνους τους λόγους που σας κάνουν να παραμένετε ακόμα μαζί.
- Περάστε χρόνο μαζί. Βάλτε την διασκέδαση στη ζωή σας, προσπαθήστε να κάνετε μαζί μία δραστηριότητα που παλιά αγαπούσατε πολύ.
- Επικοινωνήστε τα βαθιά σας συναισθήματα. Μιλήστε ανοιχτά για τις ανάγκες σας που δεν καλύπτονται. Προτείνετε τρόπους στο σύντροφό σας, με τους οποίους θα μπορούσε να σας ικανοποιήσει.
- Βρείτε τις κοινές σας αξίες και ιδανικά, που θα σας βοηθήσουν και αργότερα στην δημιουργία οικογένειας.
Τέλος, αφού πράξετε όλα τα παραπάνω μη ξεχάσετε να θέσετε στον εαυτό σας κάποια ερωτήματα που οφείλετε να απαντήσετε τόσο ως σύντροφος όσο και ως εν δυνάμει μελλοντικός γονέας:
