Η καρδιακή νόσος αποτελεί κύρια αιτία θανάτου παγκοσμίως σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Πολλοί από τους καρδιακούς θανάτους οφείλονται στην υπέρταση και θα μπορούσαν να προληφθούν με κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή ή αλλαγές στον τρόπο ζωής, όπως υγιεινή διατροφή, απώλεια βάρους και τακτική σωματική άσκηση. Αλλά η αλλαγή της συμπεριφοράς δεν είναι τόσο εύκολη υπόθεση.
Ο Eric Loucks, επίκουρος καθηγητής Επιδημιολογίας, Συμπεριφορικών και Κοινωνικών Επιστημών και Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Brown, υποστηρίζει ότι η ενσυνειδητότητα μπορεί να βοηθήσει στην ουσιαστική βελτίωση της συμπεριφοράς του μέσου ανθρώπου και στην απαλλαγή του από επιβλαβείς συμπεριφορές.
«Γνωρίζουμε τόσα πολλά για την υπέρταση, που θεωρητικά θα έπρεπε να μπορούμε να την ελέγξουμε σε όλους τους ανθρώπους. Ωστόσο, στους μισούς περίπου από όσους έχουν διαγνωστεί με υπέρταση, τελικά δεν ελέγχονται. Η ενσυνειδητότητα μπορεί να αποτελέσει μια εναλλακτική προσέγγιση για να βοηθήσουμε τους ασθενείς να ελέγξουν την αρτηριακή τους πίεση, δίνοντας τους την ευκαιρία να κατανοήσουν τι συμβαίνει στο σώμα και το μυαλό τους», γράφει ο Δρ. Loucks στο PLOS One.
Ο Αμερικανός καθηγητής διευθύνει το Κέντρο Ενσυνειδητότητας της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Brown, το οποίο βοηθά φροντιστές υγείας και ασθενείς να κατανοήσουν καλύτερα πως λειτουργούν οι τεχνικές ενσυνειδητότητας, σε ποιους ασθενείς και για ποια θέματα υγείας.
Στο πλαίσιο μελέτης λοιπόν ο Δρ. Loucks ζήτησε από 43 ασθενείς με αυξημένη αρτηριακή πίεση να ενταχθούν σε πρόγραμμα ενσυνειδητότητας και τους παρακολούθησε για έναν χρόνο. Το πρόγραμμα είχε στόχο να αυξήσει τον έλεγχο, τη ρύθμιση των συναισθημάτων και την ενσυναίσθηση υγιεινών και ανθυγιεινών συνηθειών, και έτσι να περιοριστούν κάποιοι από τους παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με την υπέρταση. Τελικά, το πρόγραμμα αυτό είχε αποτέλεσμα.
Συγκεκριμένα, οι συμμετέχοντες παρουσίασαν σημαντικές βελτιώσεις ως προς τις δεξιότητές τους να αυτο-ελέγχονται και φυσικά είχαν σημαντική μείωση (κατά μέσο όρο 15,1 mmHg) στις τιμές της αρτηριακής πίεσης. Το εντυπωσιακό ήταν ότι τα καλά αυτά αποτελέσματα είχαν διατηρηθεί έως και έναν χρόνο μετά το τέλος της παρέμβασης.
«Το πρόγραμμα συνδύαζε στρατηγικές για τη μείωση της αρτηριακής πίεσης, όπως ενθάρρυνση των συμμετεχόντων να παίρνουν τα φάρμακά τους και επιμόρφωση ώστε να γνωρίζουν ποιες συνήθειες ωθούν στην αύξηση της αρτηριακής πίεσης», εξηγεί ο Δρ. Loucks.
