Μόλις 10 λεπτά άσκησης ημερησίως φαίνεται να βοηθούν στην βελτίωση της γνωστικής ικανότητας και την όξυνση του πνεύματος. Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει έρευνα της Δρ. Nicole Spartano, επίκουρης καθηγήτριας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βοστόνης που δημοσιεύθηκε στο Alzheimer’s & Dementia: Translational Research & Clinical Interventions.
«Σηκωθείτε από τον καναπέ και κάντε μία βόλτα στη γειτονιά σας. Ακόμα κι αυτό μπορεί να σας βάλει στο “σωστό δρόμο”», δήλωσε η Δρ. Spartano.
Η ομάδα της εξέτασε 2.770 εθελοντές που είχαν χωριστεί σε δύο ηλικιακές ομάδες. Τους ανθρώπους μέσης ηλικίας και τους ηλικιωμένους.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν πως περίπου 10-20 λεπτά μεσαίας ή έντονης σωματικής δραστηριότητας ημερησίως είχε συσχετιστεί με καλύτερη εγκεφαλική λειτουργία για αμφότερες τις ομάδες. Για τα άτομα μέσης ηλικίας, περίπου 10 λεπτά άσκησης φέρονταν να συμβάλλουν σε καλύτερη προφορική μνήμη (δηλαδή για την ικανότητα ανάκλησης πληροφοριών χωρίς ανάγκη χρήσης μνημονικών τεχνασμάτων). Για τους ηλικιωμένους συμμετέχοντες, το σύνολο της δραστηριότητας και όχι απαραίτητα η ένταση σχετιζόταν με ισχυρότερες νοητικές ικανότητες.
Παρότι η μελέτη διαπίστωσε μόνο συσχετισμούς, ο Δρ. Spartano βρήκε ότι τα ευρήματα ήταν ιδιαίτερα σημαντικά για γηραιότερους ανθρώπους, που ενδέχεται να το βρίσκουν δυσκολότερο έως και αδύνατο να ακολουθήσουν τις συνιστώμενες οδηγίες γυμναστικής των αρμόδιων φορέων.
Η Δρ. Maria Maria Torroella Carney επικεφαλής του τμήματος γηριατρικής και ανακουφιστικής ιατρικής αναλύοντας τα ευρήματα της μελέτης δήλωσε πως «δεν αποτελούν άλλοθι για λιγότερη άσκηση αλλά ενισχύουν τα κίνητρα για εκγύμναση».
Η Δρ. Spartano δήλωσε πως «η ερευνητική ομάδα δεν δείχνει αν η άσκηση μπορεί να αποτρέψει τη νόσο Αλτσχάιμερ ή άλλες μορφές άνοιας. Τα αποτελέσματα δείχνουν πως η σωματική άσκηση είναι ωφέλιμη για την πρόληψη της πρόωρης νοητικής έκπτωσης». Σχολίασε ωστόσο ότι πολλά ζητήματα πρέπει να διερευνηθούν συμπεριλαμβανομένου και της ιδανικής δόσης άσκησης για κάθε ηλιακή ομάδα με στόχο τη βελτίωση της εγκεφαλικής δραστηριότητας.
Ακόμη είναι απαραίτητες περαιτέρω μελέτες για να αποσαφηνιστεί ο συσχετισμός που παρατηρείται μεταξύ του χρόνου καθιστικής ζωής και της βελτίωσης της γνωστικής λειτουργίας στους ανθρώπους της μέσης ηλικίας με δεδομένο ότι οι ερευνητές παρατήρησαν κάτι παράδοξο – μια απρόσμενη συσχέτιση ανάμεσα στον χρόνο καθιστικής ζωής και τη βελτίωση των νοητικών ικανοτήτων σε άτομα μέσης ηλικίας – γεγονός που προς το παρόν, το αποδίδουν στο ότι ο χρόνος αυτός αφιερώθηκε σε εργασίες που απαιτούν περίπλοκη σκέψη, χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών, διάβασμα ή άλλες απαιτητικές νοητικά δραστηριότητες.
