Η φυσική δραστηριότητα θεωρείται ο μεγαλύτερος σύμμαχος στη μάχη κατά των καρδιαγγειακών νόσων. Ωστόσο υπάρχουν διακυμάνσεις όσον αφορά την προστατευτική της δράση σε μια σειρά διαφορετικών καταστάσεων όπως π.χ. η εξάσκηση ενός σπορ, το κουβάλημα φορτίων στην εργασία ή μια βόλτα με τους φίλους σύμφωνα με τα ευρήματα νέας έρευνας από τον ερευνητή του Inserm Jean-Philippe Empana που διεξήγαγε τη σχετική έρευνα σε συνεργασία με Αυστραλούς ερευνητές από το Καρδιολογικό και Διαβητολογικό Ινστιτούτο Baker στη Μελβούρνη. Τα συμπεράσματα της μελέτης δημοσιεύθηκαν στην Hypertension.
Οι καρδιαγγειακές παθήσεις αποτελούν την κύρια αιτία θανάτου παγκοσμίως και η φυσική άσκηση συχνά παρουσιάζεται ως μια λύση με πολλαπλά οφέλη για την αποφυγή της καρδιαγγειακής θνησιμότητας.
Η έννοια της φυσικής δραστηριότητας όμως είναι σχετικά ευρεία και περιλαμβάνει πολλούς διαφορετικούς τύπους άσκησης. Οι ερευνητές θέλησαν να διερευνήσουν αν όλοι οι τύποι σωματικής δραστηριότητας είναι ευεργετικοί ή αν κάτω από ορισμένες συνθήκες η φυσική δραστηριότητα μπορεί να είναι επιζήμια. Όπως αναφέρει ο επικεφαλής ερευνητής Jean-Philippe Empana «θέλαμε να διερευνήσουμε τις συνέπειες της σωματικής δραστηριότητας στην εργασία, όπως η συστηματική μεταφορά μεγάλων φορτίων».
Η εν λόγω έρευνα βασίστηκε σε στοιχεία από την Paris Prospective Study III, μια μεγάλη δεκαετή γαλλική έρευνα που παρακολούθησε την κατάσταση της υγείας πάνω από 10,000 εθελοντών 50-75 ετών.
Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια για την συχνότητα, τη διάρκεια και την ένταση της φυσικής τους δραστηριότητας σε τρεις διαφορετικές συνθήκες: σε σπορ, στην εργασία και στον ελεύθερο χρόνο τους (π.χ. κηπουρική).
Η καρδιαγγειακή υγεία των συμμετεχόντων αξιολογήθηκε με τρίπλεξ των καρωτίδων αρτηριών. Με αυτή τη μέθοδο μπορεί να εκτιμηθεί η ανεπάρκεια των πιεσουποδοχέων (ο μηχανισμός αυτόματης ρύθμισης των οξέων μεταβολών της αρτηριακής πίεσης του οργανισμού – baroreflex). Η ανεπάρκεια των πιεσουποδοχέων μπορεί να οδηγήσει σε υψηλότερο κίνδυνο καρδιακής ανακοπής.
Στην ανάλυσή τους οι ερευνητές διέκριναν ανάμεσα σε δυο συνιστώσες της ευαισθησίας των πιεσοπυοδοχέων: της μηχανικής συνιστώσας που υπολογίζεται μέσω της μέτρησης της αρτηριακής δυσκαμψίας και της νευρικής, που εκτιμάται μέσω της μέτρησης των νευρικών ώσεων που αποστέλλονται από τους υποδοχείς στα τοιχώματα των αρτηριών σε απόκριση της διαστολής του αγγείου. Οι «μηχανικές» ανωμαλίες τείνουν να αποδίδονται σε σχετιζόμενες με την ηλικία καρδιαγγειακές παθήσεις, ενώ οι «νευρικές» σχετίζονται με διαταραχές του καρδιακού ρυθμού που μπορεί να οδηγήσουν σε επικίνδυνες αρρυθμίες.
Η έρευνα έδειξε ότι η υψηλής έντασης δραστηριότητα των σπορ σχετίζεται με καλύτερο νευρωνικό αντανακλαστικό των πιεσουποδοχέων. Αντιθέτως η φυσική καταπόνηση στη δουλειά όπως η μεταφορά μεγάλων φορτίων, φαίνεται ότι σχετίζεται με μεγαλύτερη αρτηριακή δυσκαμψία. Επομένως αυτού του τύπου η δραστηριότητα μπορεί να είναι επιβαρυντική για την καρδιαγγειακή υγεία και σχετίζεται κυρίως με διαταραχές του καρδιακού ρυθμού.
Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι τα ευρήματά τους δεν σημαίνουν ότι η σωματική κίνηση στη δουλειά βλάπτει την υγεία, αλλά ότι η χρόνια, εντατική δραστηριότητα όπως η μεταφορά φορτίων ενδέχεται να είναι επιβαρυντική.
