Αρκετοί Αμερικανοί λαμβάνουν χαμηλή δόση ασπιρίνης για να προστατεύσουν τις καρδιές τους. Τώρα φαίνεται ότι η ασπιρίνη μπορεί επίσης να μειώνει τις εξάρσεις τις χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας (ΧΑΠ) σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Chest.

Σε μελέτη που έγινε σε πάσχοντες από ΧΑΠ οι ερευνητές εντόπισαν ότι η λήψη ασπιρίνης σχετίζεται με λιγότερες μέτριας έντασης αναπνευστικές κρίσεις, αλλά όχι και με τις σφοδρές εξάρσεις της αναπνευστικής νόσου. Μείωσε επίσης τα μεσαία και σοβαρά επεισόδια δύσπνοιας.

«Αυτή η μελέτη υπογραμμίζει ότι η προσθήκη ασπιρίνης σε μία υπάρχουσα θεραπευτική αγωγή ενδεχομένως να βελτιώσει την κατάσταση των ασθενών που υποφέρουν από ΧΑΠ, ενώ μειώνει και την ανάγκη προσφυγής στις δομές υγείας», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής Δρ. Ashraf Fawzy, ο οποίος είναι πνευμονολόγος στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins της Βαλτιμόρης.

Ωστόσο, ο Δρ. Fawzy δήλωσε πως χρειάζονται περισσότερες μελέτες πριν οι γιατροί προτείνουν στους ασθενείς να ξεκινήσουν τη λήψη ασπιρίνης ως μέρος της θεραπευτικής αγωγής για την ΧΑΠ.

Η έρευνα χρηματοδοτήθηκε από το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας των ΗΠΑ. Ο Δρ. Fawzy και οι συνεργάτες τους εξέτασαν περίπου 1.700 πάσχοντες από ΧΑΠ. Περίπου το 45% εξ αυτών ανέφεραν ότι λαμβάνουν χαμηλή δόση ασπιρίνης (περί τα 81mg) στην αρχή της μελέτης. Διαπιστώθηκε ότι οι λήπτες ασπιρίνης είχαν λιγότερες αναπνευστικές εξάρσεις εντός των επόμενων τριών ετών.

Οι ασθενείς επίσης ανέφεραν καλύτερη ποιότητα ζωής και λιγότερη δύσπνοια συγκριτικά με τους ασθενείς που δεν λάμβαναν ασπιρίνη, σύμφωνα με τη μελέτη.

Η ΧΑΠ είναι ένα σύνολο παθήσεων που περιλαμβάνουν τη χρόνια βρογχίτιδα και το εμφύσημα. Η χρόνια βρογχίτιδα (φλεγμονή και στένωση των αεραγωγών)εμποδίζει τους πνεύμονες να αδειάζουν φυσιολογικά κατά την εκπνοή. Απαιτείται μεγαλύτερη προσπάθεια στην εκπνοή γεγονός που δημιουργεί αίσθηση δύσπνοιας. Το εμφύσημα συνιστά βλάβη στη δομή των πνευμόνων και εντοπίζεται στις πνευμονικές κυψελίδες, τις περιοχές ανταλλαγής αερίων. Τα τοιχώματα των κυψελίδων γίνονται λιγότερο ελαστικά και καθίσταται πιο δύσκολο να αδειάσει ο αέρας από τους πνεύμονες. Συμπτώματα, όπως η δύσπνοια, ο βήχας και η κόπωση, σταδιακά επιδεινώνονται στους πάσχοντες από ΧΑΠ. Το κάπνισμα αποτελεί την κυριότερη αιτία της νόσου, αλλά ενοχοποιούνται παράλληλα και άλλοι παράγοντες όπως η έκθεση στην ατμοσφαιρική ρύπανση, τόσο σε εσωτερικούς όσο και σε εξωτερικούς χώρους, καθώς και η εισπνοή χημικών αερίων στον χώρο εργασίας επί πολλά χρόνια.

Η φαρμακευτική αντιμετώπιση της ΧΑΠ συνήθως περιλαμβάνει τη λήψη βρογχοδιασταλτικών, τα οποίο ανοίγουν τους αεραγωγούς καθιστώντας ευκολότερη την αναπνοή καθώς επίσης και εισπνεόμενα κορτικοστεροειδή που έχουν αντιφλεγμονώδη δράση. Στις πιο σοβαρές περιπτώσεις αναπνευστικής ανεπάρκειας οι ασθενείς χρειάζονται την συνεχή χρήση οξυγόνου.

Η λήψη ασπιρίνης έχει ήδη συσχετιστεί με οφέλη στην προστασία από εμφράγματα και εγκεφαλικά επεισόδια σε ασθενείς με καρδιαγγειακές παθήσεις, αλλά ο ρόλος της στην χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια είναι ακόμα ασαφής.

Ωστόσο, δεδομένου ότι οι παρατηρήσεις της μελέτης δεν συνιστούν απόδειξη ότι η ασπιρίνη προκαλεί τη μείωση των αναπνευστικών εξάρσεων, οι ειδικοί δεν θεωρούν ότι είναι σε θέση να εκδώσουν μια γενικής οδηγία για τη λήψη ασπιρίνης από τους ασθενείς με ΧΑΠ.

«Είναι πραγματικά πολύ νωρίς για να το πούμε. Η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια είναι μία νόσος για την αντιμετώπιση της οποίας έχουμε πραγματικά περιορισμένες επιλογές. Ωστόσο νέες θεραπείες είναι πάντα ευπρόσδεκτες», δήλωσε ο Δρ. Alan Mensch.

Η εν λόγω μελέτη πάντως δεν μπορεί να είναι καθοριστική καθώς πρόκειται για μία μελέτη παρατήρησης. Οι ερευνητές συνέκριναν ασθενείς οι οποίοι ανέφεραν οι ίδιοι αν έπαιρναν ή όχι ασπιρίνη. Ο Δρ. Fawzy πρόσθεσε πως «μία τυχαία ελεγχόμενη δοκιμή ασπιρίνης σε ασθενείς με ΧΑΠ είναι εγγυημένο ότι θα παράσχει την απαραίτητη αξιολόγηση για το αν η ασπιρίνη είναι ευεργετική για τους ασθενείς».

Ένα πρόβλημα με τη σύγκριση πασχόντων από ΧΑΠ είναι ότι αρκετοί υποφέρουν από διάφορες άλλες παθήσεις. Οι περισσότεροι ασθενείς για παράδειγμα πάσχουν επίσης και από καρδιαγγειακές παθήσεις, σημείωσε ο Mensch.

Ωστόσο πρόσθεσε πως άλλες μελέτες έχουν δείξει ότι «η ασπιρίνη μπορεί να επιμηκύνει τη ζωή των ασθενών με ΧΑΠ μειώνοντας την εξέλιξη του εμφυσήματος». Με ποιο τρόπο όμως η ασπιρίνη εξασκεί τη «μαγική» της δράση; Ο Mensch υπογράμμισε πως η ασπιρίνη είναι ένα αντιφλεγμονώδες κάτι που εξηγεί κάπως και τη μείωση των παροξύνσεων σε ασθενείς με ΧΑΠ.