Όσο αυξάνεται η ποσότητα των σμέουρων στη διατροφή τόσο λιγότερη ινσουλίνη χρειάζεται για την μεταγευματική ρύθμιση της γλυκόζης του αίματος σύμφωνα με νέα έρευνα από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας του Ιλινόις που δημοσιεύθηκε στο Obesity.
Σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Λοιμώξεων των ΗΠΑ (CDC) εκτιμάται ότι το 34% των Αμερικανών ενηλίκων είχαν προδιαβήτη το 2015. Πρόκειται για μια κατάσταση που αυξάνει το κίνδυνο εμφάνισης σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2, καρδιαγγειακής νόσου, καθώς και νόσου του Αλτσχάιμερ.
Η έρευνα εξετάζει την επίδραση της κατανάλωσης σμέουρων σε μια ομάδα 32 ενηλίκων 20-60 ετών, υψηλού κινδύνου για την εμφάνιση διαβήτη – ήταν υπέρβαροι, είχαν προδιαβήτη και αντίσταση στην ινσουλίνη. Στην ομάδα ελέγχου περιλαμβάνονταν μεταβολικά υγιείς ενήλικες.
Οι συμμετέχοντες κατανάλωσαν τρία διαφορετικά πρωινά σε τρεις ξεχωριστές μέρες – ένα γεύμα χωρίς σμέουρα, ένα με ένα φλιτζάνι σμέουρα και ένα με δυο φλιτζάνια σμέουρα.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα όσον περισσότερο αυξάνονταν η πρόσληψη σμέουρων τόσο λιγότερη ινσουλίνη απαιτούνταν για τη ρύθμιση του σακχάρου των συμμετεχόντων. Όταν το πρωινό περιελάμβανε δυο φλιτζάνια σμέουρα η συγκέντρωση της γλυκόζης στο αίμα των συμμετεχόντων βάσει της 24ωρης παρακολούθησής της με εξετάσεις αίματος, ήταν σαφώς χαμηλότερη συγκριτικά με το πρωινό χωρίς σμέουρα.
Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι η προσθήκη ορισμένων φρούτων στη διατροφή όπως τα σμέουρα μπορούν να οδηγήσουν σε μείωση της γλυκόζης του αίματος με τα αποτελέσματα αυτά να είναι περισσότερο αισθητά σε υπέρβαρους ή παχύσαρκους ενήλικες με προδιαβήτη.
«Οι άνθρωποι που κινδυνεύουν από διαβήτη συχνά αποφεύγουν την κατανάλωση φρούτων επειδή περιέχουν σάκχαρα. Ωστόσο ορισμένα φρούτα – όπως τα σμέουρα – όχι μόνο παρέχουν σημαντικά μικροστοιχεία, αλλά και συστατικά όπως οι ανθοκυανίνες που τους χαρίζουν το κόκκινο χρώμα τους καθώς και ελαγιτανίνες και ίνες που μπορεί να έχουν αντιδιαβητική δράση» εξηγεί ο Δρ. Britt Burton-Freeman, διευθυντής του Κέντρου Διατροφικής Έρευνας στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο του Ιλινόις.
