Ένα πιθανό πρώιμο σημάδι του διαβήτη τύπου 1 που μπορεί να οδηγήσει σε ένα τεστ αίματος ανάλυσης ανοσυκυττάρων και στην έγκαιρη διάγνωση της νόσου φαίνεται πως ανακάλυψαν επιστήμονες από το Scripps Research.
Σύμφωνα με τη δημοσίευση που έκαναν στο Science Immunology, αν η μελέτη που πραγματοποιήθηκε σε ζωικά μοντέλα (ποντίκια) επαναληφθεί σε ανθρώπους, ο χρόνος θεραπευτικής παρέμβασης για τον διαβήτη τύπου 1 ενδέχεται να βελτιωθεί δραστικά για ασθενείς που αναμένεται να αναπτύξουν τη νόσο.
«Μελετήσαμε την προδιαβητική φάση της νόσου και καταφέραμε να συσχετίσουμε συγκεκριμένα T κύτταρα με την απόκριση του ανοσοποιητικού συστήματος που παρατηρήθηκε στον σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1. Αυτό το αποτέλεσμα μας παρείχε την επικύρωση που χρειαζόμασταν για να προχωρήσουμε με μελέτες σε ανθρώπους», εξήγησε ο επικεφαλής της έρευνας Δρ. Luc Teyton.
Ήταν γνωστό στην επιστημονική κοινότητα πως στους πάσχοντες από σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 υπάρχουν τα αντίγονα ιστοσυμβατότητας (HLA). Οι πρωτεΐνες τους βρίσκονται στην επιφάνεια των κυττάρων καθορίζοντας πού θα στραφεί και θα επιτεθεί το ανοσοποιητικό σύστημα. Παρότι αυτός ο καθορισμός υπό κανονικές συνθήκες είναι χρήσιμος για την καταστροφή επικίνδυνων κυττάρων θα μπορούσε να αποβεί μοιραίος όταν τα κύτταρα στέλνουν λανθασμένα μηνύματα.
Στην περίπτωση του διαβήτη τύπου 1, οι μεταλλαγμένες πρωτεΐνες HLA προσδένονται στα μόρια ινσουλίνης που παράγονται από τα β- κύτταρα του παγκρέατος επιφέροντας την καταστροφή τους από το ανοσοποιητικό σύστημα. Την ώρα που η σχέση μεταξύ της γενετικής μετάλλαξης του HLA και του σακχαρώδους διαβήτη τύπου 1 είναι παγιωμένη, η επιστημονική κοινότητα δεν μπορούσε να αποσαφηνίσει το αίτιο για αυτό τον συσχετισμό.
Μετά από πέντε χρόνια πειραμάτων η ερευνητική ομάδα του Δρ. Luc Teyton φαίνεται πως είναι έτοιμη να δώσει απαντήσεις. Κατά την έρευνά τους αξιολόγησαν δείγματα αίματος μη παχύσαρκων πειραματόζωων με σακχαρώδη διαβήτη κατά την πολύ πρώιμη φάση της νόσου.
«Η μονοκυτταρική ανάλυση που πραγματοποίησαν αποκάλυψε νέες πληροφορίες», δήλωσε ο επικεφαλής της έρευνας, Δρ. Teyton.
Ανάμεσα στα κυριότερα ευρήματα ήταν ένας μηχανισμός στον οποίο δόθηκε η ονομασία «P9 Switch» o οποίος επιτρέπει στα κύτταρα να αναγνωρίζουν τη μεταλλαγμένη πρωτεΐνη HLA και να επιτεθούν στα β κύτταρα. Ανακάλυψαν επίσης ότι τα επικίνδυνα Τ-κύτταρα βρίσκονται στα νησίδια του παγκρέατος.
Άξιο αναφοράς είναι το γεγονός πως διακόπτης P9 επέφερε μία ταχεία αντι-ινσουλινική απόκριση στα ποντίκια και αμέσως εξαφανίστηκε. Αν αυτό το φαινόμενο συμβαίνει και στους ανθρώπους, τα ανοσοκύτταρα με το P9 Switch θα μπορούν να εντοπιστούν μόνο στους ανθρώπους που βρίσκονται στα πρώιμα στάδια ανάπτυξης της νόσου. Συνεπώς μία εξέταση αίματος που θα αποκαλύπτει την παρουσία αυτών των κυττάρων θα μπορούσε να αποδειχθεί η ταχύτερη δυνατή ένδειξη της νόσου και να επιτρέψει μία ενδεχόμενη παρέμβαση.
Έχοντας στη φαρέτρα του αυτή την έρευνα ο Δρ. Teyton έλαβε έγκριση να προχωρήσει τη μελέτη και σε ανθρώπους. Η ερευνητική ομάδα θα συλλέξει δείγματα αίματος από 30 άτομα που βρίσκονται σε κίνδυνο και θα αναλύσει τα δείγματα για πρόδρομα συμπτώματα της νόσου.
«Μία πρώιμη διάγνωση κατά τη διάρκεια των πέντε ετών της προκλινικής ανάπτυξης και η ικανότητα παρακολούθησης της καταστροφής των β-κυττάρων παγκρέατος σε πραγματικό χρόνο θα επιτρέψει μία σειρά νέων θεραπευτικών παρεμβάσεων που θα στοχεύουν στην πρόληψη του σακχαρώδους διαβήτη τύπου 1 και στην εξάρτηση από την ινσουλίνη», κατέληξε ο Δρ. Teyton.
