Σε έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Journal of the American College of Cardiology, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολούμπια (UBC) σε συνεργασία με τη Μονάδα Θεραπευτικής Αξιολόγησης της Περιφερειακής Υπηρεσίας Υγείας διαπίστωσαν ότι οι χρήστες των αντιβιοτικών με φθοριοκινολόνη έχουν 2,4 φορές υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης παλινδρόμησης της αορτικής και της μιτροειδούς βαλβίδας (όπου το αίμα παλινδρομεί προς την καρδιά), συγκριτικά με τους ασθενείς που λαμβάνουν αμοξικιλλίνη, έναν διαφορετικό τύπο αντιβιοτικού. Ο κίνδυνος ο οποίος αναφέρεται στην έρευνα είναι υψηλότερος μέσα στη πρώτες 30 μέρες λήψης του αντιβιοτικού.
Πρόσφατες μελέτες έχουν συσχετίσει την ίδια κατηγορία αντιβιοτικών και με άλλα καρδιακά προβλήματα.
Η εν λόγω κατηγορία αντιβιοτικών επιλέγεται συχνά επειδή είναι ευρέως φάσματος και έχει υψηλό βαθμό απορρόφησης από του στόματος, εφάμιλλο της ενδοφλέβιας λήψης.
«Αυτή η κατηγορία αντιβιοτικών είναι πολύ βολική, αλλά για την πλειοψηφία των περιστατικών και των λοιμώξεων δεν είναι πραγματικά απαραίτητη. Η ακατάλληλη συνταγογράφηση μπορεί να προκαλέσει τόσο αντίσταση στα αντιβιοτικά, όσο και σοβαρά καρδιακά προβλήματα» δηλώνει η Mahyar Etminan, επικεφαλής ερευνήτρια και αναπληρώτρια καθηγήτρια οφθαλμολογίας του τμήματος Ιατρικής του UBC.
Οι ερευνητές προσδοκούν ότι η έρευνά τους θα βοηθήσει τους ασθενείς αλλά και τους γιατρούς να αναζητήσουν τον πιθανό ένοχο για καρδιακά προβλήματα αγνώστου αιτιολογίας στην πρόσφατη λήψη αντιβιοτικών φθοριοκινολόνης.
Για την μελέτη οι ερευνητές ανέλυσαν στοιχεία από το σύστημα αναφοράς παρενεργειών των φαρμάκων του αμερικανικού FDA. Επίσης ανέλυσαν τα στοιχεία μιας τεράστιας βάσης δεδομένων ιδιωτικών ασφαλειών υγείας στις ΗΠΑ, που καταγράφει δημογραφικά στοιχεία, τύπο φαρμάκου, δοσολογία και διάρκεια θεραπείας.
Οι ερευνητές εντόπισαν 12,505 περιπτώσεις βαλβιδικής παλινδρόμησης, σε 125,020 υποκείμενα ελέγχου σε ένα τυχαίο δείγμα περισσότερων από εννέα εκατομμυρίων ασθενών. Προσδιόρισαν δε την έκθεση στην φθοριοκινολόνη είτε ως τρέχουσα συνταγή είτε ως συνταγή δοθείσα έως και 30 μέρες πριν το καρδιακό συμβάν, με την πρόσφατη έκθεση να ορίζεται από τις 31 έως τις 60 μέρες και την παρελθούσα έκθεση να ορίζεται από τις 61 έως 365 μέρες πριν το συμβάν. Οι επιστήμονες συνέκριναν την λήψη φθοριοκινολόνης με την αμοξυκιλίνη και την αζιθρομυκίνη.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι ο κίνδυνος βαλβιδικής παλινδρόμησης, είναι υψηλότερος με την τρέχουσα λήψη των αντιβιοτικών ακολουθούμενη από την πρόσφατη λήψη τους. Δεν διαπίστωσαν αυξημένο κίνδυνο βαλβιδικής παλινδρόμησης με την παρελθούσα χρήση των εν λόγω αντιβιοτικών.
Οι ερευνητές ελπίζουν ότι εάν ακολουθήσουν και άλλες έρευνες που θα επιβεβαιώσουν τα συμπεράσματα της δικής τους, τότε η παρενέργεια της βαλβιδικής παλινδρόμησης θα μπορέσει να προστεθεί στις ανεπιθύμητες ενέργειες της λήψης φθοριοκινολονών και πιθανώς να στρέψει τους γιατρούς στην επιλογή άλλων κατηγοριών αντιβιοτικών ως πρώτη γραμμή άμυνας για την αντιμετώπιση των λοιμώξεων χωρίς την πρόκληση επιπλοκών.
