Οι γυναίκες που έχουν διαγνωστεί με καρκίνο του μαστού διατρέχουν μειωμένο κίνδυνο θανάτου όταν ξεκινούν να ασκούνται συστηματικά μετά τη διάγνωση, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Η συγκεκριμένη μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Breast Cancer Research, έδειξε ότι τουλάχιστον 150 λεπτά μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας μετά τη διάγνωση του καρκίνου του μαστού σχετίζεται με μείωση του κινδύνου θανάτου από οποιοδήποτε αίτιο στις ασθενείς που εμφανίζουν καρκίνο του μαστού μετά την εμμηνόπαυση.
Αν και τα οφέλη της σωματικής άσκησης έχουν επιβεβαιωθεί είναι ελάχιστες οι μελέτες που έχουν εξετάσει αν οι αλλαγές στα επίπεδα της σωματικής δραστηριότητας μετά τη διάγνωση καρκίνου του μαστού μπορεί να επηρεάζουν τη θνησιμότητα.
Ερευνητές από το γερμανικό Κέντρο Έρευνας για τον Καρκίνο στη Χαϊδελβέργη διερεύνησαν τη σχέση μεταξύ της σωματική άσκησης πριν και μετά τη διάγνωση του καρκίνου του μαστού με την πρόγνωση της νόσου σε γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση.
Η Όντρεϊ Γιουνγκ, μια συντάκτρια της μελέτης, είπε: «Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν πως υπάρχουν πλεονεκτήματα που απορρέουν από την ενασχόληση με τη σωματική δραστηριότητα κατά τον ελεύθερο χρόνο ασθενών με καρκίνο του μαστού και τα σχετικά οφέλη δεν περιορίζονται μόνο στις γυναίκες που ασκούνταν έτσι κι αλλιώς πριν από την διάγνωση. Αντίθετα, αυτά φαίνεται να είναι ακόμη πιο σημαντικά για τις γυναίκες που δεν συνήθιζαν να ασκούνται τακτικά πριν από τη διάγνωση αλλά ξεκίνησαν να το κάνουν έπειτα από αυτήν».
Οι μελετητές βρήκαν ότι συγκριτικά με τις γυναίκες που δεν ήταν επαρκώς δραστήριες πριν και μετά τη διάγνωση (δηλαδή ασκούνταν λιγότερο από 150 λεπτά την εβδομάδα), αυτές που μετά τη διάγνωση άρχισαν να ασκούνται διέτρεχαν μειωμένο κίνδυνο θανάτου από κάθε αίτιο. Παράλληλα οι γυναίκες που ασκούνταν λιγότερο από 150 λεπτά την εβδομάδα πριν από τη διάγνωση και αύξησαν αυτόν τον χρόνο στα 150 λεπτά έπειτα από αυτήν μείωσαν τον γενικό κίνδυνο θανάτου κατά 50%. Εκείνες, που έτσι κι αλλιώς ασκούνταν περισσότερο από 150 λεπτά την εβδομάδα πριν από τη διάγνωση και διατήρησαν και μετά τα ίδια επίπεδα ελάττωναν τον κίνδυνο θανάτου από οποιοδήποτε αίτιο κατά 30%. Συγκριτικά με τις γυναίκες που δεν ασκούνταν καθόλου ούτε πριν ούτε μετά τη διάγνωση, εκείνες που το έκαναν σε επαρκές επίπεδο μείωναν τον κίνδυνο θανάτου από καρκίνο του μαστού κατά 36%.
Οι μελετητές ανέλυσαν δεδομένα από 2.042 Γερμανίδες ηλικιών 50 έως 74 ετών οι οποίες έπασχαν από καρκίνο του μαστού. Τα δεδομένα αυτά συλλέχθηκαν μεταξύ του 2002 και του 2005 και οι γυναίκες ξαναήρθαν σε επαφή με τους ερευνητές μια φορά το 2009 και μια το 2015. Από το σύνολο των γυναικών, οι 1.349 (66,1%) συμμετείχαν σε τουλάχιστον μία σωματική δραστηριότητα πριν από τη διάγνωση και 1.253 (61,4%) συμμετείχαν σε τουλάχιστον μια σωματική δραστηριότητα μετά τη διάγνωση.
Η Γιουνγκ εξήγησε ότι οι συμμετέχουσες έγιναν αντικείμενο παρατήρησης για 11,6 χρόνια μετά τη διάγνωση και τόνισε ότι είναι η πρώτη έρευνα που μας επέτρεψε να εξετάσουμε τη μακροπρόθεσμη επίδραση της σωματικής άσκησης καθώς και αλλαγές στην εξέλιξη της νόσου, όπως θνησιμότητα από οποιοδήποτε αίτιο, θνησιμότητα από καρκίνο του μαστού και επανεμφάνιση της ασθένειας.
Τα αποτελέσματα της έρευνας σε συνδυασμό με προηγούμενα ευρήματα υποστηρίζουν ότι η σωματική δραστηριότητα είναι σημαντική στην βελτίωση της επιβίωσης μετά από διάγνωση καρκίνου του μαστού και πρέπει να ενθαρρύνεται ιδιαίτερα για τις γυναίκες που δεν ασκούνταν πριν τη διάγνωση.
Οι ερευνητές της μελέτης προτείνουν στις γυναίκες να ακολουθούν τις συστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) για τα κατάλληλα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας.
