Καλύτερη λύση για την ακράτεια προσφέρουν οι συμπεριφορικές θεραπείες και τεχνικές συγκριτικά με την φαρμακευτική αγωγή, σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Annals of Internal Medicine.
Σε ανάλυση 84 κλινικών μελετών οι επιστήμονες εντόπισαν ότι γενικά στις γυναίκες παρουσιάστηκαν καλύτερα αποτελέσματα με τις συμπεριφορικές προσεγγίσεις παρά με τα φάρμακα. Επίσης παρατήρησαν ότι οι ασθενείς που παρακολουθήθηκαν ήταν πέντε φορές πιο πιθανό να δουν τα συμπτώματά τους να βελτιώνονται με τη συμπεριφορική θεραπεία συγκριτικά με τη μη λήψη θεραπείας.
Επίσης σύμφωνα με τους επιστήμονες η φαρμακευτική αγωγή είναι μεν αποτελεσματική, αλλά όχι τόσο όσο η συμπεριφορική θεραπεία καθώς βελτιώνει τα συμπτώματα μόλις κατά δύο φορές περισσότερο συγκριτικά με τη μη λήψη θεραπείας.
«Οι γυναίκες με προβλήματα ακράτειας πρέπει να ενθαρρύνονται να ακολουθήσουν κάποια μορφή θεραπείας. Υπάρχει μία πλειάδα επιλογών και σχεδόν όλες εξ αυτών φέρνουν μία βελτίωση συγκριτικά με το να μην κάνει κανείς απολύτως τίποτα», δήλωσε ο Δρ. Peter Jeppson, επικεφαλής της μελέτης και ουρογυναικολόγος στο Πανεπιστήμιο του Νέου Μεξικό.
Οι διατροφικές αλλαγές όπως ο περιορισμός του καφέ και του αλκοόλ, θεωρούνται αποτελεσματικές λύσεις για την αντιμετώπιση της ακράτειας, ενώ σημαντική βοήθεια προσφέρει και η άσκηση η οποία ενισχύει τους μύες του πυελικού εδάφους. Για ορισμένους ασθενείς, η απώλεια βάρους βελτιώνει επίσης την κατάσταση καθώς ελαττώνει την πίεση που ασκείται στην ουροδόχο κύστη.
Η εκπαίδευση της ουροδόχου κύστης η οποία περιλαμβάνει προγραμματισμένες επισκέψεις στην τουαλέτα θα μπορούσε επίσης να βοηθήσει σύμφωνα με τους ειδικούς.
Υπάρχουν δύο μορφές ακράτειας. Η συνηθέστερη μορφή ακράτειας είναι αυτή που προκαλείται μετά από το βήχα, το γέλιο ή το φτέρνισμα. Ονομάζεται ακράτεια από προσπάθεια και αφορά τις 9 στις 10 περιπτώσεις ακράτειας. Αυτός ο τύπος ακράτειας μπορεί να συνυπάρχει με την ακράτεια επιτακτικού τύπου η οποία εκδηλώνεται με την ξαφνική και έντονη ανάγκη για ούρηση.
Οι αλλαγές του τρόπου ζωής μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση και των δύο τύπων ακράτειας, αλλά οι ασκήσεις ενδυνάμωσης του πυελικού εδάφους φαίνονται πιο αποτελεσματικές στην ακράτεια από προσπάθεια. Μερικές γυναίκες μπορούν να κάνουν τις ασκήσεις αυτές εύκολα μόνες τους, ενώ άλλες χρειάζονται περισσότερη βοήθεια και καθοδήγηση για να εντοπίσουν τους μύες του πυελικού εδάφους που πρέπει να γυμνάσουν. Σε γενικές γραμμές το πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση της ακράτειας είναι οι συμπεριφορικές προσεγγίσεις επειδή όπως εξηγούν οι ειδικοί, δεν ενέχουν κινδύνους.
Βέβαια δεν μπορούν όλοι πάντα να εκτελέσουν αυτές τις ασκήσεις. «Οι ασθενείς οι οποίοι πάσχουν από ήπια άνοια ή έχουν υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο ενδέχεται να μη μπορούν να μάθουν και να εκτελέσουν τις ασκήσεις και να χρειάζονται φαρμακευτική αγωγή», σύμφωνα με τον ουρολόγο Brian Stork. Στις περιπτώσεις επιτακτικής ακράτειας, τα φάρμακα που μπορούν να ηρεμήσουν την υπερβολικά ενεργή ουροδόχο κύστη περιλαμβάνουν oξυβουτυνίνη, τολτεροδίνη και δαριφενασίνη.
Η έρευνα έδειξε ότι αυτά τα φάρμακα έφεραν έστω κάποιο αποτέλεσμα συγκριτικά με την απουσία φαρμακευτικής αγωγής, αλλά οι συμπεριφορικές τεχνικές ήταν συνολικά πιο αποτελεσματικές στην επιτακτική ακράτεια.
Επιπλέον υπάρχουν πιθανές παρενέργειες από τη φαρμακευτική αγωγή όπως επισημαίνει η ομάδα του Δρ. Peter Jepson, στις οποίες περιλαμβάνονται η ξηροστομία, η ναυτία και η κόπωση.
Αν οι συμπεριφορικές αλλαγές και η φαρμακευτική αγωγή δεν επαρκούν, μία άλλη επιλογή είναι η νευροδιέγερση της ουροδόχου κύστης. Στην περίπτωση αυτή μία ειδική συσκευή εμφυτεύεται στη σπονδυλική στήλη, στο σημείο όπου ξεκινούν κάποια από τα νεύρα της ουροδόχου κύστης. Η συσκευή στέλνει ηλεκτρικά σήματα στην κύστη, που την χαλαρώνουν. Σε ηπιότερες περπτώσεις η νευροδιέγερση επιτυγχάνεται μέσω βελόνας που εισάγεται διαδερμικά.
