Νέα έρευνα δείχνει ότι οι καρδιαγγειακές παθήσεις, όπως η καρδιακή ανεπάρκεια, η κολπική μαρμαρυγή, η στεφανιαία νόσος και το εγκεφαλικό επεισόδιο, συνδέονται με υψηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης νεφρικής ανεπάρκειας. Τα ευρήματα, που δημοσιεύονται στο JASN, υπογραμμίζουν τη σημασία της προστασίας της νεφρικής υγείας στα άτομα που έχουν διαγνωσθεί με καρδιαγγειακές παθήσεις.
Πολλές μελέτες μέχρι σήμερα έχουν διερευνήσει τους κινδύνους των παθήσεων των νεφρών για την καρδιακή υγεία, λίγες όμως είναι εκείνες που έχουν εξετάσει αυτή τη σχέση από την αντίστροφη πλευρά.
Στο πλαίσιο αυτό, λοιπόν, μια ομάδα με επικεφαλής τους Kunihiro Matsushita και Junichi Ishigami από τη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου John Hopkins Bloomberg, εξέτασε πληροφορίες 9.047 ενηλίκων, οι οποίοι δεν είχαν σημάδια κάποιας καρδιακής πάθησης όταν εγγράφηκαν στην μελέτη.
Κατά τη διάρκεια των περίπου 17,5 χρόνων μετέπειτα παρακολούθησης, 2.598 συμμετέχοντες νοσηλεύτηκαν για καρδιαγγειακές παθήσεις, εκ των οποίων οι 1.269 για καρδιακή ανεπάρκεια, οι 1.337 για κολπική μαρμαρυγή, οι 696 για στεφανιαία νόσο και οι 559 για εγκεφαλικό επεισόδιο, ενώ 210 άτομα ανέπτυξαν νεφτική ανεπάρκεια.
«Πολλοί γιατροί είναι πιθανότατα σε θέση να καταλάβουν ότι οι ασθενείς καρδιαγγειακών παθήσεων διατρέχουν κίνδυνο ανάπτυξης νεφρικών παθήσεων, από όσα γνωρίζουμε μέχρι τώρα, ωστόσο, αυτή είναι η πρώτη μελέτη που ποσοτικοποιεί τη συμβολή των διάφορων καρδιαγγειακών παθήσεων στην ανάπτυξη νεφρικής ανεπάρκειας», εξηγεί ο Δρ. Matsushita.
Τα περιστατικά σοβαρών καρδιαγγειακών παθήσεων σχετίστηκαν με υψηλότερο κίνδυνο νεφρικής ανεπάρκειας, με τα υψηλότερα ποσοστά να αφορούν στην καρδιακή ανεπάρκεια. Συγκεκριμένα, οι συμμετέχοντες που νοσηλεύτηκαν με καρδιακή ανεπάρκεια είχαν 11,4 φορές υψηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης νεφρικής ανεπάρκειας, σε σχέση με όσους δεν είχαν κάποια καρδιαγγειακή πάθηση.
«Τα άτομα με ιστορικό καρδιαγγειακών παθήσεων θα πρέπει να χαρακτηρίζονται ως πληθυσμός υψηλού κινδύνου για νεφρική ανεπάρκεια, έτσι ώστε οι γιατροί να βρίσκονται σε εγρήγορση για τις καρδιαγγειακές παθήσεις ως σημαντικό παράγοντα κινδύνου και έτσι να περιορίζουν τον αριθμό των θεραπειών που είναι τοξικές για τα νεφρά», σχολιάζει ο Δρ. Ishigami και καταλήγει:
«Τα ευρήματά μας μπορεί να έχουν σημαντικές επιπτώσεις στον έλεγχο της νεφρικής λειτουργίας, αν και οι οι τρέχουσες οδηγίες για τις καρδιαγγειακές παθήσεις δεν ορίζουν συγκεκριμένα τη συχνότητα αξιολόγησης της νεφρικής λειτουργίας μετά από ένα περιστατικό καρδιαγγειακής πάθησης».
