Η ειδικός διατροφής Carla Prado υπογράφει εκτενή βιβλιογραφία σχετικά με τους κινδύνους που ενέχει η χαμηλή μυϊκή μάζα στους διάφορους σωματότυπους. Όπως αναφέρει, λοιπόν, σε μια πρόσφατη ανασκόπηση σχεδόν 150 μελετών που δημοσιεύθηκε στο Lancet Oncology, οι ασθενείς με χαμηλή μυϊκή μάζα βιώνουν περισσότερες επιπλοκές, μεγαλύτερης διάρκειας παραμονή στο νοσοκομείο και χαμηλότερα ποσοστά επιβίωσης.
«Οι μύες είναι πολύ σημαντικοί για την κίνηση και την ισορροπία, τη στάση και τη δύναμη, αλλά αποτελούν και σημαντική αποθήκη αμινοξέων. Όσο περισσότερη μυϊκή μάζα χάνει κάποιος, τόσο μεγαλύτερες οι συνέπειες», επισημαίνει η ειδικός από το Πανεπιστήμιο της Alberta.
Στη νέα της μελέτη, η Δρ. Prado υποστηρίζει ότι οι διατροφικές παρεμβάσεις μπορούν να βελτιώσουν την αντικαρκινική θεραπεία, καθιστώντας την, πλούσια σε πρωτεΐνες και θρεπτικά συστατικά, διατροφή ισχυρό σύμμαχο στη μάχη απέναντι στην απειλητική για τη ζωή ασθένεια.
Τι συμβαίνει με το βάρος
Οι ειδικοί υποστηρίζουν εδώ και χρόνια ότι ο δείκτης μάζας σώματος δεν αντιπροσωπεύει τις σημαντικές διαφορές στους σωματότυπους. «Μπορεί δύο άνθρωποι να έχουν ακριβώς το ίδιο βάρος, αλλά όταν εξετάσουμε τη σύνθεση του σώματός τους, η αναλογία των μυών να είναι τελείως διαφορετική», σχολιάζει σχετικά η Δρ. Prado.
Στην πρόσφατη εργασία της, η ερευνήτρια σχετίζει τα αποτελέσματα της αντικαρκινικής θεραπείας με τη μυϊκή μάζα, υποστηρίζοντας ότι η έρευνα για τη σύνθεση του σώματος θα έχει τεράστιες επιπτώσεις στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται οι χρόνιες παθήσεις. Η χημειοθεραπεία, για παράδειγμα, χορηγείται συχνά με βάση το βάρος του σώματος, αυξάνοντας τον κίνδυνο τοξικότητας για τους ασθενείς με παχυσαρκία και χαμηλή μυϊκή μάζα. Τονίζει, όμως ότι η διατροφή έχει τις προοπτικές να μεταβάλει την ιατρική φροντίδα, επικεντρώνοντας την προσοχή στην αύξηση και διατήρηση της μυϊκής μάζας.
Οι κίνδυνοι από τη μείωση της μυϊκής μάζας
Μια σοβαρή ασθένεια μπορεί να καταστρέψει τις αποθήκες μυϊκής μάζας του σώματος πολύ γρήγορα. Οι χαμένοι αυτοί μύες, εκτός της κινητικότητας, παίζουν σημαντικό ρόλο και στη ρύθμιση των ορμονών, τις μεταβολικές και οργανικές λειτουργίες. Ενδεικτικά, μέσα σε μόλις τρεις ημέρες, ένας ηλικιωμένος ασθενής στο κρεβάτι του νοσοκομείου μπορεί να χάσει πάνω από ένα κιλό μυών. Σε 10 ημέρες παραμονής στο νοσοκομείο, ένας υγιής ενήλικας μπορεί να χάσει το 5% της συνολικής μυϊκής του μάζας, με τους αριθμούς αυτούς, μάλιστα, αυξάνονται στο 18% στην περίπτωση νοσηλείας σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.
Η εξασθένιση αυτή καθιστά δυσκολότερη την αντιμετώπιση της ασθένειας. Απώλεια μυϊκής μάζας της τάξης του 10% οδηγεί σε βλάβες στο ανοσοποιητικό σύστημα και αυξημένο κίνδυνο λοιμώξεων, ενώ το 20% αντιστοιχεί σε αδυναμία και αργή ανάρρωση. Απώλεια της τάξεως του 30% καθιστά τον ασθενή πολύ αδύναμο να καθίσει, ενώ το 40% είναι συνήθως θανατηφόρο.
Στο πλαίσιο αυτό, η Δρ. Prado εξετάζει το πώς οι διατροφικές παρεμβάσεις θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την πρόληψη ή τη θεραπεία παθήσεων μέσω ενίσχυσης της μυϊκής μάζας και επιστρέφει και πάλι στην περίπτωση του καρκίνου. Πιστεύει, λοιπόν, ότι η αύξηση των πρωτεϊνών και των θρεπτικών συστατικών που ενισχύουν τους μύες μπορεί να βελτιώσει άμεσα τα αποτελέσματα.
Υποστηρίζει, λοιπόν, αφενός ότι η διατροφή θα μπορούσε να χαρακτηριστεί θεραπεία και αφετέρου ότι η μυϊκή μάζα θα πρέπει να αξιολογηθεί ως ζωτικής σημασίας σημάδι για την πορεία του ασθενούς.
