Φαίνεται πως το να διατηρήσουμε τον οργανισμό μας σε φόρμα είναι πιο επίκαιρο από ποτέ, εάν θέλουμε να διατηρήσουμε την υγεία μας σε καλά επίπεδα και να ζήσουμε περισσότερα χρόνια. Σύμφωνα με νέα ερευνητικά στοιχεία που δημοσιεύτηκαν στο BMJ, εάν από την ηλικία των 65 ετών παρατηρούνται κινητικά προβλήματα και δυσλειτουργίες, τότε αυξάνεται ο κίνδυνος πρόωρου θάνατου.
Πώς θα καταλάβουμε ότι σιγά σιγά το σώμα μας γίνεται δυσκίνητο και έχουμε χάσει την ευκινησία μας; Τα ανησυχητικά σημάδια συνήθως είναι καθημερινές συνήθειες που συνήθως ήταν απλές και τώρα φαίνονται… βουνό όπως για παράδειγμα το να σηκωθείτε εύκολα από μια καρέκλα. Εάν όμως αυτές οι αλλαγές αναγνωριστούν εγκαίρως, με στοχευμένες κινήσεις μπορεί να αποτραπεί ο κίνδυνος πρόωρου θανάτου σύμφωνα με τους επιστήμονες.
Όσο γερνάμε, η κινητικότητά μας και η φυσική μας κατάσταση φθίνει, όμως αυτή η καθοδική πορεία διαφέρει από άτομο σε άτομο. Σε αντίθεση με την γνωστική εξασθένιση, που μπορεί να αναγνωριστεί εγκαίρως μέχρι και 15 χρόνια πριν το θάνατο του ασθενούς δεν ισχύει το ίδιο όμως και για την φυσική μας ικανότητα.
Για να διερευνήσουν περαιτέρω το φαινόμενο των κινητικών δυσλειτουργιών, οι ερευνητές μελέτησαν ένα δείγμα έξι χιλιάδων συμμετεχόντων ηλικίας 35-55 ετών την χρονική περίοδο 1985-88, μέρος της μελέτης Whitehall II με στόχο να διερευνήσουν την επίδραση των κοινωνικών, συμπεριφορικών και βιολογικών παραγόντων στην πορεία της υγείας τους μέσα στο χρόνο.
Η κατάσταση των συμμετεχόντων ελέγχθηκε χρόνια αργότερα και για μια δεκαετία, από το 2007 εώς το 2016, αξιολογώντας την με βάση τρεις δείκτες της φυσικής τους κατάστασης: το πόσο γρήγορα περπατούσαν, πόσο γρήγορα μπορούσαν να σηκωθούν από μια καρέκλα και τη δύναμη της χειραψίας τους, σε συνδυασμό με το πόσο εύκολα εκτελούσαν καθημερινές διεργασίες όπως η χρήση της τουαλέτας, η διαδικασία του ντυσίματος, το μαγείρεμα και τα καθημερινά ψώνια.
Αυτό που συμπέραναν οι επιστήμονες μετά και την καταγραφή των θανάτων εώς το 2019 είναι ότι όσοι είχαν χειρότερη κινητική κατάσταση, είχαν και αυξημένο κίνδυνο πρόωρου θανάτου, με όσους περπατούσαν πιο αργά να έχουν αυξημένο κίνδυνο κατά 22%, όσους είχαν πιο αδύναμη χειραψία κατά 15% και όσοι σηκωνόντουσαν σε αργότερο ρυθμό από μια καρέκλα κατά 14%. Το πιο ανησυχητικό όμως είναι πως όσοι είχαν κινητικές δυσκολίες στις καθημερινές τους απλές διεργασίες, κινδύνευαν από πρόωρο θάνατο εώς και 30% περισσότερο.
Θέλοντας οι μελετητές να εμβαθύνουν περισσότερο, μια περαιτέρω ανάλυση των αποτελεσμάτων ανέδειξε τη διαφοροποίηση των προφίλ των συμμετεχόντων που πέθαναν πρόωρα σε σύγκριση με εκείνων που έζησαν περισσότερα χρόνια. Για παράδειγμα, όσοι συμμετέχοντες κατέληξαν πρόωρα, σημείωσαν και τους χειρότερους χρόνους στη δοκιμασία της καρέκλας ακόμα και δέκα χρόνια πριν το θάνατό τους, ενώ αντίστοιχα όσοι παρουσίασαν κινητικές δυσλειτουργίες εώς και 7 χρόνια πριν το θάνατό τους και όσοι είχαν δυσκολίες στις καθημερινές απλές διεργασίες εώς και 4 χρόνια πριν το θάνατό τους.
Εν τέλει, αυτό που συστήνουν οι επιστήμονες είναι ότι η αντιμετώπιση της φθίνουσας πορείας της κινητικής λειτουργικότητας, η οποία θα πρέπει να εντοπίζεται ήδη πριν να είναι αργά, πριν δηλαδή το γήρας του πληθυσμού, με στόχο την σωστή αντιμετώπιση. Άλλωστε θα πρέπει να εστιάσουμε στην ποιότητα της ζωής μας περισσότερο, προσθέτοντας ζωή στα χρόνια της ζωής μας παρά απλά να μετράμε τα χρόνια της ζωή μας.
Διαβάστε επίσης:
Πόσες ώρες την ημέρα κάθεστε σε μια καρέκλα και τι σημαίνει αυτό για την καρδιά σας
Πατήσατε τα 60; Έτσι δεν θα χάσετε την φυσική σας κατάσταση
