Η συχνή κατανάλωση τροφών πλούσιων σε ω-3 λιπαρά οξέα, τόσο ζωικής, όσο και φυτικής προέλευσης, φαίνεται πως επιδρά θετικά τόσο στην βελτίωση της ποιότητας ζωής ατόμων που κινδυνεύουν από καρδιαγγειακή νόσο, όσο και σε καλύτερη πρόγνωση σε περίπτωση εμφράγματος του μυοκαρδίου.
Η σχετική διαπίστωση προκύπτει από κοινή επιστημονική μελέτη του Ερευνητικού Ινστιτούτου του Germans Trias i Pujol Hospital (IGTP) και του Ινστιτιούτου Ιατρικής Έρευνας του Hospital del Mar (IMIM), αμφότερα με έδρα τη Βαρκελώνη, και δημοσιεύεται στο Journal of the American College of Cardiology.
Στο πλαίσιο της έρευνας αντλήθηκαν και αναλύθηκαν δεδομένα για 950 ασθενείς που νοσηλεύτηκαν με καρδιακή προσβολή. Κατά την εισαγωγή στο νοσοκομείο μετρήθηκαν τα επίπεδα ω-3 στο αίμα τους -μέτρηση που δείχνει με ακρίβεια την ποσότητα των συγκεκριμένων λιπαρών οξέων που είχαν καταναλώσει τις εβδομάδες προ της δειγματοληψίας, δηλαδή πριν υποστούν καρδιακή προσβολή.
Οι ερευνητές παρακολούθησαν την υγεία των ασθενών για τρία χρόνια αφότου εξήλθαν του νοσοκομείου και διαπίστωσαν ότι η ύπαρξη υψηλών επιπέδων ω-3 στο αίμα τη στιγμή του εμφράγματος συσχετίστηκε με χαμηλότερο κίνδυνο μετέπειτα επιπλοκών.
Το εικοσαπεντανοϊκό οξύ (EPA) αποτελεί τύπο ωμέγα-3 λιπαρού οξέος που βρίσκεται στα λιπαρά ψάρια. Όταν καταναλώνουμε λιπαρά ψάρια σε τακτική βάση, το εικοσαπεντανοϊκό οξύ ενσωματώνεται στα φωσφολιπίδια στις μεμβράνες των καρδιομυοκυττάρων, προστατεύοντάς τα από ευρεία σειρά στρεσογόνων για την καρδιά παραγόντων. Αυτός ο εμπλουτισμός των μεμβρανών του μυοκαρδίου περιορίζει τη βλάβη που προκαλείται σε περίπτωση καρδιακής προσβολής.
Το σημαντικό καινοτόμο στοιχείο της συγκεκριμένης μελέτης είναι ότι επικεντρώθηκε επίσης σε έναν άλλο τύπο ωμέγα-3 λιπαρού οξέος, φυτικής προέλευσης, γνωστού ως α-λινολενικό οξύ (ALA), το οποίο περιλαμβάνεται στα καρύδια, καθώς και στη σόγια, και στα παράγωγά τους, και το οποίο έχει μελετηθεί πολύ λιγότερο συγκριτικά με τα ωμέγα-3 στα θαλασσινά.
Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι το εικοσαπεντανοϊκό οξύ και το α-λινολενικό οξύ δεν ανταγωνίζονται, αλλά είναι συμπληρωματικά μεταξύ τους. Υψηλά επίπεδα εικοσαπεντανοϊκού οξέος συσχετίστηκαν με χαμηλότερο κίνδυνο εκ νέου νοσηλείας από καρδιαγγειακά αίτια, ενώ υψηλότερα επίπεδα α-λινολενικού οξέος συνδέθηκαν με μειωμένο κίνδυνο θανάτου.
Ο Antoni Bayés, διευθυντής της Καρδιολογικής Κλινικής στο German Trias, δηλώνει ότι η ενσωμάτωση των ωμέγα-3 στη διατροφή των ασθενών που κινδυνεύουν από καρδιαγγειακά νοσήματα αποτελεί ολοκληρωμένη στρατηγική για τη βελτίωση τόσο της ποιότητας ζωής τους, όσο και της πρόγνωσης σε περίπτωση που υποστούν καρδιακή προσβολή.
Από πλευράς του, ο Aleix Sala, ερευνητής στο IMIM-Hospital del Mar και αρμόδιος για τη δειγματοληψία αίματος, διευκρινίζει ότι είναι μελέτη είναι σημαντική καθώς καταδεικνύει τα συμπληρωματικά (και μη ανταγωνιστικά) αποτελέσματα των δύο τύπων ωμέγα-3 λιπαρών οξέων.
Διαβάστε επίσης
Στεφανιαία νόσος: Όλα όσα (πρέπει να) αλλάζουν στη ζωή μετά το έμφραγμα
