Σε πολυτέλεια εξελίχθηκε για πολλούς Έλληνες η επίσκεψη σε έναν οδοντίατρο, με την στοματική υγιεινή να αφήνεται σε δεύτερη μοίρα ως συνέπεια της 10ετούς οικονομικής κρίσης.

Πιο αναλυτικά, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat περισσότεροι από ένας στους επτά Έλληνες αντιμετωπίζουν οδοντικά προβλήματα, για τα οποία δεν ζητούν οδοντιατρική ή ορθοδοντική φροντίδα, επειδή δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να το κάνουν, με την χώρα μας να καταλαμβάνει την τρίτη θέση στην Ευρώπη σε ανεκπλήρωτες οδοντιατρικές ανάγκες.

Σε παγκόσμιο επίπεδο, όπως αναφέρει η Παγκόσμια Οδοντιατρική Ομοσπονδία οι στοματικές παθήσεις πλήττουν σήμερα 3,9 δισεκατομμύρια άτομα, με την παραμελημένη και μη θεραπευμένη οδοντική τερηδόνα να «χτυπά» περίπου το ήμισυ του παγκόσμιου πληθυσμού (44%). Την ίδια στιγμή, ποσοστό μεταξύ 60% και 90% των παιδιών σχολικής ηλικίας και σχεδόν 100% των ενηλίκων υποφέρουν από οδοντική τερηδόνα, ενώ γενικευμένη περιοδοντίτιδα, η οποία μπορεί να καταλήξει σε απώλεια δοντιών, εντοπίζεται σε ποσοστό 15% – 20% των ενηλίκων μέσης ηλικίας (35 – 44 ετών).

Το κενό στην οδοντιατρική περίθαλψη αναλαμβάνουν να καλύψουν οι ασφαλιστικές εταιρίες, προσφέροντας προγράμματα είτε ως συμπλήρωμα σε ένα συμβόλαιο υγείας είτε και ξεχωριστά, με τα τελευταία, ωστόσο, να ενέχουν περιορισμούς, τόσο στις παροχές, όσο και στην ελεύθερη πρόσβαση σε οδοντιάτρους. Ειδικότερα, η αγορά είθισται να προσφέρει δύο επίπεδα οδοντιατρικής κάλυψης: τη βασική οδοντιατρική φροντίδα που περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, καθαρισμό, σφραγίσματα και απονευρώσεις και την πλήρη οδοντιατρική κάλυψη και θεραπεία. Οι εργασίες στην δεύτερη περίπτωση είναι πιο κοστοβόρες, γεγονός που σημαίνει ότι οι εταιρίες ενδέχεται να ενεργοποιήσουν κάποιες χρονικές αναμονές πριν δεχτούν τυχόν αποζημιώσεις. Αυτές έχουν ως ανώτατο όριο τον έναν χρόνο, ενώ διαφορετική είναι η αντιμετώπιση και ως προς την ηλικία του ασφαλισμένου (σ.σ. οι αναμονές στις περιπτώσεις των ενηλίκων είναι έως και διπλάσιες εν συγκρίσει με εκείνες των παιδιών έως 18 ετών). Όσον αφορά στο ανώτατο ποσό κάλυψης ανά ασφαλισμένο, αυτό, όπως προκύπτει από σχετικό πρόγραμμα, το οποίο είναι σήμερα σε ισχύ, αυξάνεται σε κάθε ετήσια ανανέωση και σε περίπτωση υπέρβασης αυτού τότε δίδεται έκπτωση στο κόστος των οδοντιατρικών πράξεων που θα ακολουθήσουν. Τέλος, η πληρωμή της ιδίας συμμετοχής του ασφαλισμένου και του κόστους των μη καλυπτόμενων υλικών και πράξεων γίνεται απευθείας στον συμβεβλημένο οδοντίατρο.

Διαβάστε επίσης 

Οικογενειακά προγράμματα υγείας: Τα συν και τα πλην

Είναι «πεταμένα λεφτά» – Και άλλοι πέντε μύθοι για την ιδιωτική ασφάλιση