Έστω και μια μικρή εισαγωγή στην ενσυνειδητότητα μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να αντιμετωπίσουν το σωματικό πόνο και τα αρνητικά συναισθήματα, υποστηρίζει μια νέα μελέτη από ερευνητές των Πανεπιστημίων Yale, Columbia και Dartmouth.
Όπως αναφέρεται στη σχετική δημοσίευση στο Social, Cognitive, and Affective Neuroscience, η επίδραση της ενσυνειδητότητας ήταν τόσο έντονη που, ακόμα και όταν οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε υψηλές θερμοκρασίες στον βραχίονά τους, ο εγκέφαλός τους αντιδρούσε σαν να βίωνε φυσιολογική θερμοκρασία.
Τα οφέλη της ενσυνειδητότητας, δηλαδή της επίγνωσης και αποδοχής μιας κατάστασης χωρίς κριτική, έχουν αποδειχθεί πολλάκις στη θεραπεία διάφορων παθήσεων όπως το άγχος και η κατάθλιψη. Ωστόσο, ο Hedy Kober, αναπληρωτής καθηγητής ψυχιατρικής και ψυχολογίας στο Yale και ένας εκ των συγγραφέων της μελέτης, θέλησε να μάθει αν οι άνθρωποι που δεν έχουν εξασκηθεί στον διαλογισμό και την ενσυνειδητότητα μπορούν να ωφεληθούν από μία σύντομη εισαγωγή 20 λεπτών στις ιδέες της θεωρίας αυτής.
Οι συμμετέχοντες στη μελέτη εξετάστηκαν σε δύο περιβάλλοντα, ενώ παράλληλα υποβάλλονταν σε απεικονιστικές εξετάσεις εγκεφάλου. Η μία ήταν για την αξιολόγηση της απόκρισης στον σωματικό πόνο που προκαλείται από την εφαρμογή υψηλών θερμοκρασιών στον βραχίονα και η άλλη για τη μέτρηση της απόκρισης όταν τους παρουσιάζονταν αρνητικές εικόνες. Και στις δύο περιπτώσεις, οι ερευνητές βρήκαν σημαντικές διαφορές στα σηματοδοτικά μονοπάτια του εγκεφάλου όταν οι συμμετέχοντες καλούνταν να εφαρμόσουν τεχνικές ενσυνειδητότητας συγκριτικά με όταν καλούνταν να ανταποκριθούν όπως θα έκαναν κανονικά.
Ειδικότερα, οι συμμετέχοντες ανέφεραν λιγότερο πόνο και αρνητικά συναισθήματα όταν εφάρμοζαν τις τεχνικές ενσυνειδητότητας και ταυτόχρονα ο εγκέφαλός τους έδειχνε σημαντική μείωση στη δραστηριότητα που σχετίζεται με τον πόνο και τα αρνητικά συναισθήματα. Οι νευρολογικές αυτές αλλαγές, μάλιστα, δεν συνέβησαν στον προμετωπιαίο φλοιό, ο οποίος ρυθμίζει το συνειδητό ή τη διαδικασία λογικής λήψης αποφάσεων, επομένως δεν ήταν αποτέλεσμα της συνειδητής θέλησης.
«Η ικανότητα παραμονής στη στιγμή όταν βιώνουμε πόνο ή αρνητικά συναισθήματα υποδεικνύει ότι μπορεί πράγματι να υπάρχουν κλινικά οφέλη από την πρακτική της ενσυνειδητότητας στις χρόνιες παθήσεις, ακόμα και χωρίς μακροχρόνια εξάσκηση», καταλήγει ο Δρ. Kober.