Η τρίτη ηλικία έχει συνδεθεί με τη μοναξιά για πλείστους λόγους: παιδιά και εγγόνια αποκτούν τη δική τους ζωή, ο κοινωνικός κύκλος συρρικνώνεται λόγω βιολογικών ή κοινωνικών παραγόντων, προβλήματα υγείας καθιστούν την κοινωνική ζωή δυσκολότερη… Πώς όμως επηρεάζει αυτή η μοναξιά τους ανθρώπους και ιδίως τους ηλικιωμένους;
Αμερικανική μελέτη σε ενήλικες άνω των 50 ετών οι οποίοι απεβίωσαν κατά το διάστημα 2004-2014 και για τους οποίους είχε διαπιστωθεί μέσω έρευνας πως βίωναν μοναξιά, έδειξε πως, σε σύγκριση με συνομηλίκους τους με αυξημένη κοινωνική ζωή, το γήρας του συνοδεύτηκε από περισσότερα προβλήματα και η ανάγκη για ειδική περίθαλψη στην τελευταία φάση της ζωής τους ήταν πιο άμεση και επιτακτική.
Σύμφωνα με τα ευρήματα που δημοσιεύτηκαν στο Journal of the American Geriatrics Society, το ένα τρίτο από τους 2,896 συμμετέχοντες στην έρευνα δήλωνε μοναξιά. Σε αυτό το μέρος του δείγματος, πέρα από τις αυξημένες πιθανότητες εμφάνισης συμπτωμάτων επιβαρυντικών για την υγεία τους κατά το βαθύ γήρας, οι μοναχικοί συμμετέχοντες ήταν πιθανότερο να χρειαστούν ειδική περίθαλψη κατά τα δύο τελευταία χρόνια της ζωής τους σε σύγκριση με τους ανθρώπους που δεν βίωναν μοναξιά (35,5% έναντι του 29,4% ) ενώ σημείωσαν υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας σε νοσοκομεία και κλινικές ( 18,4% έναντι 14,2%).
«Η μοναξιά είναι ένα διαδεδομένο ψυχοκοινωνικό φαινόμενο με βαθιές συνέπειες στην υγεία και τη συνολική ευημερία των ηλικιωμένων ενηλίκων, τόσο κατά τη της διάρκεια ζωής τους όσο και προς το τέλος οπότε κορυφώνεται», δήλωσε η επικεφαλής της έρευνας Δρ Nauzley Abedini, MD, MSc, στο Πανεπιστημίου του Michigan και πρόσθεσε πως κρίνονται αναγκαίες παρεμβάσεις τόσο από τους φορείς υγείας όσο και αλλαγές στον τρόπο που αντιμετωπίζει η κοινωνία την τρίτη ηλικία.
