Με ποιο τρόπο όμως μπορούν οι επισκέπτες να έχουν τόσο μεγάλη επίδραση στους νοσηλευόμενους; Και αρκεί μόνο η φυσική τους παρουσία για να ανακουφίσει τον πόνο των ασθενών ή το μυστικό βρίσκεται στο άγγιγμα;
Μερικά από τα πιο αδιάσειστα στοιχεία για την θεραπευτική δύναμη της ανθρώπινης επαφής προέρχονται από σχετικές μελέτες όπου οι ερευνητές εξέτασαν την επίδραση που έχουν οι σύντροφοι των ασθενών στην δυσφορία των τελευταίων.
Σε μια έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Χάιφα στο Ισραήλ οι ερευνητές εξέθεσαν δεκάδες γυναίκες σε ήπιο πόνο ακουμπώντας τους με μια καυτή μεταλλική ράβδο κάτω από δύο διαφορετικές συνθήκες. Στην πρώτη ο σύντροφός τους στεκόταν δίπλα τους χωρίς να τις ακουμπά, ενώ στη δεύτερη τους επιτρεπόταν να τους κρατά ή να τους χαϊδεύει το χέρι.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα που δημοσιεύθηκαν στο Journal of Pain το 2016 η απλή παρουσία του συντρόφου δεν φάνηκε να επηρεάζει την αίσθηση του πόνου των ασθενών, ενώ με το άγγιγμά του τα επίπεδα του πόνου μειώνονταν περίπου στο μισό.
Οι ερευνητές δήλωσαν ότι αυτού του είδους η «παυσίπονη αγάπη» για πολλούς ασθενείς ήταν εφάμιλλη των απλών αναλγητικών.
Τι ακριβώς συμβαίνει όμως και το άγγιγμα νικάει τον πόνο; Την απάντηση δίνει μια νεότερη έρευνα του 2018 από το Πανεπιστήμιο Boulder του Κολοράντο όπου οι ερευνητές ανέλυσαν τα ζωτικά σημάδια 22 ασθενών (παλμοί καρδιάς, εγκεφαλικά κύματα, ρυθμός αναπνοής) όταν κρατούσαν το χέρι ενός αγαπημένου τους, όταν εκείνος καθόταν κοντά τους χωρίς να τους αγγίζει ή βρισκόταν σε ξεχωριστά δωμάτια.
Τα αποτελέσματα που δημοσιεύθηκαν στο Proceedings of the National Academy of Sciences έδειξαν ότι όλα τα ζωτικά σημάδια μεταξύ ασθενούς και συντρόφου διέφεραν όταν δεν αγγίζονταν. Όταν όμως κρατούσαν ο ένας το χέρι του άλλου τότε συγχρονίζονταν όλα: οι παλμοί, οι αναπνοές ακόμη και η εγκεφαλική τους δραστηριότητα.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτός ο συγχρονισμός μπορεί να μειώνει την δυσφορία του ασθενούς πυροδοτώντας την έκκριση των φυσικών παυσίπονων του οργανισμού.
Ακόμη και η επίσκεψη αγνώστων εθελοντών μπορεί να έχει ανακουφιστική δράση σύμφωνα με ελβετική μελέτη που βρήκε ότι οι άγνωστοι μπορεί να έχουν σημαντική επίδραση στην ευεξία των ασθενών.
Το ενδιαφέρον μάλιστα ήταν ότι όσο λιγότερα κοινά είχε ο ασθενής με τον επισκέπτη όσον αφορά το πολιτιστικό υπόβαθρο, τόσο μεγαλύτερη ήταν η μείωση του πόνου.
Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος οικείος σας », λέει ο Δρ. Cliff Weston, κλινικός ψυχολόγος στο Humber NHS Foundation Trust. «Προφανώς, αν έχετε έναν σύντροφο και δεν μπορεί να σαςεπισκεφτεί στο νοσοκομείο, αυτό μπορεί να έχει αρνητικό αποτέλεσμα. Αλλά αν δεν έχετε κανέναν να σας επισκεφτεί, τότε βλέποντας έναν ξένο που είναι ευτυχής να καθίσει και να σας ακούσει μπορεί να έχει ισχυρό αντίκτυπο».
