Οι πάσχοντες από σπάνια αυτοάνοσα νοσήματα διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο θανάτου κατά τη διάρκεια της πανδημίας της Covid-19 σύμφωνα με νέα έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Nottingham.
Τα ευρήματα της μελέτης, που δημοσιεύθηκαν στο British Society for Rheumatology Journal ήταν έργο μιας ομάδας γιατρών και ερευνητών από το εγχείρημα RECORDER (Registration of Complex Rare Diseases Exemplars in Rheumatology), ένα κοινό έργο μεταξύ του Πανεπιστημίου του Nottingham και της Εθνικής Υπηρεσίας Εγγραφής Νοσημάτων της Αγγλίας.
Οι ειδικοί εξέτασαν τα ηλεκτρονικά αρχεία υγείας 170.000 ατόμων με σπάνιες αυτοάνοσες ρευματικές παθήσεις (π.χ. συστηματικός ερυθηματώδης λύκος) στην Αγγλία. Τον Μάρτιο και τον Απρίλιο του 2002 (τους πρώτους δύο μήνες της πανδημίας COVID-19), η ομάδα διαπίστωσε ότι 1.815 (1,1%) των ατόμων με αυτές τις ασθένειες πέθαναν.
Η συν-συγγραφέας της μελέτης, Δρ. Fiona Pearce από τη Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Nottingham, δήλωσε: «Τα άτομα με σπάνιες νόσους έχουν συνήθως χειρότερη πρόγνωση γι ‘αυτό θέλαμε να διαπιστώσουμε τι αντίκτυπο είχε σε αυτούς η πανδημία COVID-19. Από τη μελέτη μας γνωρίζουμε ότι κατά τους πρώτους μήνες της πανδημίας, τα άτομα με αυτές τις ασθένειες είχαν περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν από τον γενικό πληθυσμό». Επίσης η ερευνήτριας συμπλήρωσε ότι το επόμενο βήμα στην έρευνά τους είναι να εξετάσουν τα αίτια θανάτου των ασθενών ώστε να διαπιστώσουν αν οφείλονται σε λοίμωξη Sars-CoV-2 ή στην διακοπή των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας.
Τα αποτελέσματα της έρευνάς τους έδειξαν ότι:
-Ο κίνδυνος θανάτου κατά τη διάρκεια της πανδημίας για τα άτομα με σπάνια αυτοάνοσα νοσήματα αυξήθηκε από την ηλικία των 35 ετών.
-Οι γυναίκες με σπάνιες αυτοάνοσες ρευματικές παθήσεις είχαν παρόμοιο κίνδυνο θανάτου με τους άνδρες κατά τη διάρκεια της πανδημίας – ενώ συνήθως ο κίνδυνος θανάτου τους είναι χαμηλότερος
-Για τους εργαζόμενους ενήλικες με σπάνιες αυτοάνοσες ρευματικές παθήσεις, ο κίνδυνος θανάτου κατά τη διάρκεια της COVID-19 ήταν παρόμοιος με εκείνον ενός ατόμου από τον γενικό πληθυσμό 20 ετών μεγαλύτερου.
Τα παραπάνω ευρήματα δείχνουν ότι άτομα με αυοτάνοσες παθήσεις όπως ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, έχουν επηρεαστεί δυσανάλογα στη Μεγάλη Βρετανία και επομένως είναι απαραίτητη η παροχή πρόσθετης υποστήριξης σε αυτούς τους ασθενείς.
Οι ερευνητές αλλά οι αρμόδιοι φορείς των Ενώσεων Ασθενών με Αυτοάνοσα Νοσήματα της Μεγάλης Βρετανίας τονίζουν την ανάγκη μεγαλύτερης επαγρύπνησης από τη μεριά του συστήματος υγείας για την θωράκιση των ασθενών με σπάνια αυτοάνοσα νοσήματα που φαίνεται να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο θανάτου σε νεαρότερη ηλικία εν μέσω πανδημίας.
Κορωνοϊός
