Μια νέα μελέτη που παρουσιάστηκε στο ετήσιο Ευρωπαϊκό Συνέδριο για την Παχυσαρκία (28 Απριλίου – 1 Μαΐου) στη Γλασκόβη έρχεται να επιβεβαιώσει στη σχέση του υψηλού Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) με σοβαρά προβλήματα υγεία και τη θνησιμότητα.
Οι ερευνητές αξιολόγησαν δεδομένα που αφορούσαν πάνω από 2,8 εκατομμύρια ενήλικες, αντιπροσωπευτικό δείγμα του πληθυσμού του Ηνωμένου Βασιλείου.
Σύμφωνα με τη μελέτη, οι ενήλικες με νοσογόνο παχυσαρκία (ΔΜΣ 40-45 kg/m2) έχουν 12πλάσιο κίνδυνο να εκδηλώσουν διαβήτη τύπου 2 και 22πλάσιο κίνδυνο άπνοιας ύπνου, από τα άτομα με φυσιολογικό σωματικό βάρος. Επίσης όσοι έχουν ΔΜΣ (30-35 kg/m2) διατρέχουν 70% μεγαλύτερο κίνδυνο να εκδηλώσουν καρδιακή ανεπάρκεια.
Το αξιοσημείωτο είναι ότι, ο κίνδυνος εκδήλωσης σοβαρών προβλημάτων υγείας συσχετιζόταν άμεσα με το αν ή όχι τα παχύσαρκα άτομα είχαν συνοσηρότητες στην αρχή της μελέτης. Για παράδειγμα, το ιστορικό καρδιαγγειακού επεισοδίου διπλασίαζε τον κίνδυνο στηθάγχης/εμφράγματος, εγκεφαλικού επεισοδίου και καρδιακής ανεπάρκειας.
Η μελέτη
Οι ερευνητές ανέλυσαν στοιχεία για τον ΔΜΣ, την υγεία και τη θνησιμότητα περισσοτέρων από 2,8 εκατ. ενηλίκων, κατά μέσο όρο 51 ετών, την περίοδο Ιανουαρίου 2000 και Ιουλίου 2018. Το δείγμα ήταν αντιπροσωπευτικό του πληθυσμού του Ηνωμένου Βασιλείου, βάσει φύλου, ηλικίας και γεωγραφικής κατανομής.
Οι συμμετέχοντες ταξινομήθηκαν σε πέντε ομάδες βάσει ΔΜΣ: 18,5-25kg/m2 (φυσιολογικό βάρος, ομάδα αναφοράς), 25-30 (υπέρβαροι), 30-35 (παχύσαρκοι I), 35-40 (παχύσαρκοι II) and 40-45 (νοσογόνα παχύσαρκοι). Οι πέντε αυτές ομάδες συσχετίστηκαν με στατιστικά δεδομένα νοσοκομειακών αρχείων ώστε να υπολογιστεί ο κίνδυνος 12 σοβαρών προβλημάτων υγείας. Εν συνεχεία συνεκτιμήθηκαν και παράγοντες, όπως η ηλικία, το φύλο και το κάπνισμα.
Συγκριτικά με τα άτομα με φυσιολογικό σωματικό βάρος, τα άτομα με ΔΜΣ 30-35 είχαν πάνω από πέντε φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να εκδηλώσουν διαβήτη τύπου 2 και άπνοια ύπνου, ενώ ο κίνδυνος ήταν οκταπλάσιος και 12πλάσιος αντίστοιχα για όσους είχαν ΔΜΣ (35-40).
Όσοι έπασχαν από νοσογόνο παχυσαρκία είχαν τριπλάσιο κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας, υπέρτασης και δυσλιπιδαιμίας, καθώς και 50% μεγαλύτερο κίνδυνο πρόωρου θανάτου από οποιαδήποτε αιτία συγκριτικά με όσους είχαν φυσιολογικό σωματικό βάρος.
Όσοι είχαν υπέρταση από την αρχή της μελέτης κινδύνευαν επίσης από δυσλιπιδαιμία, χρόνια νεφρική νόσο και διαβήτη τύπου 2. Το ιστορικό καρδιαγγειακού επεισοδίου αύξανε τον κίνδυνο ασταθούς στηθάγχης/εμφράγματος, εγκεφαλικού επεισοδίου/παροδικού ισχαιμικού επεισοδίου και καρδιακής ανεπάρκειας.