Η μακροχρόνια έκθεση στο όζον φαίνεται να επιταχύνει αρτηριακές καταστάσεις που εξελίσσονται σε καρδιαγγειακή νόσο και εγκεφαλικό επεισόδιο, σύμφωνα με νέα αμερικανική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Environmental Health Perspectives.
Η έρευνα του Πανεπιστημίου του Μπάφαλο είναι η πρώτη επιδημιολογική μελέτη που παρέχει αποδείξεις ότι το όζον μπορεί να προάγει την υπο-κλινική αρτηριακή νόσο, δηλαδή βλάβες που συμβαίνουν στα τοιχώματα των αρτηριών πριν εκδηλωθεί το έμφραγμα ή το εγκεφαλικό επεισόδιο, και εμπλουτίζει τη γνώση για τη σχέση έκθεσης στο όζον και κινδύνου εκδήλωσης καρδιαγγειακού νοσήματος.
«Αυτό δείχνει ότι η σχέση μεταξύ μακροχρόνιας έκθεσης στο όζον και καρδιαγγειακής θνησιμότητας που έχει αναφερθεί σε άλλες μελέτες οφείλεται στην αρτηριακή βλάβη και την επιτάχυνση της αθηροσκλήρωσης», σχολιάζει ο επικεφαλής συγγραφέας Meng Wang, καθηγητής Επιδημιολογίας και Περιβαλλοντικής Υγείας στη Σχολή Δημόσιας Υγείας και Επαγγελμάτων Υγείας του Πανεπιστημίου του Μπάφαλο.
Η αθηροσκλήρωση προκαλείται από τη συσσώρευση πλάκας στα τοιχώματα των αρτηριών, περιορίζοντας έτσι την ροή του αίματος και αυξάνοντας τον κίνδυνο θρόμβωσης με αποτέλεσμα την πρόκληση εμφράγματος ή εγκεφαλικού επεισοδίου.
Στο δείγμα συμπεριλήφθηκαν σχεδόν 7.000 άτομα, 45-84 ετών από έξι αμερικανικές περιοχές: Γουίνστον-Σάλεμ, Βόρεια Καρολίνα, Νέα Υόρκη, Βαλτιμόρη, Μινεσότα, Σικάγο, Λος Άντζελες και Σέντ Πολ. Οι συμμετέχοντες είχαν εγγραφεί στη μελέτη Multi-Ethnic Study of Atherosclerosis (MESA) και είχαν τεθεί υπό ιατρική παρακολούθηση για περισσότερα από δέκα χρόνια.
Από την αξιολόγηση των στοιχείων προέκυψε ότι η χρόνια έκθεση στο όζον σχετιζόταν με την πρόοδο της πάχυνσης της καρωτίδας, μείζονος σημασίας αρτηρίας για τον ανθρώπινο σώμα, καθώς διαμέσου αυτής διοχετεύεται αίμα στον λαιμό και το κεφάλι. Επίσης, αποκαλύφθηκε ότι υπήρχε αυξημένος κίνδυνος συσσώρευσης πλάκας στην καρωτίδα, αρτηριακή βλάβη που συμβαίνει όταν υπάρχει διάχυτη συσσώρευση πλάκας στα εσωτερικά στρώματα του αρτηριακού τοιχώματος.
«Χρησιμοποιήσαμε στατιστικά μοντέλα για να δούμε αν υπάρχει σημαντική συσχέτιση μεταξύ έκθεσης στο όζον και των προαναφερόμενων συνεπειών για την υγεία. Βάσει αυτών φαίνεται πως πράγματι υπάρχει σχέση μεταξύ της μακροχρόνιας έκθεσης και την εξέλιξης της αθηροσκλήρωσης», συμπληρώνει ο Δρ. Wang.
Σπεύδει πάντως να σημειώσει ότι η έρευνα εντόπισε ένα συσχετισμό και όχι σχέση αιτίου-αποτελέσματος, συνεπώς θα πρέπει να συνεχιστεί η διερεύνηση του συσχετισμού προκειμένου να εντοπιστούν τυχόν υποκείμενοι βιολογικοί μηχανισμοί.
Αξίζει δε να διευκρινιστεί ότι, η μελέτη πρωτοπορεί ως προς το γεγονός ότι δεν εξέτασε τη μικροσωματιδιακή μόλυνση η οποία προκαλείται από τους κινητήρες των οχημάτων αλλά και τα καύσιμα που γενικότερα χρησιμοποιούνται στην βιομηχανία και την γεωργία. Αλλά εστίασε στο όζον στο επίπεδο του εδάφους, που δεν θα πρέπει να συγχέεται με το στρώμα του όζοντος που προστατεύει την Γη από την υπεριώδη ακτινοβολία του ήλιου.
