Την σπουδαιότητα της ιδιωτικής ασφάλισης στον τομέα της εκπαίδευσης καταδεικνύει πρόσφατη απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου της Αθήνας, που επιδίκασε αποζημίωση, ύψους 5.000 ευρώ, για υπόθεση τραυματισμού ενός επτάχρονου αγοριού κατά τη διάρκεια του σχολικού διαλλείματος, αναγνωρίζοντας ευθύνη του Δημοσίου.

Ειδικότερα, βάσει της απόφασης, το ελληνικό Δημόσιο φέρει αστική ευθύνη, λόγω της αναποτελεσματικής επιτήρησης του παιδιού κατά τη διάρκεια του διαλλείματος από τους δασκάλους του, αναφέροντας χαρακτηριστικά πως, τόσο ο διευθυντής, όσο και οι εκπαιδευτικοί του σχολείου, είναι υπεύθυνοι για την προστασία της υγείας και ασφάλειας των μαθητών.

«Τα δημόσια σχολεία θα μπορούσαν να συνάψουν ασφαλιστήριο συμβόλαιο στην περίπτωση, που ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων έχει νομική υπόσταση», σχολιάζουν στο ygeiamou.gr στελέχη της ασφαλιστικής αγοράς, περιγράφοντας το κόστος, αλλά και τις βασικές καλύψεις, που προσφέρουν τα επίμαχα προγράμματα των εταιριών. Πιο αναλυτικά:

Κόστος: Ποικίλει, ανάλογα με την τιμολογιακή πολιτική της εκάστοτε εταιρίας, τις καλύψεις, αλλά και τον αριθμό των ασφαλισμένων. Ενδεικτικά, όπως προκύπτει από πρόγραμμα, που διατίθεται σήμερα στην αγορά, το κόστος κυμαίνεται από τέσσερα έως και έξι ευρώ/κατ’ άτομο/ετησίως στην περίπτωση, που συμπληρωθεί ο αριθμός των 30 ασφαλισμένων, που είναι και το ελάχιστο όριο, το οποίο απαιτείται, για να τεθεί σε ισχύ η ασφάλιση. Στην περίπτωση δε, που συγκεντρωθούν άνω των 1.000 ενδιαφερομένων, τότε τα ασφάλιστρα μειώνονται σε μόλις δύο ευρώ/κατ’ άτομο/ετησίως. Αξίζει να αναφερθεί πως η ασφάλιση ισχύει για τους μαθητές και το διοικητικό προσωπικό των σχολικών μονάδων, καλύπτοντας, τόσο τη διάρκεια των μαθημάτων, διαλειμμάτων, εκδρομών, σχολικών εκδηλώσεων – πάντα με την επίβλεψη των αρμοδίων γι’ αυτό οργάνων – όσο και μία ώρα πριν (κατά τη μετάβαση) και μία ώρα μετά (κατά την επιστροφή στην κατοικία τους).

Καλύψεις: Καλύπτονται ιατρικές (πλην φυσικοθεραπειών), οδοντιατρικές (πλην προσθετικής οδοντιατρικής), νοσηλευτικές, χειρουργικές και φαρμακευτικές δαπάνες, εφόσον «κρίνονται ιατρικώς αναγκαίες». Ειδικότερα:

Α) Δαπάνες για χρήση δωματίου και τροφή: Αφορούν στα έξοδα που χρεώνει το νοσοκομείο σαν ημερήσια νοσηλεία, για χρήση δωματίου ή τροφή.

Β) Δαπάνες για ειδικές νοσοκομειακές υπηρεσίες: Περιλαμβάνονται δαπάνες για εργαστηριακές και ακτινολογικές εξετάσεις, φάρμακα, καρδιογραφήματα, αμοιβή αναισθησιολόγου, χρήση χειρουργείου και ασθενοφόρου, νάρκωση, καθώς και για αποκλειστική νοσοκόμα, εφόσον κριθεί αναγκαία από το νοσοκομείο.

Γ) Δαπάνες για χειρουργικές – εντός νοσοκομείου – επεμβάσεις: Αφορούν στην αμοιβή χειρούργου ιατρού για την εκτέλεση της επέμβασης, καθώς και της προεγχειρητικής και μετεγχειρητικής εντός του νοσοκομείου θεραπείας.

Όσον αφορά στο ποσοστό της κάλυψης, όπως προκύπτει από το παραπάνω πρόγραμμα, αυτό δύναται να «αγγίξει» το 100% εάν υπάρχει παράλληλη χρήση του δημόσιου ασφαλιστικού φορέα ή άλλης εταιρίας, για να μειωθεί στο 80% εάν δεν προβλέπεται καμία εξτρά συμμετοχή.

Εξαιρέσεις: Όπως σε κάθε ασφαλιστήριο συμβόλαιο, έτσι και στα σχολικά προγράμματα ομαδικής ασφάλισης δεν καλύπτονται οι δαπάνες νοσηλείας σε νοσοκομείο, που οφείλονται σε προϋπάρχουσα της ημερομηνίας ασφάλισης ασθένεια ή ατύχημα.