Γεγονός είναι ότι παραμένει αμφιλεγόμενο το κατά πόσο οι γονείς δείχνουν προτίμηση σε κάποιο από τα παιδιά τους.

Εάν ρωτήσουμε όμως οποιονδήποτε υποφέρει από το λεγόμενο «σύνδρομο του μεσαίου παιδιού» – μια πραγματική κατάσταση όπου το μεσαίο παιδί της οικογένειας συχνά αισθάνεται πιο παραμελημένο συγκριτικά με τα αδέλφια του τα οποία θεωρεί ότι παίρνουν περισσότερη γονεϊκή στοργή – δεν θα αμφισβητήσει ότι οι γονείς έχουν αδυναμίες.

Τι λένε όμως οι ίδιοι οι γονείς; Τον περασμένο χρόνο το mumsnet, ένα βρετανικό site αφιερωμένο στις μαμάδες, διεξήγαγε έρευνα σε 1.185 χρήστες που είναι γονείς ενώ το granset, ένα αντίστοιχo site που απευθύνεται σε όσους έχουν τουλάχιστον ένα εγγόνι, διεξήγαγε έρευνα σε 1.111 χρήστες του.

Διαπιστώθηκε ότι το 25% των χρηστών του mumsnet παραδέχτηκαν ότι είχαν ένα αγαπημένο παιδί, ενώ το 42% των χρηστών του granset παραδέχθηκαν ότι είχαν αδυναμία σε ένα από τα εγγόνια τους.

Περισσότεροι από τους μισούς γονείς με ένα αγαπημένο παιδί ομολόγησαν ότι ήταν το μικρότερο παιδί τους, με το 61% αυτών να δηλώνουν ότι τα μεγαλύτερα σε ηλικία παιδιά τους ήταν «πιο δύσκολα ή απαιτητικά». Από την άλλη μεριά όμως το 26% των γονιών είπαν ότι το αγαπημένο τους παιδί ήταν το μεγαλύτερο.

Από τους γονείς που ομολόγησαν ότι είχαν αδυναμία σε ένα τους παιδί, το 41% δήλωσαν ότι το παιδί αυτό τους θύμιζε τον εαυτό τους, ενώ περισσότεροι από τους μισούς είπαν ότι το παιδί αυτό τους έκανε να γελούν περισσότερο από τα αδέλφια του.

Παρότι τα παιδιά που δεν απολαμβάνουν ειδικής μεταχείρισης μπορεί να αισθάνονται παραμελημένα, η πλειοψηφία των γονιών πιστεύουν ότι είναι λάθος να δείχνουν προτίμηση στο ένα παιδί.

Επίσης περισσότεροι από τους μισούς ερωτηθέντες ήταν της άποψης ότι είναι πολύ άσχημο να δείχνουν προτίμηση σε ένα παιδί με το 75% αυτών να θεωρούν ότι αυτή η πρακτική είναι επιβλαβής για τα άλλα αδέλφια.«Η εκδήλωση αδυναμίας σε ένα παιδί παραμένει ζήτημα ταμπού και γεννά πολλές ενοχές, οπότε είναι παρήγορο να ειπωθεί ότι είναι αρκετά συχνό οι γονείς να έχουν μεγαλύτερη συμπάθεια προς ένα παιδί και αυτό δεν είναι καταστροφικό» επισημαίνουν οι ιθύνοντες των site. Διακρίνουν ωστόσο ανάμεσα στην ύπαρξη συμπάθειας και στην «τοξική» αδυναμία όπου τα άλλα αδέλφια αντιλαμβάνονται ότι αδικούνται και νιώθουν παραμελημένα.

Ας μην ξεχνάμε ότι οι γονείς μπορεί να μην αγαπάμε τα παιδιά μας με τον ίδιο τρόπο, τα αγαπάμε όμως ολοκληρωτικά.