Ένα νέο θεραπευτικό στόχο για την αντιμετώπιση της ουρικής αρθρίτιδας εντόπισαν ερευνητές από τη Σχολή Ιατρικής του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον. Πρόκειται για ένα κοινό τύπο αρθρίτιδας που προκαλεί πόνο και δύσκαμπτες αρθρώσεις.

Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο Cellular and Molecular Immunology και δείχνει ότι ο αποκλεισμός της μοριακής σηματοδότησης που είναι γνωστή ως TAK1 μπορεί να καταστείλει τη φλεγμονή που προκαλείται από την ουρική αρθρίτιδα. Η έρευνα δείχνει ότι η εύρεση νέων πιθανών στρατηγικών θεραπείας θα μπορούσαν να βελτιώσουν τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων που πάσχουν από τη νόσο.

Το πρόβλημα της ουρικής αρθρίτιδας δημιουργείται από την εναπόθεση (συσσώρευση) κρυστάλλων ουρικού οξέος μέσα στην άρθρωση. Η καθίζηση αυτή ονομάζεται υπερουριχαιμία και είναι αποτέλεσμα συνήθως υπερκατανάλωσης ζωικών τροφών και αλκοόλ ή ενδογενούς κακού μεταβολισμού των τροφών, ειδικότερα των πουρινών από τα ένζυμα του οργανισμού. Συνήθως εμφανίζεται ως οξεία επώδυνη αρθρίτιδα του μεγάλου δακτύλου του ποδιού (σε ποσοστό 50% των περιπτώσεων). Τότε η άρθρωση είναι πρησμένη, πονάει και παρουσιάζει ερυθρότητα, κνησμό και απολέπιση.

Η ουρική αρθρίτιδα προκαλείται από τα υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος στο αίμα που με τη σειρά του μπορεί να οδηγήσει στον σχηματισμό κρυστάλλων ουρικού οξέος μονονατρίου (MSU) που συσσωρεύονται στις αρθρώσεις. Το ανοσοποιητικό σύστημα εκλαμβάνει ως απειλή τους κρυστάλλους και το ανοσοποιητικό τους επιτίθεται αυξάνοντας την παραγωγή ιντερλευκίνης-1-βήτα (IL-1β), μίας πρωτεϊνικής κυτοκίνης που προκαλεί φλεγμονή και προκαλεί έντονο πόνο και οίδημα κατά τις εξάρσεις της ουρικής αρθρίτιδας.

«Μία από αυτές τις πρωτεΐνες που ενεργοποιούνται από την IL-1β, η TAK1, προσέλκυσε το ενδιαφέρον της ερευνητικής ομάδας. Σχεδίασαν μία μελέτη για να εντοπίσουν το μοριακό μηχανισμό που παράγει τους κρυστάλλους και το ρόλο της ΤΑΚ1 στη διαδικασία. Η χρήση δύο διαφορετικών κυτταρικών γραμμών των ανθρώπινων μακροφάγων έδειξε ότι οι κρύσταλλοι MSU θα μπορούσαν να ενεργοποιήσουν άμεσα την ΤΑΚ1 και άλλες πρωτεΐνες που προηγουμένως θεωρείτο ότι ήταν ανεξάρτητες ως προς την ενεργοποίηση της IL-1β.

«Γνωρίζαμε ήδη πως οι κρύσταλλοι MSU ενεργοποιούν αυτό που είναι γνωστό ως φλεγμονώδες μονοπάτι, το οποίο παράγει την IL-1β. Ωστόσο η μελέτη μας δείχνει ότι οι κρύσταλλοι χρησιμοποιούν επίσης ένα εναλλακτικό μονοπάτι που πυροδοτεί τη φλεγμονή μέσω της ΤΑΚ1, γεγονός το οποίο αποτελεί νέο εύρημα που σχετίζεται με την ανάπτυξη της ουρικής αρθρίτιδας», εξήγησε ο πρώτος συγγραφέας της μελέτης, Δρ. Salah-Uddin Ahmed.

Εν συνεχεία, έδειξαν πως η χρήση ενός χημικού που αναστέλλει ή μπλοκάρει την ΤΑΚ1 θα μπορούσε να καταστείλει κάθε φλεγμονή που προκαλείται από τους κρυστάλλους της MSU, τόσο σε υγιή ανθρώπινα μακροφάγα κύτταρα όσο και σε ζωικά μοντέλα με ουρική αρθρίτιδα.

Ο Δρ. Ahmed δήλωσε ότι η ανακάλυψη αυτή ανοίγει τον δρόμο για την ανάπτυξη νέων στρατηγικών θεραπείας για την ουρική αρθρίτιδα.

Επόμενος στόχος της ομάδας είναι να επικυρώσει αυτά τα ευρήματα σε κύτταρα πασχόντων με ουρική αρθρίτιδα. Αν τα ευρήματά τους επαληθευθούν, αυτό θα μπορούσε τελικά να οδηγήσει σε κλινικές δοκιμές για να ελεγχθούν οι αναστολείς της ΤΑΚ-1 σε ασθενείς.

Ο Δρ. Ahmed δήλωσε ότι τα ευρήματα θα μπορούσαν τελικά να δοκιμαστούν και σε άλλες νόσους που επηρεάζονται από τη φλεγμονή τηςIL-1β όπως η πολλαπλή σκλήρυνση, η Φλεγμονώδης Νόσος του Εντέρου και ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1.