Επιστήμονες στις ΗΠΑ δημιούργησαν ένα νέο χάπι που διαθέτει τη δική του μικροβελόνα για να απελευθερώνει ινσουλίνη μέσα στο στομάχι και το οποίο μπορεί μελλοντικά να αντικαταστήσει τις πένες ινσουλίνης στους ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2.
Οι ερευνητές του ΜΙΤ και του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, του Νοσοκομείου Brigham and Women της Μασαχουσέτης με επικεφαλής τους καθηγητές Robert Langer και Giovanni Traverso, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο Science.
Οι επιστήμονες ανέπτυξαν μια κάψουλα σε μέγεθος αρακά ή μύρτιλου, η οποία περιέχει μια μικρή βελόνα, η κορυφή της οποίας είναι φτιαγμένη από συμπιεσμένη ινσουλίνη που απελευθερώνεται, μόλις το χάπι φθάσει στο στομάχι. Η υπόλοιπη βελόνα, που δεν τρυπά το στομάχι, αποτελείται από κάποιο βιοδιασπώμενο πολυμερές υλικό, που φεύγει μέσω του πεπτικού συστήματος χωρίς παρενέργειες.
Τα πειράματα σε ζώα έδειξαν ότι είναι δυνατό μέσω του χαπιού να χορηγείται αρκετή ινσουλίνη, ώστε να μειώνονται τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα σε επίπεδα συγκρίσιμα με αυτά που επιτυγχάνονται με τις πένες. Επιπλέον, η ίδια κάψουλα μπορεί να προσαρμοστεί, ώστε -αντί για ινσουλίνη- να μεταφέρει στον οργανισμό άλλα φάρμακα.
Το χάπι είναι έτσι σχεδιασμένο, έτσι ώστε ανεξάρτητα με τη θέση του μέσα στο στομάχι, να μπορεί να προσανατολίζεται μόνο του, ώστε η βελόνα να έρχεται σε επαφή με το τοίχωμα του στομάχου. Το τελευταίο δεν έχει υποδοχείς πόνου, συνεπώς οι ερευνητές πιστεύουν ότι οι ασθενείς δεν θα νιώθουν πόνο από την είσοδο της βελόνας.
Ο ρυθμός αποδέσμευσης της ινσουλίνης στο στομάχι μπορεί να προγραμματισθεί εκ των προτέρων κατά τη δημιουργία της κάψουλας. Στα έως τώρα πειράματα σε χοίρους, χρειάζεται περίπου μια ώρα για να απελευθερωθεί όλη η ινσουλίνη και να εισέλθει στην κυκλοφορία του αίματος. Η δόση μπορεί να φθάσει μέχρι τα 5 mg ινσουλίνης, περίπου όσο πρέπει να πάρει ένας πάσχων από διαβήτη μέσω τη χρήση πένας.
Οι επιστήμονες διεξάγουν περαιτέρω πειράματα για να μελετήσουν σε βάθος χρόνου τη δράση του χαπιού και να βελτιστοποιήσουν τη διαδικασία παραγωγής του.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
