Η φυσική κατάσταση μπορεί να αποτελεί έναν πιο σαφή δείκτη του προσδόκιμου ζωής των ηλικιωμένων, σε σχέση με τους παραδοσιακούς τρόπους πρόβλεψης όπως η υψηλή αρτηριακή πίεση, η υψηλή χοληστερόλη, ο διαβήτης και το κάπνισμα, σύμφωνα με νέα μελέτη που παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης Καρδιολογίας.
Η μελέτη περιελάμβανε περισσότερους από 6.500 ανθρώπους, ηλικίας 70 ετών και άνω, οι οποίοι υποβλήθηκαν σε τεστ αντοχής το διάστημα 1991 με 2009. Στα τεστ αυτά μετρήθηκε η φυσική τους κατάσταση μέσω της άσκησης σε διάδρομο γυμναστικής στον υψηλότερο δυνατό βαθμό.
Μετά τη δοκιμή, οι συμμετέχοντες παρακολουθήθηκαν για μέσο όρο 10 επιπλέον ετών, με το ποσοστό θανάτου σε αυτό το χρονικό διάστημα να ανέρχεται σε 39%.
Αναλύοντας τα αποτελέσματα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι που βρίσκονταν σε καλύτερη φυσική κατάσταση είχαν διπλάσιες πιθανότητες να επιζήσουν για μια δεκαετία μετά τα τεστ από όσους ήταν σε κακή φυσική κατάσταση.
Παραδόξως, ο αριθμός των παραγόντων κινδύνου για καρδιαγγειακές παθήσεις δεν συσχετίστηκε με τις πιθανότητες θανάτου, καθώς αποδείχθηκε ότι οι συμμετέχοντες που δεν είχαν κανένα παράγοντα κινδύνου είχαν την ίδια πιθανότητα να πεθάνουν με εκείνους που είχαν τρεις ή περισσότερους παράγοντες κινδύνου.
«Διαπιστώσαμε ότι η φυσική κατάσταση είναι ένας εξαιρετικά ισχυρός παράγοντας πρόβλεψης της επιβίωσης στις μεγαλύτερες ηλικιακές ομάδες. Αυτό σημαίνει ότι, ανεξάρτητα από το εάν κάποιος είναι υγιής ή έχει παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου, αν βρίσκεται σε καλή φυσική κατάσταση έχει μεγαλύτερη πιθανότητα να ζήσει περισσότερο από κάποιον που δεν ασκείται συχνά», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας Dr. Seamus Whelton, επίκουρος καθηγητής Ιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Johns Hopkins στη Βαλτιμόρη.
«Αυτό το εύρημα υπογραμμίζει τη σημασία της καλής φυσικής κατάστασης, ακόμα και σε μεγαλύτερη ηλικία», δήλωσε ο Δρ. Whelton, ο οποίος τόνισε ότι παρόλο που ένα τεστ αντοχής σε ένα διάδρομο ή ένα ποδήλατο γυμναστηρίου είναι ο καλύτερος τρόπος αξιολόγησης της φυσικής κατάστασης, οι γιατροί μπορούν να αποκτήσουν μια γενική εικόνα για τη φυσική κατάσταση ενός ασθενούς ρωτώντας για τη συνήθη σωματική του δραστηριότητα.
«Οι άνθρωποι που δεν ασκούνται ή κάνουν καθιστική ζωή θα έχουν πολλά οφέλη αν αρχίσουν να ασκούνται σε χαμηλή ή μέτρια ένταση, αφού πρώτα συμβουλευτούν τον γιατρό τους», κατέληξε ο Δρ. Whelton.
