Η παχυσαρκία χαρακτηριστεί ως η επιδημία του 21ου αιώνα και όχι άδικα, αφού περίπου δύο στους τρεις ανθρώπους παγκοσμίως «κουβαλούν» επιπλέον κιλά από αυτά που θα έπρεπε να έχουν βάσει σωματότυπου και ύψους.

Ο γενικός κανόνας θέλει ασθενείς με δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) μεγαλύτερο του 40 (νοσογόνος παχυσαρκία) και κάποιο συνοδό νόσημα (όπως για παράδειγμα σακχαρώδης διαβήτης, υπέρταση ή μεταβολική νόσος) να χρήζουν χειρουργικής αντιμετώπισης.

Εδώ, λοιπόν, τίθεται το ερώτημα: Εάν ο ασφαλισμένος έχει ιδιωτική ασφάλιση καλύπτεται ή θα πρέπει να πληρώσει από την τσέπη του;

Σύμφωνα με πηγές της ασφαλιστικής αγοράς, μία από τις βασικές ερωτήσεις που καλείται να απαντήσει ένας ασφαλισμένος, ο οποίος ενδιαφέρεται να συνάψει ένα συμβόλαιο υγείας, είναι ποιο είναι το ύψος και το βάρος του. «Η καταγραφή της σωματομετρίας είναι απαραίτητη, τόσο για τον συμβαλλόμενο (σ.σ. το φυσικό ή νομικό πρόσωπο, με το οποίο η ασφαλιστική εταιρία συνάπτει την ασφάλιση και υποχρεούται στην καταβολή του ασφαλίστρου), όσο και για τον ασφαλισμένο ή τα προστατευόμενα μέλη (σύζυγος, παιδιά) σε περίπτωση οικογενειακής ασφάλισης», σχολιάζουν χαρακτηριστικά και συνεχίζουν: «Πολλές εταιρίες δε, ζητούν να μάθουν εάν το βάρος του ασφαλισμένου έχει μεταβληθεί τον τελευταίο χρόνο και εάν η απάντηση είναι θετική, τότε ζητά διευκρινήσεις, όσον αφορά στα κιλά που προστέθηκαν, αλλά και τους λόγους».

Στο πλαίσιο αυτό, λοιπόν, μία εταιρία μπορεί κάλλιστα να αρνηθεί την ασφάλιση σε έναν άνθρωπο με πολλά επιπλέον κιλά ή να θέσει ορισμένες εξαιρέσεις. Στην περίπτωση, ωστόσο, που τίθεται θέμα θεραπείας ή επέμβασης, ο γενικός κανόνας θέλει να μην προσφέρεται κάλυψη από τα συμβόλαια υγείας, γεγονός που σημαίνει ότι ο ασφαλισμένος θα πρέπει να πληρώσει εξ ολοκλήρου από την τσέπη του.

Υπάρχουν, ωστόσο και ορισμένες εταιρίες που σημειώνουν πως σε περίπτωση που η νοσογόνος παχυσαρκία βάσει συγκεκριμένου ΔΜΣ αποτελέσει κίνδυνο εκδήλωσης παθήσεων για κάποιο άλλο σύστημα του ανθρώπινου οργανισμού αποζημιώνεται υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις.

Ενδεικτικά, σε ασφαλιστήριο συμβόλαιο που εξακολουθεί να είναι σε ισχύ ορίζεται ρητά πως «Ιατρικές παρεμβάσεις που έχουν σχέση με την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας εξαιρούνται πλην των περιπτώσεων με δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) μεγαλύτερο του 50 ή μεγαλύτερο του 40 εφ’ όσον υπάρχουν αποδεδειγμένα επιπλοκές σε άλλα συστήματα του οργανισμού που συνδέονται µε την παχυσαρκία, µε απαραίτητη προϋπόθεση να έχει γίνει τουλάχιστον µία αναποτελεσματική προσπάθεια απώλειας βάρους µε µη επεμβατικές µμεθόδους από εγκεκριμένα κέντρα, το οποίο τεκμηριώνεται από τη συμπλήρωση ειδικού ερωτηματολογίου».