Προσωρινό είναι όποιο γενετικό κατάλοιπο αφήνουν οι τεχνικές υποβοηθούμενης αναπαραγωγής στα βρέφη. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε νέα έρευνα του Ερευνητικού Κέντρου Murdoch για το παιδί που δημοσιεύθηκε στο Nature Communications. Σύμφωνα με την έρευνα τα σημάδια που παρουσιάζονται στην πρώιμη ανάπτυξη και μπορεί να επηρεάσουν τα γονίδια είναι προσωρινά.
Η μελέτη σχεδιάστηκε για να εξετάσει πόσο συχνά προκύπτουν επιγενετικές αλλαγές που οφείλονται στην τεχνική υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και αν υπήρχαν οποιεσδήποτε διαφορές σε αυτές τις αλλαγές από τη γέννηση μέχρι την ενηλικίωση.
«Βρήκαμε τις ίδιες επιδράσεις υποβοηθούμενης αναπαραγωγής σε δύο ανεξάρτητες ομάδες όταν εξετάσαμε δείγματα αίματος που λήφθηκαν αμέσως μετά τον τοκετό. Αυτές οι επιγενετικές αλλαγές δεν υπήρχαν στα δείγματα αίματος των ίδιων ατόμων όταν ενηλικιώθηκαν», δήλωσε ο επικεφαλής της μελέτης Καθηγητής Richard Saffery.
«Η υποβοηθούμενη σύλληψη σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο πρόωρου τοκετού, χαμηλού βάρους γέννησης ή περιγεννητική θνησιμότητα», εξηγεί η επικεφαλής της μελέτης Δρ. Jane Halliday που μελέτησε την υγεία αυτών των ανθρώπων κατά την ενηλικίωσή τους. «Δεδομένων των επιπλοκών που σχετίζονταν με την τεχνική υποβοηθούμενης αναπαραγωγής κατά τη σύλληψη υπήρχαν ανησυχίες ότι ενδέχεται να λάμβαναν χώρα επιγενετικές αλλαγές, με απενεργοποίηση σημαντικών γονιδίων που θα είχαν ως αποτέλεσμα αύξηση του κινδύνου προβλημάτων υγείας», πρόσθεσε.
«Παρά την εξάπλωση της τεχνολογίας υποβοηθούμενης αναπαραγωγής διεθνώς, εντούτοις λίγες μελέτες έχουν ερευνήσει πιθανά υποβόσκοντα προβλήματα στα γονίδια. Οι προηγούμενες μελέτες είχαν βρει ότι προέκυπταν επιγενετικές αλλαγές στα έμβρυα που αναπτύσσονταν εργαστηριακά, ωστόσο καμία μελέτη δεν εξέτασε αν οι αλλαγές αυτές συνέχιζαν να υφίστανται και στην ενηλικίωση. Τα αποτελέσματα της μελέτης μας καθησυχάζουν τις οικογένειες δείχνοντας ότι το περιβάλλον και ο τρόπος ζωής από τη γέννηση και εντεύθεν μπορεί να διορθώσει οποιεσδήποτε επιγενετικές παρεκκλίσεις μπορεί να προκύψουν από τις θεραπείες και την τεχνική υποβοηθούμενης αναπαραγωγής», δήλωσε ο εκ των συμμετεχόντων στη μελέτη, Δρ. Boris Novakovic.
Στη μελέτη εξετάστηκαν 158 άνθρωποι ηλικίας 22-35 ετών που η σύλληψή τους είχε πραγματοποιηθεί με τη χρήση τεχνικών υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και 75 άτομα που η σύλληψή τους είχε γίνει φυσιολογικά.
Ο Δρ. Novakovic δήλωσε ότι χρειάζονται περισσότερες μελέτες με μεγαλύτερο δείγμα συμμετεχόντων έτσι ώστε να επικυρωθούν τα ευρήματα αυτής της έρευνας.
