Οι άνθρωποι που έχουν γεννηθεί κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού είναι πιθανότερο να εκδηλώσουν κατάθλιψη, σύμφωνα με νέα μελέτη που δημοσιεύεται στο JAMA Pediatrics.
Μάλιστα τα μικρότερα παιδιά στην αρχή της σχολικής τους ζωής έχουν 30% περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν προβλήματα ψυχικής υγείας.
Οι ερευνητές της Σχολής Υγιεινής και Τροπικής Ιατρικής του Λονδίνου στο πλαίσιο της έρευνας με τίτλο Association of Relative Age in the School Year With Diagnosis of Intellectual Disability, Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder, and Depression, χρησιμοποίησαν τα ηλεκτρονικά αρχεία γενικών γιατρών που αφορούσαν παιδιά σχολικής ηλικίας στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Χώρισαν τα παιδιά σε τέσσερις ηλικιακές κατηγορίες ανάλογα με την ηλικία τους εντός του σχολικού έτους. Στη συνέχεια συνέκριναν τα ποσοστά της Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) στα αρχεία των γενικών γιατρών, τις διανοητικές αναπηρίες και την κατάθλιψη μεταξύ των ομάδων, συνεκτιμώντας το ημερολογιακό έτος, την κοινωνικοοικονομική κατάσταση και το φύλο.
Παρατήρησαν λοιπόν ότι τα παιδιά που είχαν γεννηθεί τους τρεις τελευταίους μήνες του σχολικού έτους είχαν 30% περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν κατάθλιψη, συγκριτικά με όσα είχαν γεννηθεί τους πρώτους τρεις.
Δεν προέκυψαν διαφορές μεταξύ αγοριών και κοριτσιών, αλλά η σχέση με την ΔΕΠΥ αφορούσε περισσότερα τα παιδιά κάτω των δέκα ετών.
Δεδομένου ότι ετησίως στο Ηνωμένο Βασίλειο περίπου 800.000 παιδιά ξεκινούν το δημοτικό σχολείο, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι μεταξύ αυτών, περίπου 500 επιπλέον παιδιά από τα μικρότερα κάθε έτους μπορεί να διαγνωστούν με κατάθλιψη συγκριτικά με τα μεγαλύτερα.
Κι ενώ διευκρινίζουν ότι ο συνολικός αριθμός των παιδιών που διαγιγνώσκονται με κατάθλιψη παραμένει μικρός, τα ευρήματα είναι καταλυτικά για την έρευνα των αιτιών της ψυχικής νόσου στα παιδιά σχολικής ηλικίας και στο πως μπορεί να προληφθεί.
Ο Δρ. Joseph Hayes, εις εκ των συγγραφέων της μελέτης και ερευνητής στο Πανεπιστημιακό Κολέγιο του Λονδίνου σχολιάζει «πως βγαίνει νόημα αν σκεφτεί κανείς ότι ένα παιδί συγκρίνει τον εαυτό του με ένα μεγαλύτερο, ακόμα και σε απλά πράγματα όπως το ποδόσφαιρο, η διαφορά μεταξύ ενός 4χρονου και ενός 5χρονου είναι μεγάλη, όπως και η ψυχική ανάπτυξη. Κι ενώ μπορεί να είναι δύσκολο να γίνουν δομικές αλλαγές, οι δάσκαλοι πρέπει να προσέχουν καθετί που μπορεί να έχει επίδραση στο παιδί και να εστιάζουν περισσότερο στα μικρότερα παιδιά, ενώ θα πρέπει να ενθαρρύνουν την ομαδική δουλειά ώστε να μην αισθάνεται κανένας μαθητής αποκομμένος από τους άλλους».
