Αυτό ήταν το συμπέρασμα μίας μελέτης που παρουσιάστηκε πριν λίγες εβδομάδες στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας. Συγκεκριμένα, οι ασθενείς που υπέφεραν από επεισόδια θωρακικού άλγους αμέσως μετά από καρδιακή προσβολή, γνωστή ως πρώιμη στηθάγχη μετά από έμφραγμα, είχαν σημαντικά χαμηλότερα επίπεδα άγχους και πόνου αν άκουγαν μουσική για 30 λεπτά την ημέρα.
Σχεδόν 700.000 άνθρωποι επιβιώνουν από καρδιακά επεισόδια στις Η.Π.Α. κάθε χρόνο και εκτιμάται ότι περίπου 1 στους 9 επιζώντες καρδιακής προσβολής εμφανίζουν επακόλουθα επεισόδια θωρακικού άλγους και άγχους μέσα στις πρώτες 48 ώρες. Η νέα έρευνα δείχνει ότι η μουσική, σε συνδυασμό με πρωτόκολλα των φαρμακευτικών σχημάτων που ακολουθούνται, θα μπορούσε να είναι ένα μέτρο που θα μειώσει αυτά τα συμπτώματα και να βοηθήσει στην πρόληψη επακόλουθων καρδιακών επεισοδίων.
«Έχουν υπάρξει πολύ λίγες μελέτες που αναλύουν τις επιπτώσεις της μουσικής στις καρδιακές παθήσεις», σημειώνει ο Predrag Mitrovic, καθηγητής καρδιολογίας στο Πανεπιστήμιο Βελιγραδίου και ο κύριος συγγραφέας της μελέτης. «Με βάση τα ευρήματά μας, πιστεύουμε ότι η μουσικοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει όλους τους ασθενείς μετά από καρδιακή προσβολή, όχι μόνο ασθενείς με πρώιμη στηθάγχη μετά από έμφραγμα, ενώ παράλληλα είναι ένα ανέξοδο μέσο», συμπληρώνει.
Η έρευνα έγινε ως εξής: Οι ερευνητές αξιοποίησαν 350 ασθενείς με διάγνωση καρδιακής προσβολής και πρώιμη στηθάγχη μετά από έμφραγμα σε ιατρικό κέντρο στη Σερβία. Οι μισοί πήραν κανονική θεραπεία, ενώ οι άλλοι μισοί υποβλήθηκαν σε μουσικοθεραπεία, επιπλέον των φαρμάκων (νιτρικά, ασπιρίνη, αντιθρομβωτικά, βήτα αναστολείς, στατίνες κ.ά).
Οι ασθενείς που έλαβαν ως θεραπεία και τη μουσική υποβλήθηκαν αρχικά σε δοκιμή για να προσδιοριστεί σε ποιο μουσικό είδος το σώμα τους ήταν πιθανό να ανταποκριθεί θετικά, ελέγχοντας τη συστολή και τη διαστολή των βαλβίδων. Όταν αυτό επιτυγχανόταν, έδιναν το «φάρμακο» στους ασθενείς: τριάντα λεπτά ακρόασης άπαξ της ημέρας.
Η έρευνα διήρκεσε συνολικά επτά χρόνια και στο πλαίσιο της διερεύνησης γίνονταν συχνά αξιολογήσεις. Αποδείχθηκε, λοιπόν, ότι σε αυτούς που ελάμβαναν τη μουσικοθεραπεία, τα συμπτώματα της στηθάγχης ήταν και έως 30% ασθενέστερα. Οι ασθενείς αυτοί είχαν επίσης σημαντικά χαμηλότερα ποσοστά ορισμένων καρδιακών παθήσεων, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης κατά 18% του ρυθμού της καρδιακής ανεπάρκειας και 23% χαμηλότερη πιθανότητα να υποστούν καρδιακή προσβολή. Επιπλέον, 20% λιγότερες πιθανότητες να υποβληθούν σε παράκαμψη της στεφανιαίας αρτηρίας, και 16% χαμηλότερο ποσοστό καρδιακού θανάτου.
Τώρα στο πώς εξηγούνται τα παραπάνω, ο καθηγητής Mitrovic σημειώνει ότι η μουσική αντισταθμίζει τη δραστηριότητα του συμπαθητικού νευρικού συστήματος, του τμήματος που οδηγεί στην έντονη αντίδραση, όταν ένα πρόσωπο αντιμετωπίζει μια αγχωτική κατάσταση. Επειδή αυξάνει τον καρδιακό ρυθμό και την αρτηριακή πίεση, μια συμπαθητική ανταπόκριση μπορεί να ασκήσει πρόσθετη πίεση στο καρδιαγγειακό σύστημα. Η μουσική διακόπτει σε υπολογίσιμο βαθμό αυτήν την αρνητική διαδικασία, για αυτό και η μελέτη αυτή είναι σημαντική.
