Ανθρώπινα αιμοφόρα αγγεία που αναπτύχθηκαν εργαστηριακά εισήχθησαν με επιτυχία στο κυκλοφορικό σύστημα ανθρώπων. Τα αιμοφόρα αγγεία αναπτύχθηκαν από ιστούς του ίδιου του παραλήπτη και θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν αρτηρίες που υπέστησαν βλάβη από καρδιαγγειακές παθήσεις.
Η Heather Prichard και οι συνεργάτες της ανέπτυξαν τα αιμοφόρα αγγεία χρησιμοποιώντας λεία μυικά κύτταρα, από τις φλέβες και τις αρτηρίες.
Οι ερευνητές παρήγαγαν μία εξωκυτταρική μήτρα, ένα τρισδιάστατο δίκτυο πρωτεϊνών για να παράγουν αιμοφόρα αγγεία. Όταν τα αγγεία σχηματίστηκαν οι ερευνητές ώθησαν υγρά μέσω αυτών προσομοιώνοντας την πίεση του αίματος με την οποία διανέμεται στο σώμα.
Οι ερευνητές ξεχώρισαν τα κύτταρα από τις αρτηρίες, αφαιρώντας πρωτεΐνες οι οποίες μπορούν να αναγνωριστούν ως ξένες από το ανοσοποιητικό σύστημα του παραλήπτη. Ακολούθως εμφύτευσαν τα αγγεία τα οποία ήταν μήκους 42 εκατοστών και διαμέτρου έξι χιλιοστών, στα άνω άκρα 60 ανθρώπων με νεφρική ανεπάρκεια.
Ο κάθε ένας εξ αυτών υπόκειται σε αιμοκάθαρση. Υπό κανονικές συνθήκες οι χειρουργοί πραγματοποιούν μια επέμβαση όπου συνδέουν μία αρτηρία με μία φλέβα του ασθενούς για να δημιουργήσουν ένα μεγαλύτερης διαμέτρου και υψηλότερη πίεσης αγγείο με σκοπό τη μεταφορά του αίματος στο μηχάνημα αιμοκάθαρσης. Για να διασφαλιστεί η προσπέλαση στο αίμα του ασθενούς ο χειρουργός πραγματοποιεί μια επέμβαση όπου συνδέει μεταξύ τους μια φλέβα και μια αρτηρία για να σχηματίσει ένα συρίγγιο. Αυτός είναι ο καλύτερος δυνατός τύπος προσπέλασης. Εν προκειμένω οι ερευνητές επιχείρησαν να δημιουργήσουν τεχνητά αγγεία προς αντικατάσταση αυτού του τύπου προσπέλασης.
Τα δείγματα που λήφθηκαν από 13 από τους ανθρώπους σε περίοδο τεσσάρων ετών έδειξαν ότι τα τεχνητά αιμοφόρα αγγεία εξελίχθηκαν σε πολυστρωματικούς ιστούς που αυτοιάθηκαν και τελικά προσομοίασαν στα ανθρώπινα αιμοφόρα αγγεία.
«Τα τεχνητά αιμοφόρα αγγεία δεν είχαν κύτταρα όταν εμφυτεύθηκαν στα χέρια του ασθενούς. Με την πάροδο του χρόνου όμως αποικήθηκαν από διάφορους τύπους κυττάρων του ασθενούς και εξελίχθηκαν σε φυσιολογικούς ιστούς».
Οι αντικαταστάσεις των αιμοφόρων αγγείων χρειάζονται σε διαφορετικές περιστάσεις, όπως όταν βλάπτονται οι αρτηρίες από τραύμα ή από καρδιαγγειακές παθήσεις. Αυτή τη στιγμή η χρυσή τομή είναι η χρήση των αρτηριών ή των φλεβών του ίδιου του πάσχοντος. Ορισμένες φορές όμως αυτό δεν είναι εφικτό. Σε αυτή την περίπτωση εμφυτεύεται ένας συνθετικός σωλήνας.
Το πλεονέκτημα των βιομηχανικών αγγείων συγκριτικά με τα εμφυτεύματα από συνθετικά πολυμερή είναι ότι δεν παρουσίασαν ουλώδη ιστό ή φλεγμονώδεις αντιδράσεις.
Η δημιουργία ενός συνόλου αιμοφόρων αγγείων στο εργαστήριο διήρκεσε περίπου δύο μήνες. Η ερευνητική ομάδα κλιμακώνει τη δράση της με την ελπίδα να παράγει δεκάδες χιλιάδες αγγείων ετησίως.
