Η στιγμιαία ακατάσχετη κατανάλωση αλκοόλ ενδεχομένως να επιφέρει μόνιμες γενετικές αλλαγές που με τη σειρά τους συντελούν στην επιθυμία για περισσότερο ποτό, υποστηρίζουν Αμερικανοί ερευνητές σε άρθρο που δημοσιεύεται στο Alcoholism: Clinical & Experimental Research.
Επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου Rutgers παρατήρησαν ότι «τα άτομα που έκαναν κατάχρηση αλκοόλ είχαν αλλαγές στο DNA τους με τρόπο τέτοιο που τους έκανε να επιθυμούν να πίνουν περισσότερο», εξηγεί ο διακεκριμένος καθηγητής Dipak K. Sarkar, συγγραφέας της μελέτης και διευθυντής του Ενδοκρινολογικού Προγράμματος του Τμήματος Ζωικών Επιστημών στο αμερικανικό πανεπιστήμιο.
«Αυτό εν μέρει εξηγεί γιατί ο αλκοολισμός είναι τόσο ισχυρός εθισμός και ενδεχομένως κάποια ημέρα η μελέτη να μπορέσει να συμβάλλει σε νέες θεραπείες του ή στην πρόληψη του εθισμού ευθύς εξ αρχής», συμπληρώνει.
Ο αλκοολισμός είναι μείζον πρόβλημα δημόσιας υγείας αφού σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας το 2016 πάνω από τρία εκατομμύρια άτομα πέθαναν από κακή χρήση αλκοόλ. Οι θάνατοι αυτοί αναλογούν στο 5% όλων των θανάτων, παγκοσμίως, και πάνω από τα τρία τέταρτα αφορούν άνδρες. Επίσης, η κατάχρηση αλκοόλ θεωρείται υπεύθυνη για το 5,1% της νοσηρότητας και των τραυματισμών παγκοσμίως.
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Rutgers συνεργάστηκαν με ειδικούς της Ιατρικής Σχολής του Yale και εστίασαν σε δύο γονίδια που εμπλέκονται στον έλεγχο της κατανάλωσης του αλκοόλ, το PER2 που επηρεάζει το βιολογικό ρολόι του οργανισμού και το POMC που ρυθμίζει το σύστημα ανταπόκρισης του σώματος μας στο στρες.
Συγκρίνοντας άτομα που έκαναν μετριοπαθή, ακατάσχετη στιγμιαία και κατάχρηση αλκοόλ, οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι τα δύο γονίδια είχαν αλλάξει σ’ αυτούς που έκαναν ακατάσχετη στιγμιαία χρήση και κατάχρηση αλκοόλ μέσω της μεθυλίωσης. Επίσης, οι πότες αυτοί είχαν μειώσεις στην γονιδιακή έκφραση ή τον ρυθμό που τα εν λόγω γονίδια παρήγαγαν πρωτεΐνες. Οι αλλαγές αυτές αυξάνονταν όσο αυξανόταν η πρόσληψη αλκοόλ.
Επίσης κατά τη διάρκεια ενός πειράματος, όπου οι πότες έπρεπε να κοιτάξουν μια σειρά φωτογραφιών που είτε ήταν ουδέτερες, είτε είχαν σχέση με το αλκοόλ ή με το στρες, και παράλληλα έβλεπαν και συσκευασίες μπίρας, οι εικόνες με αλκοόλ πυροδοτούσαν αλλαγές στα γονίδια όσων έκαναν ακατάσχετη στιγμιαία και κατάχρηση αλκοόλ, οι οποίες σχετίζονταν με έντονη επιθυμία για περισσότερο ποτό.
«Τα ευρήματα ενδεχομένως να βοηθήσουν στην ανακάλυψη βιοδεικτών για την πρόβλεψη του ατομικού κινδύνου εθισμού ή κακής χρήσης αλκοόλ», ελπίζει ο Δρ. Sarkar.
