Τα περισσότερα παιδιά στην προνηπιακή και νηπιακή ηλικία δεν γνωρίζουν τι σημαίνει να μοιράζονται. Συνήθως, το δωμάτιό τους είναι γεμάτο με παιχνίδια, όταν όμως έρχεται ένας φίλος τους στο σπίτι, θα θελήσουν το συγκεκριμένο παιχνίδι που κρατάει το άλλο παιδί, ακόμα κι αν δεν έχουν παίξει ποτέ μαζί του.
Αρχίζει τότε η «μάχη» και σύντομα, η χαρά και τα γέλια αντικαθίστανται από κλάματα και θυμό. Στην ηλικία αυτή, τα παιδιά αντιλαμβάνονται ευκολότερα την έννοια του «δικού μου», παρά την έννοια του «ας μοιραστώ τα πράγματά μου με άλλους». Το να μοιράζονται είναι μια διαδικασία που μαθαίνουν καθώς αναπτύσσονται κοινωνικά, συναισθηματικά και διανοητικά. Συνήθως, οι γονείς επιμένουν να μοιραστεί το παιδί τους τα πράγματά του, διότι αισθάνονται ντροπή μπροστά στους γονείς των άλλων παιδιών. Όμως, με το να τους θυμώνουν, τα παιδιά αντιλαμβάνονται ότι η μοιρασιά είναι κάτι που τους επιβάλλεται με φωνές, παρά τη θέλησή τους. Οι ακόλουθες συμβουλές ειδικών θα μπορούσαν να βοηθήσουν σε τέτοιες περιπτώσεις:
1. Ξεκινήστε από νωρίς. Από την πρώτη στιγμή που θα δείτε το παιδί σας να αρπάζει ένα παιχνίδι από τα χέρια του φίλου του, διδάξτε του την έννοια της μοιρασιάς. Δώστε το παιχνίδι στο άλλο παιδί και πείτε στο δικό σας να περιμένει σε λίγο τη δική του σειρά για να το πάρει. Το να μάθει να περιμένει τη σειρά του είναι το πρώτο βήμα για να μάθει να μοιράζεται.
2. Γίνετε εσείς παράδειγμα προς μίμηση. Εξασκείστε την έννοια της μοιρασιάς στο σπίτι υπό τη μορφή παιχνιδιού. Καθίστε στον καναπέ μαζί και συζητήστε για την έννοια της σειράς, όσο τρώτε μαζί το ίδιο παγωτό.
3. Παίξτε παιχνίδια συνεργασίας, που δε θα έχουν να κάνουν με έναν νικητή μόνο. Παρόλο που η έννοια του ανταγωνισμού είναι εξίσου καλή, δεν είναι κατάλληλη για την νηπιακή ηλικία.
4. Χρησιμοποιείστε χρονόμετρο όταν παίζει με άλλο παιδάκι. Όταν χτυπάει, είναι η σειρά του δικού σας παιδιού να δώσει ένα παιχνίδι στο φίλο του, ενώ όταν ξαναχτυπήσει θα το πάρει πίσω. Έτσι, μαθαίνει ότι όταν μοιράζεται κάτι, δεν το αποχωρίζεται για πάντα. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να συνεργαστείτε με τον γονέα του άλλου παιδιού, ώστε να κάνει το ίδιο όταν το δικό σας παιδί πηγαίνει στο σπίτι τους.
Τέλος, μην ξεχνάτε να το επαινείτε όταν μοιράζεται. Αντί να του λέτε φράσεις όπως «Είσαι πολύ καλό παιδί.», είναι καλύτερα να του λέτε φράσεις όπως «Είδες πόσο χάρηκε ο φίλος σου όταν του έδωσες το αυτοκινητάκι; Του άρεσε πολύ.». Με αυτόν τον τρόπο, εστιάζει την προσοχή του στο θετικό αποτέλεσμα της πράξης που έκανε.
