Η χρήση του «time out» (δηλαδή η στάση: «πήγαινε στο δωμάτιο σου να σκεφθείς το λάθος που έκανες») και η στέρηση προνομίων για την πειθάρχηση των παιδιών δεν είναι κάτι που θα βλάψει ούτε τα ίδια τα παιδιά ούτε τη σχέση των γονέων μαζί τους, υποστηρίζει νέα μελέτη.
Παρά την κριτική που έχει ασκηθεί σε αυτή τη δημοφιλή τεχνική πειθαρχίας, ούτε το άγχος των παιδιών αλλά ούτε και η επιθετική συμπεριφορά τους έδειξαν αυξητική τάση κατά τη διάρκεια της οκταετούς οικογενειακής μελέτης.
Ωστόσο ένας Βρετανός ψυχολόγος υποστηρίζει ότι το κλειδί είναι στον τρόπο που χρησιμοποιείται η τεχνική αυτή, καθώς δεν ανταποκρίνονται όλα τα παιδιά στις αυταρχικές μορφές επιβολής της πειθαρχίας.
Η μελέτη που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο του Michigan ανέλυσε περίπου 1.400 οικογένειες και τις στρατηγικές που ακολουθούσαν οι γονείς, στην ηλικία των τριών, των πέντε και των 10 ετών των παιδιών τους.
Οι ερευνητές μέτρησαν τη θετική και αρνητική αντιμετώπιση των παιδιών προς τους γονείς, την ψυχική τους υγεία και τις κοινωνικές τους δεξιότητες, χρησιμοποιώντας παιχνίδια, παρατήρηση και μαγνητοσκοπημένες αλληλεπιδράσεις.
Όπως φάνηκε, στα παιδιά τριών ετών, το 1/3 των γονέων χρησιμοποιούσε τη μέθοδο του «time out» στα παιδιά ή τα καλούσε να κάτσουν ήσυχα σε μια γωνιά.
Θεωρώντας ότι οι γονείς συνέχισαν να ασκούν αυτή τη μέθοδο, η έρευνα βρήκε ότι δεν υπήρχαν διαφορές στα επίπεδα άγχους και κατάθλιψης, αυτοελέγχου ή ανυπακοής των κανόνων μεταξύ αυτών των παιδιών και εκείνων των οποίων οι γονείς δεν χρησιμοποιούσαν την τεχνική του time out.
Αντίθετα, όταν οι γονείς χρησιμοποιούσαν σωματική τιμωρία, τα παιδιά γίνονταν πιο επιθετικά, ενώ και στην περίπτωση των γονέων που δήλωσαν ότι έπασχαν από κατάθλιψη, τα παιδιά είχαν περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης, όπως επίσης και επιθετικής συμπεριφοράς.
Σημειώνεται, πάντως, ότι επειδή η μελέτη ήταν παρατηρητική, δε μπορεί να αποδείξει ότι η χρήση του «time out» μετά από κάθε κακή συμπεριφορά ήταν άμεσα υπεύθυνη για την επακόλουθη συμπεριφορά των παιδιών μακροπρόθεσμα.
Η Δρ. Rachel Knight, συγγραφέας της μελέτης και παιδοψυχολόγος στο Νοσοκομείο Παίδων Mott του Πανεπιστημίου του Michigan, τόνισε ότι οι γονείς συχνά αμφισβητούν το αν οι πρακτικές που ακολουθούν είναι σωστές για τα παιδιά τους.
«Δυστυχώς, οι περισσότεροι γονείς απευθύνονται στο διαδίκτυο, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή σε φίλους για να αναζητήσουν συμβουλές, και όχι σε κάποιο ειδικό. Εκεί, όμως, υπάρχουν πολλές αντικρουόμενες πληροφορίες, οι οποίες δεν είναι ούτε ελεγμένες, ούτε ακριβείς. Αντίθετα, ο όγκος των ερευνών σχετικά με το πόσο αποτελεσματικό μπορεί να είναι το «time out» για τη μείωση των προβληματικών συμπεριφορών, όταν χρησιμοποιείται σωστά, είναι πραγματικά τεράστιος», αναφέρει η ειδικός.
Η ίδια επισημαίνει ότι το κλειδί στη χρήση της μεθόδου «time out» είναι:
– η ηρεμία
– η συνέπεια
– το θετικό περιβάλλον
– ο εκ των προτέρων σχεδιασμός της διαδικασίας
– η κατανόηση της διαδικασίας τόσο από τους γονείς όσο και από τα παιδιά
– η αποφυγή των εντάσεων και του υψηλού τόνου στη φωνή
