Ισπανοί ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Ponpeu Fabra στη Βαρκελώνη έδειξαν ότι η μυική ένταση μειώνει σημαντικά στην ευστάθεια μας, καθώς και ότι η κοιλιακή ή διαφραγματική αναπνοή που συμβάλλει στον καλύτερο έλεγχο της στάσης του σώματος, είναι μάλλον δύσκολη για τους περισσότερους από εμάς. Η έρευνά τους δημοσιεύθηκε στο Gait & Posture.
Η έννοια της χαλάρωσης συχνά παρερμηνεύεται στην κοινωνία μας επειδή συγχέεται με την ξεκούραση. Και όμως η χαλάρωση συνιστά ουσιαστικά ένα μηχανισμό αποφόρτισης από το στρες που μειώνει τις ενεργειακές δαπάνες του οργανισμού και σχετίζεται με μεγαλύτερη σταθερότητα. Η αδυναμία μας να χαλαρώσουμε μπορεί να οδηγήσει σε δυσλειτουργία του νευροκινητικού ελέγχου και να οδηγήσει σε αυξημένη ένταση.
Ο σκοπός της έρευνάς των Ισπανών επιστημόνων ήταν να διαπιστώσουν την επίδραση που έχει η εκούσια μυική σύσπαση και χαλάρωση στην σταθερότητά κατά την όρθια θέση καθώς και να διαπιστώσουν αν η μυική ένταση – το σφίξιμο με απλά λόγια που έχουμε όταν βιώνουμε στρες – επηρεάζει την σταθερότητα. Για τους σκοπούς της μελέτης τους ζήτησαν από τριάντα συμμετέχοντες να πραγματοποιήσουν ασκήσεις ισορροπίας σε κατάσταση μυικής σύσπασης και χαλάρωσης σε δυο διαφορετικές συνθήκες: με τα μάτια τους κλειστά και ανοιχτά.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η μυική σύσπαση μειώνει σημαντικά την ευστάθεια των ατόμων. «Τα αποτελέσματα της έρευνάς μας αποκαλύπτουν ότι οι καθημερινές καταστάσεις στρες μπορεί να οδηγήσουν σε μείωση της ευστάθειας που με τη σειρά της μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο πτώσεων» σημειώνουν οι ερευνητές.
Επιπρόσθετα οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι πέρα από την αστάθεια που προκαλεί η μυική ένταση, το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού φαίνεται ότι δεν μπορεί να αναπνεύσει σωστά. Ο έλεγχος της αναπνοής και η σωστή διαφραγματική αναπνοή αποτελούν προαπαιτούμενο για να μπορέσει κάποιος να χαλαρώσει ουσιαστικά. Οι ερευνητές λοιπόν διαπίστωσαν ότι για τους περισσότερους συμμετέχοντες στην μελέτη τους η κοιλιακή ή διαφραγματική αναπνοή ήταν πολύ δύσκολη.
Τα ευρήματά τους μάλλον επιβεβαιώνουν όσους προσάπτουν στον σύγχρονο δυτικό άνθρωπο την αδυναμία να αναπνεύσει σωστά και το χαρακτηριστικό της ρηχής αναπνοής η οποία είναι ευκολότερη και απαιτεί λιγότερη προσπάθεια. Εάν πάντως θέλουμε να δούμε τι σημαίνει διαφραγματική αναπνοή δεν έχουμε παρά να παρατηρήσουμε ένα μωρό και πώς ανεβοκατεβαίνει η κοιλίτσα του σε κάθε ανάσα.