Μικρότερο κίνδυνο εμφάνισης επτά μορφών καρκίνου έχουν όσοι τηρούν σε καθημερινό επίπεδο τον συνιστώμενο χρόνο σωματικής άσκησης, σύμφωνα με νέα μεγάλη ανασκόπηση που δημοσιεύεται στο Journal of Clinical Oncology.
Πρόκειται για στοιχεία από εννέα προοπτικές μελέτες με συνολικό δείγμα άνω των 750.000 ενηλίκων που επαναξιολόγησαν ερευνητές από το Εθνικό Αντικαρκινικό Κέντρο των ΗΠΑ, την Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία και τη Σχολή Δημόσιας Υγείας T.H. Chan του Χάρβαρντ.
Ενώ είναι εδώ και χρόνια τεκμηριωμένο ότι η σωματική δραστηριότητα σχετίζεται με μικρότερο κίνδυνο εμφάνισης επτά μορφών καρκίνου, δεν ήταν μέχρι σήμερα ξεκάθαρη η μορφή του συσχετισμού και αν ο συνιστώμενος χρόνος σωματικής άσκησης σχετίζεται απευθείας με τον μειωμένο κίνδυνο.
Σύμφωνα με τις διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες, ο μέσος άνθρωπος πρέπει να κάνει για 2,5 έως 5 ώρες μέτριας έντασης άσκηση την εβδομάδα ή 1,25 με 2,5 ώρες έντονης άθλησης εβδομαδιαίως.
Ως μέτριας έντασης άσκηση νοούνται δραστηριότητες που μας ωθούν να κάνουμε καύσεις τρεις έως έξι φορές περισσότερο από την ενέργεια που καταναλώνουμε ανά λεπτό σε στάση ηρεμίας (3- 6 METs), ενώ δραστηριότητες έντονης εκγύμνασης νοούνται όσες συντελούν σε καύσεις άνω των 6 METs.
Στην ανασκόπηση οι ερευνητές αξιολόγησαν τον αυτοαναφερόμενο χρόνο άθλησης των συμμετεχόντων και τον συσχέτισαν με τη συχνότητα του καρκίνου, εστιάζοντας σε 15 μορφές νεοπλασιών.
Από την ανάλυση των στοιχείων προέκυψε ότι η συνιστώμενη ποσότητα άθλησης (7,5 -15 MET ώρες/εβδομάδα) σχετιζόταν με σημαντικά μειωμένο κίνδυνο επτά μορφών καρκίνου, με τη μείωση να είναι μεγαλύτερη όσο αυξάνονταν οι ώρες MET.
Η σωματική άσκηση σχετίστηκε με μικρότερο κίνδυνο καρκίνου παχέος εντέρου στους άνδρες (8% για 7,5 MET ώρες/εβδομάδα, 14% για 15 MET ώρες/εβδομάδα), του μαστού (6-10%), του ενδομητρίου (10-18%), του νεφρού (11-17%), μυελώματος (14-19%), του ήπατος (18-27%) και μη Hodgkin λεμφώματος (11-18% στις γυναίκες).
«Τα παραπάνω ευρήματα παρέχουν μια ποσοτική επιβεβαίωση για την πρόληψη του καρκίνου δια της σωματικής άσκησης», υπογραμμίζεται στα συμπεράσματα της ανασκόπησης.