Μειωμένο κίνδυνο εκδήλωσης άνοιας φαίνεται να έχουν άνθρωποι που λαμβάνουν αντιυπερτασική φαρμακευτική αγωγή. Σε αυτό το συμπέρασμα φαίνεται να καταλήγει έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Journal of Alzheimer’s Disease. Στόχος των ερευνητών ήταν η εξέταση της σχέσης μεταξύ της λήψης φαρμακευτικής αγωγής κατά της υπέρτασης και της εμφάνισης άνοιας σε ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας.
«Η πρόληψη της άνοιας αποτελεί ένα ανερχόμενο πεδίο ενδιαφέροντος. Από αυτή την άποψη, η πιο σημαντική αποστολή μας ήταν να βρούμε υπάρχουσες θεραπείες άλλων παθήσεων οι οποίες μπορεί να σχετίζονται με τη μείωση του κινδύνου για άνοια, ή έστω να καθυστερούν το χρόνο εμφάνισής της», δήλωσε ο ερευνητής Δρ. Jens Bohlken από το Πανεπιστήμιο της Λειψίας.
Το κύριο αντικείμενο της μελέτης ήταν τα περιστατικά άνοιας σε συνάρτηση με τη χρήση αντιυπερτασικών φαρμάκων (π.χ. διουρητικά, βήτα-αποκλειστές, αποκλειστές διαύλων ασβεστίου, αναστολείς μετατρεπτικού ενζύμου αγγειοτασίνης και ανταγωνιστές υποδοχέων αγγειοτασίνης ΙΙ).
Στην παρούσα μελέτη συμπεριλήφθηκαν 12.405 ασθενείς με άνοια και 12.405 ασθενείς χωρίς άνοια με μέση ηλικία τα 80,6 έτη, ενώ το 61,3% των μελετηθέντων ήταν γυναίκες.
Σύμφωνα με τα ευρήματα η λήψη ανταγωνιστών υποδοχέων αγγειοτασίνης ΙΙ, αναστολείς μετατρεπτικού ενζύμου αγγειοτασίνης, αποκλειστών διαύλων ασβεστίου και βήτα-αποκλειστών είχαν συσχετισθεί με τη μείωση των περιστατικών άνοιας. Στους ασθενείς που λάμβαναν αποκλειστές διαύλων ασβεστίου η αύξηση της διάρκειας της θεραπείας μείωνε τα περιστατικά άνοιας.
«Η αντιυπερτασική θεραπεία από μόνη της δεν μπορεί να εγγυηθεί την αποτροπή της άνοιας», σημειώνει ο καθηγητής Karel Kostev, «ωστόσο αυτά τα ευρήματα υπογραμμίζουν τη σημαντικότητα της πρόσληψης αντιυπερτασικών φαρμάκων στο πλαίσιο της πρόληψης της σχετιζόμενης με την υπέρταση γνωσιακής παρακμής».
Οι συγγραφείς της μελέτης υπογράμμισαν επίσης πως «χρειάζονται περισσότερες μελέτες για να κατανοηθούν οι φαρμακευτικές αγωγές που σχετίζονται με τη μείωση του κινδύνου άνοιας. Στο μέλλον σχεδιάζουμε να ερευνήσουμε το ρόλο των φαρμάκων κατά της χοληστερόλης, των αντικαταθλιπτικών και άλλων φαρμακευτικών αγωγών κατά άλλων παθήσεων».
Η μελέτη υπόκειται σε ορισμένους περιορισμούς, καθώς οι ασθενείς που συμμετείχαν ήταν άνω των 60 ετών και αυτό το κριτήριο συμπερίληψης ήταν απαραίτητο για τον εντοπισμό της άνοιας. Επιπλέον απουσιάζουν στοιχεία για τους παράγοντες του τρόπου ζωής των ασθενών, συμπεριλαμβανομένου του καπνίσματος, της σωματικής άσκησης, του μορφωτικού επιπέδου και της εργασίας. Πλεονέκτημα αυτής της μελέτης αποτελεί ο μεγάλος αριθμός των ασθενών που μελετήθηκαν.
