Σε μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Brain, Behavior, and Immunity, την οποία οι ερευνητές περιγράφουν ως τη μεγαλύτερη του είδους της, οι επιστήμονες βρήκαν νέα στοιχεία για τη σύνδεση μεταξύ της μόλυνσης από το παράσιτο Toxoplasma gondii (T. gondii) και της σχιζοφρένειας.
Η ομάδα ερευνητών του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Κοπεγχάγης στη Δανία ανέλυσε δεδομένα από περισσότερους από 80.000 ανθρώπους, οι οποίοι έλαβαν μέρος στην Εθνική Μελέτη Αιμοδοσίας.
Για να επιβεβαιώσουν τη σχέση ανάμεσα στις ψυχικές διαταραχές και τη μόλυνση από το T. gondii και τον κυτταρομεγαλοϊό (CMV) της ομάδας των ερπητοϊών, οι ερευνητές ανέλυσαν δείγματα από 2.591 ανθρώπους που είχαν καταχωρηθεί στη λίστα της μελέτης με τις ψυχιατρικές παθήσεις. Σκοπός της ανάλυσης αυτής ήταν η αναζήτηση για ίχνη ανοσοσφαιρίνης, που υποδεικνύουν λοίμωξη και από τους δύο οργανισμούς.
Το T. Gondii είναι ένα παράσιτο που συνήθως μεταφέρεται από τις γάτες και εμφανίζεται στα κόπρανά τους. Στον άνθρωπο προσβάλλει τον εγκέφαλο και υπολογίζεται ότι υπάρχει σε τουλάχιστον 2 δισεκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, χωρίς, ωστόσο, να τους δημιουργεί συμπτώματα. Σε γενικές γραμμές, πιστεύεται ότι οι υγιείς ενήλικες δεν κινδυνεύουν από τις λοιμώξεις του T. gondii, με εξαίρεση τα παιδιά ή τα άτομα με ανίσχυρο ανοσοποιητικό σύστημα που έχουν αυξημένες πιθανότητες να εκδηλώσουν σοβαρά συμπτώματα παρόμοια με εκείνα της γρίπης, όπως επίσης θολή όραση και εγκεφαλίτιδα. Οι έγκυες γυναίκες πρέπει επίσης να είναι πιο προσεκτικές, καθώς το παράσιτο μπορεί να προκαλέσει ανωμαλίες στο έμβρυο ή ακόμα και αποβολή.
Εκτός από τους γνωστούς φυσιολογικούς κινδύνους, όμως, οι άγνωστοι και πιο διφορούμενοι κίνδυνοι που συνδέονται με το παράσιτο, όπως οι αλλαγές στη συμπεριφορά των ζώων, παραμένουν σε μεγάλο βαθμό υποθετικοί.
Σχεδόν όλα τα θερμόαιμα ζώα (δηλαδή τα θηλαστικά και τα πτηνά) έχουν την πιθανότητα να μολυνθούν, με τις επιδράσεις στον εγκέφαλο μετά την εισβολή του παρασίτου να είναι αρκετά ασυνήθιστες. Τα τρωκτικά για παράδειγμα, χάνουν τις αναστολές τους, γίνονται πιο διερευνητικά και χάνουν την ευαισθησία τους προς τη μυρωδιά της γάτας, με αποτέλεσμα να μην αισθάνονται τον κίνδυνο.
Παρόμοια επικίνδυνη συμπεριφορά έχει παρατηρηθεί και σε μελέτες σε ανθρώπους, όπου έχουν τεκμηριωθεί σύνδεσμοι ανάμεσα στις λοιμώξεις από το T. gondii και οποιονδήποτε κίνδυνο της καθημερινής ζωής, από ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα μέχρι την επιχειρηματική δραστηριότητα.
Άλλες έρευνες υποδεικνύουν ότι το παράσιτο θα μπορούσε να αυξήσει τα ποσοστά αυτοκτονίας και πολυάριθμες μελέτες έχουν καταλήξει σε συσχετισμό με καταστάσεις που περιλαμβάνουν μια σειρά νευρολογικών διαταραχών, όπως η επιληψία, η νόσος του Αλτσχάιμερ και του Πάρκινσον, μεταξύ άλλων.
Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι ακόμα δεν μπορούμε να αποδείξουμε ότι το παράσιτο της γάτας που πραγματοποιεί αλλαγές στην εγκεφαλική λειτουργία, μπορεί όντως να δημιουργήσει διαταραχές σαν αυτές που αναφέρθηκαν παραπάνω, αλλά όσο ο διάλογος συνεχίζεται, παρουσιάζονται όλο και περισσότερες ενδείξεις για τις ανησυχητικές αυτές συμπτώσεις.
