Ερευνητές ανακοίνωσαν πως η αντικαρκινική ουσία G-1 που ανακάλυψαν χρόνια πριν, μείωσε το λίπος σε παχύσαρκα ποντίκια. Παρόλο που η ουσία G-1 βρίσκεται ακόμα στο πρώτο στάδιο κλινικών δοκιμών, ο Δρ. Eric Prossnitz από το Πανεπιστήμιο του New Mexico σχεδιάζουν ήδη προκλινικές μελέτες για τη χρήση της αντικαρκινικής ουσίας στην καταπολέμηση του λίπους σε παχύσαρκους ανθρώπους.
Σύμφωνα με την έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Science Translational Medicine, ο Δρ. Prossnitz με την ερευνητική του ομάδα, είχαν μελετήσει τον GPER (συζευγμένο με πρωτεΐνη G υποδοχέα οιστρογόνων) που ενεργοποιείται από την ουσία G-1, επειδή αυτός επηρεάζει ορισμένα καρκινικά κύτταρα του μαστού. Όταν ουσίες για την αντιμετώπιση του καρκίνου του μαστού όπως η ταμοξιφαίνη και η φουλβεστράντη μπλοκάρουν τους υποδοχείς οιστρογόνων στον πυρήνα ενός κυττάρου, ενεργοποιούν ταυτόχρονα τον GPER, ο οποίος βρίσκεται στις κυτταρικές μεμβράνες.
Οι προηγούμενες εργασίες του Δρ. Prossnitz έδειξαν ότι ο GPER μπορεί να παίζει κάποιο ρόλο στην αντίσταση στην ταμοξιφαίνη και άλλες παρόμοιες ουσίες, πράγμα το οποίο τον έκανε να αναρωτηθεί πώς το G-1 επηρεάζει τα μη καρκινικά κύτταρα όταν υπάρχει έλλειψη οιστρογόνων, κατάσταση χαρακτηριστική στην εμμηνόπαυση. Για να κατανοήσουν, λοιπόν, αν το G-1 μπορεί να επηρεάσει τον μεταβολισμό των μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών, οι επιστήμονες μελέτησαν ποντίκια με χαμηλά επίπεδα οιστρογόνων.
Στις μελέτες τους, τα θηλυκά ποντίκια με χαμηλά οιστρογόνα πήραν βάρος γρήγορα, ακόμα και όταν ακολουθούσαν φυσιολογική διατροφή και εξελίχθηκαν ταχύτατα σε παχύσαρκα και διαβητικά. Όταν οι ερευνητές τους χορήγησαν G-1, τα ποντίκια έχασαν βάρος και θεραπεύτηκαν από τον διαβήτη.
Οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα πως η απώλεια βάρους δεν συνέβαινε επειδή τα ποντίκια έτρωγαν λιγότερο ή κινούνταν περισσότερο, αλλά προέκυπτε από το πώς το σώμα τους διαχειριζόταν τις θερμίδες που κατανάλωναν. Αντί, δηλαδή, να αποθηκεύει τις θερμίδες σαν λίπος, τις χρησιμοποιούσε σαν ενέργεια.
«Ο μεταβολισμός των ποντικιών άλλαξε και παρουσίασαν αυξημένη δαπάνη ενέργειας», σημειώνει ο Δρ. Prossnitz, ο οποίος δε δίστασε να μελετήσει και αρσενικά ποντίκια, που έχουν φυσικά χαμηλά επίπεδα οιστρογόνων. Τα ποντίκια αυτά ακολουθούσαν μια διατροφή υψηλών λιπαρών, πράγμα που τα έκανε παχύσαρκα και διαβητικά και στη συνέχεια έλαβαν G-1, όπως ακριβώς και τα θηλυκά. Σε αυτή την περίπτωση, όμως, δεν έχασαν βάρος αλλά ούτε και πάχυναν, όπως συνέβη με τα ποντίκια που δεν έλαβαν αντίστοιχη θεραπεία. Επίσης, βελτιώθηκε η κατάσταση του διαβήτη.
«Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι το G-1 έχει διαφορετικές επιδράσεις στην παχυσαρκία και τον διαβήτη. Τα ποντίκια που έλαβαν το G-1 ήταν μεταβολικά υγιέστερα, παρόλο που συνέχιζαν να είναι παχύσαρκα», τονίζει ο Δρ. Prossnitz.
Τέλος, η ομάδα έδωσε διατροφή υψηλών λιπαρών σε θηλυκά ποντίκια με χαμηλά οιστρογόνα. Τα ποντίκια αυτά έγιναν παχύσαρκα πολύ γρήγορα, αλλά όπως και εκείνα που ακολουθούσαν φυσιολογική διατροφή, έχασαν βάρος και ο διαβήτης βελτιώθηκε όταν τους χορηγήθηκε το G-1. Τα αποτελέσματα αυτά θα μπορούσαν να υποδεικνύουν μια διαφορά μεταξύ των φύλων στις επιδράσεις του φαρμάκου ή στον τρόπο με τον οποίο ο GPER σηματοδοτείται μέσα στα κύτταρα των αρσενικών και των θηλυκών.
Για να καταλάβουν το πώς το G-1 αυξάνει τη δαπάνη ενέργειας, η ομάδα μελέτησε τα καφέ λιπώδη κύτταρα, τα οποία παράγουν θερμότητα αντί να αποθηκεύουν τις πλεονάζουσες θερμίδες σαν λίπος. Με έκπληξη διαπίστωσαν ότι όταν χορήγησαν το G-1, τα κύτταρα δαπανούσαν περισσότερη ενέργεια, πράγμα που δείχνει ότι το G-1 ίσως να μειώνει την παχυσαρκία στοχεύοντας αυτή την κατηγορία κυττάρων που καίνε τις επιπλέον θερμίδες.
Σε μελλοντικά πειράματα, οι επιστήμονες σκοπεύουν να μελετήσουν το πώς τα σήματα από το GPER επιφέρουν κυτταρικές αλλαγές που προκαλούν μεγαλύτερη δαπάνη ενέργειας και ελπίζουν ότι κάποια μέρα στο άμεσο μέλλον το G-1 θα φέρει την επανάσταση στη θεραπεία των μεταβολικών διαταραχών.
